Ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τον Μπαρτζώκα που θα έπαθε ...ναυτία βλέποντας τους παίκτες του να σουτάρουν 31 τρίποντα και τον Παναθηναϊκό που είναι "αφεντικό" στην Ελλάδα.
Για τον Ολυµπιακό, που παρέµενε αήττητος από τις 12 Ιουνίου (και τον ηµιτελή τρίτο τελικό των πλέι οφ), ήταν ο αγώνας της επιβεβαίωσης. Για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος κινείται µε τη λογική των µονών ζυγών στις εµφανίσεις του, ήταν κάτι πολύ παραπάνω: ο αγώνας της επιβίωσης!
Στο λεξικό η διαφορά των δύο λέξεων, που σηµατοδοτούσαν την ανάγκη και την εξ αυτής απορρέουσα στόχευση είναι τρία γράµµατα, αλλά στη στατιστική αναδείχθηκε πολύ µεγαλύτερη και καθοριστικότερη: ο σφύζων από ενέργεια και ψυχωµένος Παναθηναϊκός κατέβασε 15 ριµπάουντ παραπάνω, έκανε πέντε περισσότερα κλεψίµατα, πλειοδότησε σε (δέκα) κατοχές και αιχµαλώτισε µε την deja vu (από τις προηγούµενες αναµετρήσεις τους) άµυνά του τον Ολυµπιακό, αναγκάζοντάς τον να µείνει κάτω από τους 60 πόντους!
Πλάκα πλάκα, ακόµη και το µοναδικό σηµείο υπεροχής που κατέγραψε η στατιστική υπέρ του Ολυµπιακού (τις 17 έναντι 9 ασίστ) µοιάζει µε µια πίστωση στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, υπό την έννοια ότι στο σαφάρι της νίκης µε οποιονδήποτε τρόπο, οι «πράσινοι» αρκετές φορές ξέφυγαν από την οµαδική τακτική και κατέφυγαν σε ατοµικές ενέργειες! Αλλά, διάβολε, σε µατς µε τέτοιο διακύβευµα, το στυλ είναι αυτό που µετράει λιγότερο.
Με την επιλογή του να αντιµετωπίσει τον Σπανούλη µε ψηλό παίκτη (σε µια ατέρµονη σκυταλοδροµία αλλαγών) και να παίξει µε αλλαγές στα σκριν, ο Πεδουλάκης πέτυχε µ' ένα σµπάρο δυο τρυγόνια. Αυτή η δοκιµασµένη από πέρυσι τακτική τρόχισε την επιθετικότητα του αρχηγού του Ολυµπιακού (2/10 σουτ, 5 λάθη), δεν του επέτρεψε να εξελιχθεί σε παράγοντα του αγώνα και ανάγκασε τον Μπαρτζώκα να τον κρατήσει για πολλή ώρα στον πάγκο. Πέραν τούτου, το σχέδιο του Πεδουλάκη πρώτα αλλοίωσε και εντέλει ξεχαρβάλωσε την επιθετική λειτουργία των πρωταθλητών Ευρώπης, οι οποίοι πολιορκούσαν µε µακρινές οβίδες ένα οχυρό που έµεινε αλώβητο.
Η λυσσασµένη άµυνα του Παναθηναϊκού, η επιµονή στα ποσταρίσµατα, η µεγαλύτερη πολυφωνία, η επικράτηση σε όλες τις διεκδικούµενες φάσεις, τα αποθέµατα ενέργειας και η ανάγκη της νίκης (που ανέστησε τον Παππά και τον Mατσιούλις) αποτέλεσαν τους πυλώνες του Παναθηναϊκού. Στον αντίποδα, ο Ολυµπιακός µέσα σε σαράντα λεπτά αισθάνθηκε να γλιστράει από τα χέρια του αυτό το οποίο µε πολύ µόχθο δηµιούργησε επί 29 βραδιές, όσες ήταν οι συνεχείς νίκες του στα φιλικά και στα επίσηµα µατς: κοινώς, έχασε τη λάθος µέρα, στον λάθος αγώνα, από τον λάθος αντίπαλο!
Η καραµέλα των µεγάλων ντέρµπι είναι γνωστή: ρυθµός και ριµπάουντ. Ο Παναθηναϊκός επέβαλε το τέµπο που τον βόλευε, είχε 15 δεύτερες ευκαιρίες από τα επιθετικά ριµπάουντ, δεν άφησε τον Ολυµπιακό να τρέξει, τον «σκότωσε» στο inside game (εξ ου και οι 19 επιπλέον ελεύθερες βολές) και τον καταδίκασε να βαράει όλη τη νύχτα τρίποντα και να κυνηγάει χίµαιρες!
Ο άνθρωπος που δεν προβλεπόταν να είναι εκεί...
Στις 21 του περασµένου Ιουνίου, µετά τον έβδοµο τελικό του ΝΒΑ, ο ΛεΜπρον Τζέιµς ανέβηκε στο βάθρο της απονοµής και απολαµβάνοντας το νέκταρ των θριάµβων του είπε µε µια δόση αυτοσαρκασµού: «I'm LeBron James, from Akron, Ohio, from the inner city. I'm not even supposed to be here. That's enough». Το ίδιο θα µπορούσε να πει και χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ ο Γιόνας Ματσιούλις που είναι (όχι από το Εϊκρον του Οχάιο, αλλά) από το Κάουνας και επίσης δεν προβλεπόταν να είναι εκεί! Οχι µόνο διότι (επιβεβαιώνοντας το προσωνύµιο «ταύρος») ξεπέρασε τον τραυµατισµό του, έδωσε το «παρών» στον ηµιτελικό (µε µία προπόνηση) και διαδραµάτισε καταλυτικό ρόλο στη νίκη του Παναθηναϊκού, αλλά κι επειδή στην αρχή της σεζόν είχε βρεθεί στο περιθώριο. Τhat's enough, επίσης!
Το μονάβικο του Αγγέλου και το χώμα του Αρη
Τα... κουτσοκαταφέρνει (και) ως προπονητής, αλλά ως ατακαδόρος ο Βαγγέλης Αγγέλου δεν παίζεται µε καµιά γνωστή άµυνα, που έλεγαν παλιά. Ούτε καν µε αυτές τις... ινδιάνικες που (χαρακτηρίζει και τις) χρησιµοποιεί συχνά κι ο ίδιος!
Τούτου δοθέντος κι ενώ ετοιµάζεται (όπως έλεγε για τον Αρη και για τον Θερµαϊκό) να κωπηλατήσει στα ταραγµένα κύµατα του Βοσπόρου, χθες που βγήκε στον Sentra 103,3 για να περιγράψει την τελευταία -και µάλιστα συγκλονιστική από πάσης πλευράς- βραδιά του στο Αλεξάνδρειο, ήταν σκέτο περιβόλι!
Κυριολεκτώ επ' αυτού, διότι έκαστος στο είδος του και ο Βαγγέλης στα... οπωροκηπευτικά! Ο γιος του µανάβη από τη Χαλκίδα, που µικρός όταν τον ρωτούσαν πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο του, έλεγε «δουλεύω σε µια µπουτίκ φρούτων» έµαθε εξ απαλών ονύχων να εκτιµά τους καλούς καρπούς. Κάποτε, λοιπόν, ρώτησε έναν παραγωγό που έφερνε την πραµάτεια του στο µανάβικό τους γιατί τα δικά του πορτοκάλια είναι πιο γλυκά από των αλλονών. «Φταίει το χώµα, παιδί µου» του έλυσε την απορία ο λεγάµενος και χθες που µε τη σειρά µου ρώτησα τον Αγγέλου σε τι συνίσταται η πανθοµολογούµενη διαφορετική του Αρη µου απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη...
«Φταίει το χώµα, φίλε µου. Ο Αρης έχει άλλο χώµα, να `ναι καλά αυτοί που το καλλιέργησαν»!
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις