Ακούγεται τόσο απλό, ώστε να καταντάει απλοϊκό, αλλά δεν παύει να αποτελεί μια πραγματικότητα και πρωτίστως την πεμπτουσία σε αυτό το υψηλό επίπεδο...
Η νίκη είναι νίκη!
Α, ναι, προτού προχωρήσω, οφείλω να επισημάνω και κάτι εξίσου απλοϊκό: και η ήττα είναι ήττα και αυτό το συνειδητοποίησε απέναντι στον Ντέιβιντ Μπλατ μέσα στην τσατίλα του και έχοντας πάρει το γνώριμο μελιτζανί χρώμα του ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς!
Ο λόγος; Η εξ ορισμού αφερέγγυα Φενέρμπαχτσε γνώρισε την όγδοη ήττα της και έμεινε πλέον δυο βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό, ο οποίος λίγο αργότερα επέζησε του θρίλερ με τον κακό δαίμονά του, κρατά στα χέρια του το πλεονέκτημα έδρας και (όντας ισόβαθμος με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) διεκδικεί ακόμη και την πρώτη θέση από τη Ρεάλ Μαδρίτης, την οποία θα υποδεχθεί στο Νέο Φάληρο.
Η νίκη είναι νίκη, λοιπόν, και ο Ολυμπιακός ναι μεν δυσκολεύτηκε, ζορίστηκε, στριμώχτηκε στα σχοινιά και ένιωσε να του βγαίνουν η ψυχή και τα συκώτια, αλλά την άρπαξε και επενδύει πάνω της.
Δεν ξέρω εάν ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του έχουν μαζοχιστικές τάσεις, αλλά θαρρώ πως εδώ όχι απλώς επιτρέπονται, αλλά επιβάλλονται κιόλας: εννοώ δηλαδή ότι στο τέλος της ημέρας οι πρωταθλητές Ελλάδος είχαν κάθε λόγο να εκτιμήσουν δεόντως αυτήν την αγχωτική, πλην λυτρωτική, νίκη τους και να την απολαύσουν πολύ περισσότερο απ’ όσο εάν επρόκειτο για μια εύκολη και ανέφελη επικράτηση...
Για να το χοντρύνω ακόμη περισσότερο, μπορεί να παρεξηγήθηκαν στο Κάουνας, αλλά χθες, την... ώρα της χειραψίας ο Σφαιρόπουλος θα μπορούσε κάλλιστα να ευχαριστήσει τον Γιασικεβίτσιους για τις δύσκολες ασκήσεις που του έβαλε και για το γεγονός ότι η Ζαλγκίρις έφερε τον Ολυμπιακό στα όριά του και του προσέφερε ένα σκληρό ματς το οποίο έμοιαζε βγαλμένο από Φάιναλ Φορ!
Οι Λιθουανοί είχαν διαβάσει εξαιρετικά το παιχνίδι του Ολυμπιακού και όχι μόνο δεν τον άφησαν να τους πάρει τον αέρα, αλλά του κατσικώθηκαν στον σβέρκο και τον εξανάγκασαν να παίζει επί σαράντα λεπτά στον δικό τους ρυθμό και πάντως όχι στον δικό του: παιχνίδι μοιρασμένων κατοχών, σε στυλ «μία σου και μία μου», ως επί το πλείστον σε ροή πέντε εναντίον πέντε και με ελάχιστες φάσεις στο ανοικτό γήπεδο.
Κανονικά, μια ομάδα που αισθάνεται πως βγαίνει από τη ρουτίνα της, εκνευρίζεται και κυριεύεται από αμηχανία, ου μην και από πανικό. Ο Ολυμπιακός πέρασε από δύσκολες φάσεις, ένιωθε πως δεν του έβγαινε το (δικό του) παιχνίδι, αλλά διέθετε την αρετή η οποία σε τέτοιες περιπτώσεις αποτελεί την εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση της επιβίωσης και συν τοις άλλοις αποτέλεσε το λάβαρο δυο πρώην προπονητών του, δίπλα στους οποίους θήτευσε ο Σφαιρόπουλος: την υπομονή!
Του μεν Παναγιώτη Γιαννάκη μάλλιασε η γλώσσα του να την επικαλείται, ο δε Γιάννης Ιωαννίδης έχει πάντοτε σε περίοπτη θέση την εικόνα της Αγίας Υπομονής!
Εκτός από την ομάδα εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών, μεγάλη υπομονή επέδειξε και ο κόσμος, που αντί να... μανουριάζει και να επιτείνει το άχθος και το άγχος, στάθηκε στο πλάι της, την ενίσχυσε ψυχολογικά και την έσπρωξε προς τη νίκη.
Εντός παιδιάς, σε ένα ματς στο οποίο τα γάλατα σφίξανε από την πρώτη στιγμή, ο Ολυμπιακός ευτύχησε να διαθέτει τον κατάλληλο άνθρωπο, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο ρόλο!
Στην πραγματικότητα οι οικοδεσπότες στηρίχθηκαν σε ένα ισοσκελές τρίγωνο που δημιούργησαν και μάλιστα όχι ταυτόχρονα, αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, ο Γιώργος Πρίντεζης, ο Βασίλης Σπανούλης και ο Ματ Λοτζέσκι: ο Αμερικανός έβαλε επτά κρίσιμους απανωτούς πόντους για την ανάσα του 64-57, ο Συριανός φόργουορντ με την πληθωρική παρουσία αποτέλεσε τον σταθερότερο κόκκινο πυλώνα και μεταξύ άλλων πέτυχε ένα βαρβάτο καλάθι (66-61), όσο για τον αρχηγό του Ολυμπιακού, ε, αυτός ήταν απλώς ο συνηθισμένος αλλά πάντοτε διαφορετικός εαυτός του!
Τι σημαίνει αυτό; Στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου βάζει ένα τρίποντο-προσευχή (με ταμπλαδούρα, όπως το ήθελε η παλιά μπασκετική αργκό) για το 35-35, στο 41-45 παίρνει τη σκυτάλη από τον Πρίντεζη και εκτελεί κι ελόγου του από τα 6,75μ. για το 47-45 και εβδομήντα οκτώ δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη δίνει τη χαριστική βολή με ένα τρίτο χτύπημα έξω από τη γραμμή.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Ολυμπιακός καθάρισε με όποια σαπούνια και απορρυπαντικά βρήκε εύκαιρα τη βρόμικη μπουγάδα που άφησε στη σκάφη του ο Γιασικεβίτσιους και έδωσε νόημα σε αυτό που σημείωσα στον πρόλογό μου...
Η νίκη είναι νίκη και η χθεσινή μοιάζει κιόλας διπλή και τρίδιπλη!
Πηγή: εφημερίδα "Goal"
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις