Ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει στο blog του για τις προπονήσεις που κάνει μέσα στο κρύο η ομάδα του "Ζοτς", αλλά και το γεγονός ότι δεν ευνοεί τους «πράσινους» η πολυήμερη αποχή από δυνατά παιχνίδια, ενόψει της Μπαρτσελόνα.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι η Μπαρτσελόνα θα είναι το μεγάλο εμπόδιο του Παναθηναϊκού στη διαδρομή προς το φάιναλ φορ. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στου δρόμου τα μισά, καθώς απομένουν περισσότερες από 10 μέρες για να γίνει το τζάμπολ του πρώτου αγώνα και μέχρι τότε, απαιτείται υπομονή (από τον κόσμο) και δουλειά (από την ομάδα).
Από σήμερα μέχρι και τις 22 Μαρτίου ο Παναθηναϊκός θα δώσει μόλις έναν αγώνα και συνολικά δύο τις 20 μέρες που θα προηγηθούν του πρώτου αγώνα με τους Καταλανούς, δεδομένου ότι αναβλήθηκε ο τελικός του κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό. Ολα τα είχε η Μαριορή δηλαδή, η αδράνεια και το κρύο της έλειπαν. Το αναφέρω αυτό, διότι ούτε η πολυήμερη αποχή από σοβαρά παιχνίδια δεν κάνει καλό στον Παναθηναϊκό, ενώ (όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο) εμποδίζει ακόμα περισσότερο το έργο που καλείται να φέρει εις πέρας.
Οποιος βρισκόταν στο ΟΑΚΑ τις τελευταίες ημέρες του χιονιά, πιστέψτε με, μόνο όρεξη για προπόνηση δε θα είχε. Το κρύο ήταν πολικό, ο χώρος έτσι κι αλλιώς αχανής και οι δύσμοιροι οι άνθρωποι της ομάδας πήγαιναν στο γήπεδο 3-4 ώρες πριν την προπόνηση ώστε να εξασφαλίσουν ότι όλες οι πόρτες που οδηγούν στην κεντρική σάλα θα είναι κλειστές προκειμένου να μην χαμηλώνει ακόμα περισσότερο η θερμοκρασία. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι μυς είναι πολύ πιο δύσκολο να ζεσταθούν, οι πόροι ανοίγουν μόνο με ...τιρμπουσόν, τα άκρα νιώθεις ότι μπορεί να σπάσουν σαν σταλακτίτες αν βάλεις ένταση και η προπόνηση μοιάζει με μαρτύριο. Καλτσόν, μπλούζες, φανέλες έχουν επιστρατευτεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, όταν δυσκολεύεσαι να βγάλεις ένταση στην προπόνηση, η δουλειά δε γίνεται όσο καλά θα έπρεπε. Και αυτή την περίοδο, ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από καλή προπόνηση.
Πλέον, η επόμενη αγωνιστική υποχρέωση των πρωταθλητών είναι προγραμματισμένη για μετά από ...10 μέρες, κόντρα στον Αρη, αφού μεσολαβεί το All Star Game
Το παιχνίδι με τον Ηρακλή, έγινε, τελείωσε, ευχάριστα ήταν όσα είπε ο Ζοτς (χρόνια πολλά κόουτς) για τον Τέπιτς και τον Καλάθη, αλλά δυστυχώς τα ματς με την Μπάρτσα δεν θα έχουν καμία σχέση. Για αυτό και δεν θα αναφερθώ στην αναμέτρηση με τον Γηραιό, που σε αντίθεση με ό,τι ανέφερα πριν, ούτε για προπόνηση δεν έκανε. Ο Ομπράντοβιτς κάνει ό,τι μπορεί για να γεμίσει τις δεξαμενές των παικτών του με αυτοπεποίθηση... Και κυρίως του Τέπιτς και του Καλάθη, διότι κακά τα ψέματα, αυτοί είναι που θα ανεβάσουν ένα σκαλοπάτι την ομάδα τους, ή θα την κρατήσουν στο ίδιο επίπεδο. Το στοίχημα περιστρέφεται γύρω από τους δύο γκαρντ κι εν συνεχεία στον Βουγιούκα.
Για τον Μάριτς, δεν είμαι αισιόδοξος. Το παλικάρι δουλεύει σκληρά, πιθανότατα θα είναι παρών στη Βαρκελώνη, αλλά δεν πιστεύω ότι θα έχει δυνατότητα να βοηθήσει ουσιαστικά. Οσο για τον Σάτο, κάτι μου λέει ότι στα ματς που θα χρειαστούν (όσα κι αν είναι αυτά), θα βρεθεί στην κατάσταση που όλοι θέλουν. Γιατί το θέλει ο ίδιος και γιατί ο Ομπράντοβιτς θα τον κατευθύνει με τέτοιο τρόπο που ο Κεντροαφρικάνος θα ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο. Οι μέρες περνούν χωρίς να το καταλάβουμε και μέχρι την πρώτη μεγάλη αναμέτρηση με την Μπάρτσα ο καιρός θα φύγει... Το ζήτημα είναι, ακόμα κι αν δεν κερδίσει το πρώτο ματς ο Παναθηναϊκός, να δώσει την ελπίδα στον κόσμο του και κυρίως στον εαυτό του, ότι η ομάδα του Πασκουάλ θα πρέπει να φτύσει αίμα για να τον λυγίσει. Κι αν τα καταφέρει, τότε θα έχει κάνει το πρώτο (μικρό) βήμα για να καταφέρει τη μεγάλη έκπληξη.
Υ.Γ. Ολοι εσείς που κόπτεστε για το μπάσκετ (και όντως έτσι είναι), θα προτιμούσα να μην περιορίζεστε σε σχόλια στα διάφορα blogs... Για το ποδόσφαιρο μάγκες κάνετε εκδρομές στα πέρατα του κόσμου ακόμα κι αυθημερόν. Για να δείτε την ομάδα σας να παίρνει αποτέλεσμα, ή να προκρίνεται στους ....πολλούς μίας διοργάνωσης. Αναρωτιέμαι, η ομάδα μπάσκετ δεν αξίζει μία εκδρομή; Το έχετε καταλάβει πια... Το έργο του Παναθηναϊκού είναι δύσκολο. Ο αντίπαλος μεγάλος, ο μεγαλύτερος ίσως. Η πόλη, ιστορική και πανέμορφη. Κάντε λοιπόν την υπέρβασή σας... Και όπως έγινε πρόπερσι στο Μιλάνο (έτυχε να είμαι παρών), κόντρα στην Ιντερ, έτσι και η Βαρκελώνη αξίζει τον κόπο να δει τους υγιείς οπαδούς, πως συμπαραστέκονται στην ομάδα τους. Αντε, μην το περιφρονείτε... Εκτός κι αν δεν πιστεύετε στην πρόκριση. Πιέστε την ομάδα να σας βρει εισιτήρια και κάντε να την Ευρωλίγκα να μουδιάσει από την πρώτη μεγάλη μετακίνηση οπαδών στην ιστορία της διοργάνωσης. Ε, τι λέτε;
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις