Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την τεράστια νίκη του Παναθηναϊκού επί της Κουμπάν, απέναντι στη ροή του αγώνα και στον παράγοντα που στήριξε όσο τίποτε άλλο τη Λοκομοτίβ
Ο «Εξάστερος» πήρε ένα παιχνίδι, το οποίο θα μπορούσε να το έχει χάσει πέντε-έξι φορές. Κάθε φορά που πλησίαζε γινόταν ένα λάθος, έμπαινε ένα μεγάλο σουτ των Ρώσων, ερχόταν ένα ανάποδο σφύριγμα κι όλα χάνονταν. Είναι προνόμιο συμπεριφοράς να μην ασχολείσαι με τους διαιτητές. Δεν συμβαίνει συχνά από κανέναν. Όλοι κάποια στιγμή θα διαμαρτυρηθούν, όσο ισχυροί και να είναι.
Στο Βελιγράδι κανείς από τον Παναθηναϊκό δεν στάθηκε στη μεγάλη διαφορά βολών, στην ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα. Ήταν ένα καλό πάτημα. Αυτό που συνέβη, όμως, με τη Λομομοτίβ – όσο κι αν η μεγάλη επιτυχία ωθεί τον νικητή να τα ξεχνά όλα – είναι πρόκληση για το σωματείο και τον κόσμο του που στήριξε υποδειγματικά. Η φάση 8.39 πριν τελειώσει η τρίτη περίοδος και το αντιαθλητικό φάουλ στον αιφνιδιασμό του Ουίλιαμς, που δίνεται απλό, περιγράφει το ύφος που σφύριξαν Ρότσα, Πουκλ και Χιμένεθ.
Ένα φάουλ ανύπαρκτο που έστειλε τον Ντιλέινι σε τρεις βολές αργότερα και η τεχνική ποινή στον Τζόρτζεβιτς 1.28 πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, η οποία ήρθε μετά από επιθετικό φάουλ της Κουμπάν που δεν δόθηκε κι απέφερε 4 πόντους στους φιλοξενούμενους είναι ορισμένα από τα ανδραγαθήματα της τριάδας! Θα μπορούσε όλο αυτό κάλλιστα να κοστίσει.
Είναι άκομψο που η αρχή γίνεται έτσι, στον σχολιασμό του αγώνα, αλλά αφού δεν πείραξε σχεδόν κανέναν επιβάλλεται να υπερτονιστεί από εδώ. Το γεγονός πώς το «τριφύλλι» ξεπέρασε και αυτό το εμπόδιο, πέραν του γεγονότος ότι αντιμετώπισε μία καλοπροπονημένη ομάδα, είναι μεγάλο συν στο δρόμο για το Βερολίνο.
Αγωνιστικά το ματς δεν άρχισε με θετικούς οιωνούς, αφού οι «πράσινοι» έδωσαν δικαιώματα στην Κουμπάν να έχει τα ηνία του ματς, με τον Καλάθη να συνεχίζει στο πρώτο μέρος από εκεί που τελείωσε το ματς στο Βελιγράδι και να σώζεται μονάχα με τις εξαιρετικές του ασίστ στον Γκιστ. Αυτό στο επιθετικό κομμάτι, διότι αμυντικά «βίδωσε» τον Ντιλέινι.
Η Λοκομοτίβ άλλαζε την μπάλα με ταχύτητα φωτός εμπρός στον Παναθηναϊκό, ο οποίος δεν είχε καθόλου καλές εναλλαγές στην άμυνα κι έδωσε σουτ. Με τον Ντιλέινι στον 1 πόντο, ο Τζάνινγκ έκανε μεγάλη ζημιά στους «πράσινους» με συνέπεια να είναι αυτός που οδηγούσε την Κουμπάν σ΄ ένα όχι ασφαλές μα σταθερό προβάδισμα. Το πρόβλημα στο επιθετικό ριμπάουντ δεν φαίνεται πολύ στο τελικό επί μέρους 12-15, υπήρξε φάση, όμως, που η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα πήρε τρία η τέσσερα μαζεμένα!
Το 5-0 του Διαμαντίδη, που μετέτρεψε το 45-52 σε 50-52, ήταν μία πρώτη απάντηση νίκης. Η μαχητικότητα του Χάντερ και οι 4 πόντοι σε 17 δευτερόλεπτα στην αρχή της τέταρτης περιόδου έφεραν τον Παναθηναϊκό στο 64-63, πριν ο Ντρέιπερ βάλει τα δύο τρίποντα και τα θεμέλια για μεγάλο «διπλό» της ομάδας του. Ένα νέο 7-0 έφερε το ματς στα ίσια (74-74), το οποίο επεκτάθηκε σ΄ ένα ονειρώδες επί μέρους σκορ 17-3 πριν αρχίσουμε ν΄ ασχολούμαστε όχι με τη νίκη μα με τη διαφορά.
Με τον Ουίλιαμς να είναι ουσιαστικός με μία προπόνηση, τον Χάντερ με λίγο χρόνο στην ομάδα να έχει επιρροή σε τέτοιο αγώνα (πολύτιμα τα 3 επιθετικά του ριμπάουντ) και τον Χέινς να είναι άποντος μα με σπουδαία άμυνα, όσο έπαιξε, στην backcourt γραμμή της Λοκομοτίβ, πρέπει να πιστωθεί η ένταξη τριών Αμερικάνων μέσα σ΄ ένα μήνα στον προπονητή. Πλέον μέσα στο παιχνίδι του ο Παναθηναϊκός χτίζει ρυθμό, δημιουργεί αντισώματα για τις αναποδιές, αξιοποιεί την τεράστια φανέλα και αποκτά προσωπικότητα το νέο ρόστερ του.
Τρέχει, διαθέτει πνεύμα νικητή και όταν αποφασίσει να παίξει γρήγορα είναι αποτελεσματικός και όχι συγχυσμένος σε κρίσιμα σημεία. Ειδικά στο «ΟΑΚΑ», όπου μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε. Η αξιοποίηση σε ποιοτικό χρόνο του Διαμαντίδη, πέραν της τεράστιας κλάσης του 3D, επίσης είναι προπονητική επιτυχία. Όντας νεότερος τα αμέσως προηγούμενα χρόνια αναλωνόταν σε δουλειές που δεν ήταν για την ποιότητα και την ηλικία του.
Η ολοκληρωτική αξιοποίησή του μετά τα 8 δευτερόλεπτα είναι συνταγή, επιτυχημένη για τον «Σάλε». Για την επόμενη ημέρα, των playoffs, είναι νωρίς ακόμη: Η Λαμποράλ φαίνεται βατή, ακόμη και με αβαντάζ έδρας υπέρ των Βάσκων, αλλά το «ΟΑΚΑ» και ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι «κανονάκι» που πρέπει να κυνηγηθεί, μέσω της δεύτερης θέσης, ως την τελευταία αγωνιστική.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις