Άμα το θέλεις και το πιστεύεις, άμα είσαι καλά "διαβασμένος" και έχεις αποδεδειγμένα τις δυνατότητες, δεν "μασάς" και οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου το έκαναν αυτό πράξη, κόντρα στον συμπολίτη.
Γράφει ο Κώστας Χαλβατσιώτης.
Μπορεί να "έσπασαν" και καρδιές στο τέλος του πρώτου αγώνα, αλλά βαθιά μέσα του κάθε ΠΑΟΚτσής – ιδιαίτερα από αυτούς που παρακολουθούν "στενά" φέτος την ομάδα μπάσκετ – πίστευε ότι δεν μπορούσε να χαθεί το παιχνίδι με τον Αρη. Ο επιμένων, που είναι και καλύτερος, νικά. Και ο "Δικέφαλος" εφάρμοσε πλήρως το αρχαίο ρητό γιατί ακριβώς το πίστευε, το ήθελε και πάλεψε για να καταβάλλει… άπαντες, για να κερδίσει. Δεν ήταν μάλιστα η πρώτη φορά φέτος, γιατί ο Σούλης Μαρκόπουλος και οι παίκτες του μας συνήθισαν να τα βγάζουν πέρα στα δύσκολα.
Να ανατρέπουν εις βάρος τους διαφορές, να κατανικούν αντιπάλους και… διαιτητές, να βρίσκουν ψυχικά αποθέματα για να φθάνουν στον στόχο τους. Σίγουρα, δεν τα έκαναν όλα τέλεια, αλλά ποιος δεν κάνει λάθη; Και μπορεί να μην τους "βγήκαν" και ορισμένα πράγματα που είχαν σχεδιάσει, αλλά για ελάτε στην θέση τους, να ολοκληρώνουν την προετοιμασία με έναν παίκτη που έλλειπε για πάνω από μία εβδομάδα και είχε κάνει μόνο μία προπόνηση (Μάρσαλ) κι έναν με βαριά γαστρεντερίτιδα (Γκετσέφσκι), που "κόντευε" να μην παίξει!
Νίκησε την... παρά φύση ευστοχία
Υπάρχει μία λέξη της λαϊκής γλώσσας που έχει σχέση με την... τύχη και αγκάλιασε "παρά φύση" τον Άρη. Δύο "μπάζερ μπίτερ" στις εκπνοές ισάριθμων περιόδων με σουτ από το κέντρο του γηπέδου, σουτ που έμπαιναν όλα μέσα από παίκτες που φημίζονται ως …"κτίστες", άστοχα σουτ του ΠΑΟΚ επειδή "ξερνούσε" την μπάλα η στεφάνη – τουλάχιστον τέσσερις φορές – αλλά και υπερτυχερές κατοχές μπάλας όταν οι φιλοξενούμενοι έμοιαζαν να χάνουν τα αυγά και τα πασχάλια, ίσως και να μην έχουν ξανασυμβεί όλα μαζί σε τοπικό ντέρμπι. Συνήθως αυτά τα παιχνίδια χαρακτηρίζονται από αστοχία εκατέρωθεν και νευρικότητα, αλλά στον Άρη η θεά τύχη έκλεισε το μάτι δυνατά την Πέμπτη.
Ευτυχώς όμως ο ΠΑΟΚ πάλεψε και κόντρα στις δεισιδαιμονίες! Αντιμετώπισε και την ατυχία του. Γιατί στο παιχνίδι που μοιάζει "στρατηγική", σημασία δεν έχει "αν σου κάτσει", αλλά το πώς θα λειτουργήσεις. Και οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου τον άκουσαν και στο πιο κρίσιμο σημείο. Πήγε η μπάλα στο Μάρσαλ κι αυτός έβαλε την υπογραφή του στο… ροζ φύλλο αγώνα.
Το αλλοπρόσαλλο σφύριγμα του Γκόντα
Για να είμαστε ειλικρινής, η διαιτησία θα μπορούσε να είναι τέλεια για ένα τέτοιο παιχνίδι. Μέχρι το 35΄ το μόνο παράπονο που θα μπορούσε να εκφράσει κανείς είναι ότι οι συστάσεις εκατέρωθεν για να είναι πιο ήρεμοι οι "μονομάχοι", έπρεπε να είναι πιο αυστηρές στον Χατζηβρέττα που ξεπέρασε τα όρια της πρόκλησης. Κι όμως δεν το έκαναν. Κι αντί αυτού, ο Γκόντας εφηύρε μία τεχνική ποινή για να "βάλει τον Άρη στο παιχνίδι", τιμωρώντας τον Μάρσαλ επειδή είπε στον Μαρκόπουλο (!) "μου έκαναν φάουλ". Ούτε καν προς τους διαιτητές. Κι όμως του είχαν κάνει και στο σημείο εκείνο το +8 που είχε κάνει ο Αμερικανός θα γινόταν +9 κι "άντε γεια"! Αλλά ο διαιτητής έκανε σοβαρό ολίσθημα, οι φιλοξενούμενοι ευνοήθηκαν, ο ΠΑΟΚ αδικήθηκε κατάφωρα, αλλά και πάλι έδειξε την αγωνιστική μαγκιά του.
Τον τσαμπουκά του, αφού δεν θα άφηνε το παιχνίδι να χαθεί. Το ήθελε περισσότερο και το πίστευε. Και δεν "μάσησε" από την ισοφάριση (δις) του Άρη μέχρι το τέλος. Αυτή ίσως είναι μεγαλύτερη αρετή για τους παίκτες του "Δικεφάλου", ακόμη και από τις αγωνιστικές τους. Ήταν οι μάγκες στο παρκέ και δικαιώθηκαν με την πρώτη νίκη στους μικρούς τελικούς. Κατανίκησαν αντιπάλους, ατυχία, διαιτησία αλλά και άγχος.
Θα παίξουν ρόλο τα ριμπάουντ
Η σημασία της πρώτης νίκης γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν υπολογίσει κανείς ότι ο ΠΑΟΚ έχασε και τα ριμπάουντ! Δέκα παραπάνω για τον φιλοξενούμενο είναι πάρα πολλά και εγκυμονούν μόνο κινδύνους. Τα πήραν μάλιστα και "κοντοί" που ήταν στις φάσεις κι ανανέωναν διαρκώς αποφάσεις. Ευτυχώς ο "Δικέφαλος" δεν το "πλήρωσε". Αλλά το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί. Και την Κυριακή στο Αλεξάνδρειο, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει και την "κόλαση" της έδρας του αντιπάλου, ακόμη και μία τέτοια απώλεια θα είναι καθοριστική.
Όσο χάνεις τα ριμπάουντ, δεν βρίσκεις τρόπο να επιβάλεις και το ρυθμό σου. Στοιχείο καθοριστικό για εκτός έδρας προσπάθεια. Ίσως με τον Γκετσέφσκι υγιή και ορισμένους παίκτες πιο συγκεντρωμένους στον τομέα αυτό, να βοηθήσουν, αν και φέτος ο ΠΑΟΚ ότι κατάφερε, το πέτυχε χωρίς να στηριχθεί και στα ριμπάουντ εδώ που τα λέμε.
Αλλά έστω κι έτσι, το "μπρέϊκ" προϋποθέτει άμυνα – "τανάλια" και κανένα χαμένο "σκουπίδι". Εννοείται ότι απαιτείται απόλυτη συγκέντρωση για να μην γίνουν λάθη, να μην απαντηθεί καμία πρόκληση και να αποφευχθεί η βιασύνη (στην επίθεση). Τώρα άλλωστε το άγχος μεταφέρθηκε στον αντίπαλό του και η ψυχολογία και το ηθικό του ΠΑΟΚ είναι πάλι πολύ ψηλά. Με την λογική άλλωστε είναι καλύτερη ομάδα από τον Άρη – που φάνηκε να κάνει το παιχνίδι της χρονιάς στο "παλατάκι" - το άδικο (όπως πήγε να γίνει προχθές) δεν ευλογείται κι αρκεί να δείξει "τσαμπουκά" ο "Δικέφαλος" και στο Αλεξάνδρειο για να πετύχει το "μπρέϊκ".
Πηγή: olapaok.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις