«Τώρα θα χορέψεις, είπα και έπιασα δύο πέναλτι - Ήξεραν ότι είμαι Άρης και έδωσα το 110% για τη ΑΕΚ»

Ο θρυλικός Νίκος Χρηστίδης για την τεράστια επιτυχία της Ένωσης το 1977.

Στις 13 Μαρτίου 1977 η ΑΕΚ έγραψε ιστορία. Σαν σήμερα πριν από 41 χρόνια η Ένωση πανηγύρισε την ιστορική πρόκριση επί της ΚΠΡ στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο δρόμος όμως ήταν πολύ δύσκολος για την ομάδα του Φάντροκ.

Γιατί τα δύο γκολ του Θωμά Μαύρου και το ένα του Μίμη Παπαιωάννου δεν ήταν αρκετά για να δώσουν το εισιτήριο, αφού με το 3-0 της κανονικής διάρκειας ισοφαρίστηκε το σκορ του πρώτου αγώνα, στην Αγγλία. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και όλα έδειχναν, ότι η πρόκριση θα κριθεί στα πέναλτι. Στο 115' ο Φάντροκ αλλάζει τον τερματοφύλακα Λάκη Στεργιούδα με τον Νίκο Χρηστίδη, ο οποίος ειδικός σε λακτίσματα πέναλτι. Ο βετεράνος γκολκίπερ, που φόρεσε και τη φανέλα του Άρη, απέκρουσε δύο και έστειλε την ομάδα του στους τέσσερις της Ευρώπης, στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή νίκη στην ιστορία της Ένωσης.

Ο Νίκος Χρηστίδης μιλάει στο sportdog.gr για εκείνο το ματς αλλά και το σήμερα. Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας της Ένωσης αναπόλυσε εκείνη τη βραδιά, υπογράμμισε τη σημασία της επιτυχίας του Δικεφάλου και εμφανίστηκε σίγουρος, ότι θα ξεπεραστεί στο μέλλον. Παράλληλα σχολίασε την επικαιρότητα και όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διαβάστε όσα δήλωσε.

Πως είχατε προετοιμαστεί για το παιχνίδι; Σας είχε μιλήσει ο Φάντροκ για την πιθανότητα να αγωνιστείτε, αν το παιχνίδι πήγαινε στα πέναλτι, το οποίο και εν τέλει συνέβη;

«Εγώ είχα μία στανταρ προετοιμασία. Ο κάθε αγώνας άλλωστε τα έχει όλα μέσα και αυτά τα απρόοπτα και τις δυσκολίες. Μου είχαν πει από καιρό ότι θα χρειαζόμουν σε πέναλτι. Όταν η κανονική διάρκεια του παιχνιδιού έληξε με σκορ 3-0 και πήγαμε στην παράταση, στο δεκάλεπτο πήρα εντολή για ζέσταμα. Για μένα δεν ήταν τίποτα ξεχωριστό για μένα. Με κάλεσε η ομάδα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο παιχνίδι. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου, τι ήταν αυτό που μου ανέθεσαν να κάνω. Εγώ είχα να παίξω 3 χρόνια, λόγω μίας ιστορίας που είχα με τον Άρη. Με είχαν βάλει στο ψυγείο. Στα 32 μου πήγα με μεταγραφή στην ΑΕΚ. Ο Φάντροκ μου είπε λοιπόν, “θα κάτσεις τέρμα για τα πέναλτι”».

«ΤΩΡΑ ΘΑ ΧΟΡΕΨΕΙΣ»

Πως ζήσατε το ιστορικό παιχνίδι από τον πάγκο, πριν μπείτε μέσα;

«Όταν ήμουν στον πάγκο έβλεπα ότι το ματς πήγαινε πολύ καλά για την ΑΕΚ Θα μπορούσε να είχε λήξει και 4-0 και να μην χρησιμοποιούμουν. Ήταν πολύ όμορφο ματς. Τότε επιτρέπονταν δύο αλλαγές. Η μία είχε γίνει. Ο δεύτερος που ήταν να μπει, ένιωσε ενοχλήσεις και ο Φάντροκ του είπε να περιμένει. Εκεί πονηρεύτηκα, στην αρχή της παράτασης. Ζούσα το παιχνίδι από τον πάγκο, σαν να έπαιζα μέσα. Ένιωθα αναταραχές στην ψυχή και το σώμα μου. Όταν μου είπαν “μπες”, πέταξα για να παίξω, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. “Τώρα θα χορέψεις” είπα στον εαυτό μου. Μπήκα στο 118'. Δύο λεπτά δεν ακούμπησα μπάλα και μετά πήγαμε στα πέναλτι, όπου απέκρουσα δύο και γράφτηκε η ιστορία. Πέτυχε η ΑΕΚ τη μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας της στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της Ευρώπης».

Συνειδητοποιήσατε τότε το μέγεθος της επιτυχίας;

« Όταν πήγα σπίτι με πήρε τηλέφωνο φίλος μου και μου είπε να βγούμε έξω για ποτό. Εγώ του είπα, ότι ήθελα να κοιμηθώ γιατί την επόμενη μέρα είχα προπόνηση. “Καλά”, μου λέει, “τρελός είσαι; Εδώ ξεχύθηκε όλη η Ελλάδα στους δρόμους και εσύ θα καθίσεις σπίτι σου;”. Εγώ το πήρα σαν μία καθημερινότητα όχι σαν κάτι ξεχωριστό. Για μένα η προπόνηση ήταν ιερότερη από τον αγώνα. Μετά από τόσα χρόνια, τώρα συνειδητοποίω πόσο μεγάλο γεγονός ήταν. Εμένα όταν έγινε αυτή η ιστορία δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου η σημασία αυτής της πρόκρισης. Εγώ εκλήθη να παίξω το δύσκολότερο ρόλο, ως νέος παίκτης της ΑΕΚ, στα 32 μου χρόνια, μετά από 3 χρόνια αποχής. Το σημαντικότερο για μένα ήταν ότι κέρδισα την εμπιστοσύνη του προπονητή. Ο Φάντροκ ευθέως μου είχε πει “εσάς δεν σας γνωρίζω, θα καθίσετε τρίτος στη σειρά”. “Βεβαίως” του ειχα πει, “εσείς κάνετε τη δουλειά σας και εγώ τη δική μου”. Αυτόν τον άνθρωπο τον κέρδισα και ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Για να τον κερδίσω έκανα επαγγελματική δουλειά. Ο κάθε αθλητής έχει την προσωπική του ημέρα. Η 16η Μαρτίου 1977 ήταν η δική μου ημέρα».

ΤΟ 110% ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ

Το δέσιμο με τους Ενωσίτες δημιουργήθηκε εκείνη τη βραδιά ή είχαν δημιουργηθεί δεσμοί από την πρώτη σας ημέρα στην ΑΕΚ;

«Από την πρώτη μέρα που πήγα στη Νέα Φιλαδέλφεια και ξεκίνησε η προετοιμασία του καλοκαιριού, στην πρώτη προπόνηση, ήρθε μία ομάδα ανθρώπων και μου είπαν “κύριε Χρηστίδη, ξέρουμε ότι είσαι Αρειανός. Εμείς θέλουμε τον ποδοσφαιριστή και τον άνθρωπο Χρηστίδη”. Ποιος το λέει αυτό το πράγμα; Εγώ ήμουν 100% επαγγελματίας και με αυτό που μου είπαν, έγινα 110%. Χαλάλι τους. Δεν μου πούλουσαν παραμύθι. Τίμησαν τον ποδοσφαιριστή και άνθρωπο Χρηστίδη. Αυτές οι στιγμές μένουν».

Η ΑΕΚ φέτος έκανε μία αήττητη πορεία στο Europa League. Πιστεύετε, ότι μπορεί να κάνει η ομάδα ανάλογη επιτυχία με αυτή του 1977;

«Είχα δηλώσει σε μία εκδήλωση της επιτροπής μελέτης και πολιτισμού της ιστορίας της ΑΕΚ, ότι αυτή η επιτυχία δημιουργηθηκε για να ξεπεραστεί. Αυτό το πιστεύω ότι θα γίνει».

«ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΕΦΤΙΑΞΕ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ»

Ποια είναι η άποψή σας για τη φετινή ΑΕΚ;

«Είναι η καλύτερη ελληνική ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η διαχείριση από τον κ.Μελισσανίδη είναι καθόλα σωστή. Γιατί; Επειδή δεν ανοίγεται. Με την αντίληψη αυτή δεν πρόκειται η ΑΕΚ να βρεθεί ξανά μπροστά σε εφιάλτες. Τα οικονομικά ελέγχονται. Τα μεγάλα χρέη των ομάδων δημιουργούνται από τις μεταγραφές. Έχει φτιάξει την καλύτερη ομάδα. Αυτή τη στιγμή είναι αντιμέτωπη με την κατάκτηση του νταμπλ. Εύχομαι να το πετύχει μετά από 41 χρόνια. Αν έρθει με το καλό θα είναι το τρίτο της ιστορίας της. Θα το κάνει αυτό η ΑΕΚ, χωρίς να μπει σε κίνδυνο όλη η ΠΑΕ. Διότι θέλουμε δεν θέλουμε υπάρχουν στην Ελλάδα κακές οικονομικές συνθήκες, λόγω της τρόικας».

Πως σχολιάζετε όσα συνέβησαν στην Τούμπα, στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ και τις εξελίξεις που ακολούθησαν;

«Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ του ελληνικού ποδοσφαίρου τα περίμεναν αυτά. Από εδώ και πέρα βλέπω, ότι το ποδόσφαιρο δεν πάει καλά. Από τότε που το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό ή ημιεπαγγελματικό πάντα διάβαζα στην εφημερίδα τις εισπράξεις των αγώνων. Αυτό με ενδιέφερε πολύ. Τώρα οι εισπράξεις κόπηκαν. Για παράδειγμα η ομάδα μου, ο Άρης έκοψε σε έναν αγώνα, αυτόν με τα Τρίκαλα, πιο πολλά εισιτήρια απ' όσο όλες οι άλλες ΠΑΕ της Β' Εθνικής μαζί. Καταλαβαίνετε τι είναι αυτό; Κανείς δεν δίνει σημασία. Ο καθένας κοιτά την πάρτη του. Η ομάδα είναι απλά το όχημα. Ο Βασιλειάδης πριν κορυφωθεί το πρόβλημα, είχε μαζέψει τους τέσσερις μεγάλους και την άλλη μέρα υποδέχτηκε τις άλλες δώδεκα ομάδες. Μα είναι δυνατόν; Έπρεπε όλους μαζί να τους δει. Ο αδύναμος θέλει περισσότερο βοήθεια. Ο δυνατός δεν έχει ανάγκη. Ένα προηγμένο πρωτάθλημα δεν θα ξεκινούσε ποτέ, αν δεν είχαν λυθεί τα τηλεοπτικά ζητήματα. Στην Αγγλία, όταν ανεβαίνει μία ομάδα στην Πρεμιερ Λιγκ τη βοηθάει ο συνεταιρισμός τους για να προσαρμοστεί. Εδώ μόλις πέσεις στη Β' κατηγορία, είναι σαν να πας στην κόλαση. Στο Νησί δίνουν στον νεοφώτιστο 130 εκατ.για να αντέξει το βάρος. Γιατί εκεί παίζουν για το ποδόσφαιρο. Εμείς δεν παίζουμε για το ποδόσφαιρο, αλλά για την... ομαδάρα μας.

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις