Το κακό είναι ότι, όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και όποιος βρίσκει, κάτι παραπάνω μπορεί να αποκομίσει ως συμπέρασμα από άναρθρες φωνασκίες, αλόγιστες καταδίκες και δίχως στοχασμό σπέκουλα κατά πάντων.
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.
Δεν είναι δύσκολο να επαληθευτούν οι αριθμοί, καθώς είναι «ελεύθεροι» στο Διαδίκτυο και μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση σε αυτούς.
Εχει δίκιο λοιπόν ο Ολυμπιακός να φωνάζει για τις βολές των δύο αγώνων στους τελικούς των πλέι οφ; Εχει δίκιο να φωνάζει για την... ατιμωρησία του Δημήτρη Διαμαντίδη ή για την ανομοιομορφία των σφυριγμάτων ανάμεσα σε αυτόν και τον Παναθηναϊκό;
Στον πρώτο γύρο στο ΟΑΚΑ, εκεί που ο Ολυμπιακός έκανε το «μπαμ» και πήρα αέρα πρωτιάς, εκτέλεσε πέντε λιγότερες βολές κάνοντας μάλιστα περισσότερα φάουλ από τον Παναθηναϊκό. Τίποτα από όλα αυτά φυσικά δεν τον εμπόδισε να πάρει το διπλό.
Στο δεύτερο γύρο στο ΣΕΦ, εκεί που οι «ερυθρόλευκοι» εδραίωσαν την κυριαρχία τους κατά την κανονική περίοδο, εκτέλεσαν 14 βολές παραπάνω κάνοντας μόλις τρία φάουλ λιγότερα. Ούτε και τότε, όμως, οι παραπάνω προσπάθειες από τη γραμμή της «φιλανθρωπίας» ήταν η βασική αιτία της νίκης του επί του ΠΑΟ.
Στον τελικό του Κυπέλλου η ομάδα του Ντούσαν Ιβκοβιτς εκτέλεσε πέντε βολές παραπάνω κάνοντας πάλι τρία φάουλ λιγότερα από το μεγάλο της αντίπαλο. Ουδείς βέβαια ασχολήθηκε μετά το τέλος του αγώνα με τη συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία. Ούτε από τους νικητές ούτε από τους ηττημένους.
Επιπλέον, σε κανένα από αυτά τα νικηφόρα παιχνίδια για τους Πειραιώτες δεν χρησιμοποιήθηκε ως καίριο επιχείρημα ότι ο Δημήτρης Διαμαντίδης έπαιξε «σκυλίσια» άμυνα και δεν αποβλήθηκε. Οντως δεν αποβλήθηκε. Στο πρώτο ματς υπέπεσε σε ένα φάουλ, στο δεύτερο σε τρία και στο τρίτο σε... κανένα! Η ιδιότυπη «ατιμωρίσια» του, όμως, δεν εμπόδισε τους αντιπάλους του να φύγουν νικητές από το γήπεδο.
Ας υποθέσουμε, για την οικονομία της συζήτησης, ότι οι διαιτητές στην Ελλάδα έχουν κάποιο... πρόβλημα με τον Ολυμπιακό και όχι με τον Παναθηναϊκό. Στην Ευρωλίγκα τι γίνεται άραγε ανάμεσα σε αυτούς τους δύο; Εχουμε και λέμε λοιπόν: αμφότεροι κάνουν κατά μέσο όρο τα ίδια φάουλ (21,1 ανά αγώνα ο Ολυμπιακός και 21,5 ανά αγώνα ο Παναθηναϊκός).
Στα κερδισμένα φάουλ η κατάσταση έχει ως εξής: ο Ολυμπιακός δέχεται κατά μέσο 22,4 φάουλ, ενώ οι «πράσινοι» 24,1. Ανάγλυφη είναι η διαφορά στις εκτελεσμένες βολές. Η ομάδα του Ντούσαν Ιβκοβιτς εκτέλεσε φέτος στην Ευρωλίγκα 441 βολές, ενώ ο Παναθηναϊκός 538! Του χαρίστηκαν και εκεί οι διαιτητές; Εχει δημιουργήσει παράγκα και στα ενδότερα του Τζόρντι Μπερτομέου;
Ας μη γελιόμαστε, όταν ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι, και στην περίπτωσή μας οι ομάδες, οι πρόεδροι και οι οπαδοί. Η εξήγηση δεν είναι ούτε μεταφυσική ούτε έχει να κάνει με την άκρατη συνωμοσιολογία που έχει πλήξει βαθιά τους ανθρώπους του Ολυμπιακού.
Οταν έχεις φτιάξει μια ομάδα που δεν επιδιώκει την επαφή, που δεν παίζει μέσα στο καλάθι, αλλά ολοκληρώνει σειρά επιθέσεων με τον ψηλό να σουτάρει από τα έξι μέτρα, πώς στο καλό να κερδίσεις φάουλ; Με την έλλειψη του Νεστέροβιτς το εν λόγω πρόβλημα διογκώνεται ακόμα περισσότερο για τον Ολυμπιακό.
Πλην του Μπουρούση, ουδείς άλλος ενδιαφέρεται να παίξει με πλάτη στο καλάθι. Ολα τα «τεσσάρια» του αρέσκονται να σουτάρουν από μακριά και να επιτίθενται κατά πρόσωπο, άρα δεν μπορούν να προκαλέσουν καίρια φθορά στους αντίπαλους ψηλούς. Και δεν του έφτανε του Ιβκοβιτς που είχε τόσα παρόμοια «4άρια», έφερε και τον Πρίντεζη για να δέσει το «ξινό» γλυκό.
Από την άλλη ο Ομπράντοβιτς έχει διαφορετική σκόπευση στο παιχνίδι του. Οντας γεμάτος από ψηλά κορμιά, αλλά και με περιφερειακούς (προεξάρχοντος του Διαμαντίδη) που μπουκάρουν πολύ συχνά στη ρακέτα, επιδιώκει τις επαφές.
Αρέσκεται στις μάχες σώμα με σώμα όταν επιτίθεται με σκοπό φυσικά να φθείρει την αντίπαλη ρακέτα και τους ψηλούς του εκάστοτε αντιπάλου του. Είναι θέμα στρατηγικής και φιλοσοφίας και εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως οι δύο μονομάχοι για τον τίτλο του πρωταθλητή ακολουθούν αντίθετες πορείες.
Το κακό είναι ότι φτάσαμε ήδη στο τρίτο ματς της σειράς και δεν είμαστε σίγουροι αν το σημερινό ματς θα... τελειώσει ή και πώς θα τελειώσει. Ηδη χθες ακούστηκαν διάφορα περί αναβολής του αγώνα. Μια σκέψη που πέρασε από τον Μπιτσαξή και ευτυχώς, όπως του ήρθε, έτσι και του έφυγε.
Σε αντίθετη περίπτωση θα αποδεικνυόταν περίτρανα ότι το συντεταγμένο κράτος φοβάται τη διεξαγωγή ενός αγώνα υπό το φόβο των χουλιγκάνων. Το λάθος έγινε με το Κύπελλο Ελλάδας και καλό είναι που δεν θα επαναληφθεί.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα το βράδυ στο ΣΕΦ είναι σύνεση και ηρεμία. Αν οι οπαδοί του Ολυμπιακού θεωρούν πως θα πάρουν μόνοι τους εκδίκηση για... αδικήματα στα οποία οι ίδιοι έχουν βγάλει απόφαση, τότε θα διαπράξουν μέγιστο σφάλμα.
Οπως έκαναν άλλωστε πέρυσι με τα γνωστά αποτελέσματα της τιμωρίας της έδρας. Αυτό θέλουν λοιπόν; Νομίζω πως όχι. Κανείς δεν αμφισβητεί την αγάπη τους για τον Ολυμπιακό και το σεβασμό τους προς τους αδερφούς Αγγελόπουλους. Ας το αποδείξουν απόψε εμπράκτως...
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις