Ο Γιώργος Κουβεντίδης γράφει για την ήττα της Κυριακής, το Κύπελλο, τα πλέι οφ και γιατί έχει βαρεθεί να ακούει το «ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα»…
Το παιχνίδι με την Καβάλα πέρασε κι άφησε μια μυστήρια γεύση. Για 30 λεπτά ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλός, θα μπορούσε να το κάνει και 2-0, στα υπόλοιπα 60 έφυγε απ΄ το γήπεδο και θα μπορούσε να χάσει και 0-4.
Αν ο Παππάς είχε δώσει το πέναλτι στον Ελ Ζαρ κι άφηνε την Καβάλα με 10 παίκτες στο 22’, θα είχαμε δει άλλο παιχνίδι και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο ΠΑΟΚ θα κέρδιζε. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι υπεράνω, δεν στέκεται στα διαιτητικά λάθη, που έχουν φτάσει την ψαλίδα στο -27 από το -10 ή -12, που θα έπρεπε να είναι κανονικά. Άλλωστε, «αφού ο ΠΑΟΚ ήταν χάλια 60 λεπτά, εμείς τους διαιτητές θα βλέπουμε;»
* Μόλις τελείωσε το παιχνίδι στη Μόσχα, έλεγα στον Σταμπουλή ότι δεν θα μου κάνει εντύπωση, αν το ΠΑΟΚ – Καβάλα τελειώσει 0-3. Δεν είναι δα και πυρηνική φυσική να προβλέψεις τον φετινό ΠΑΟΚ.
Όπως δεν είναι πυρηνική φυσική να προβλέψεις, ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι άλλη ομάδα στο ΟΑΚΑ στον ημιτελικό με την ΑΕΚ και πιθανότατα θα πάρει ένα σκορ, που θα αφήσει ανοιχτή την πρόκριση.
Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ έγινε πάλι μια ομάδα, που ζει για τα μεγάλα ματς και δεν μπορεί να κερδίσει τα μικρά. Γίνεται, δηλαδή, μια μικρή ομάδα. Κι αυτό πραγματικά μου λείπει από τον περσινό ΠΑΟΚ. Τότε που τους κέρδιζε όλους, μικρούς – μεγάλους, κι αντιμετώπιζε τον Λεβαδειακό σαν Ολυμπιακό, και τον Παναθηναϊκό σαν Ξάνθη.
* Μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη, όλος ο ΠΑΟΚ, θέλει βέβαια να μπει στα πλέι οφ, αλλά αρχίζει να ζει για το Κύπελλο, τη διοργάνωση της συγκυρίας. Τι διαφορά έχουν άραγε σήμερα, οι στόχοι του ΠΑΟΚ, από τους στόχους του Ολυμπιακού Βόλου;
Η ομάδα του ΠΑΟΚ θέλει το Κύπελλο, γιατί πλέον εδώ, που έφτασε, βλέπει ότι αυτή είναι η πιο εφικτή διάκριση κι έτσι μπαίνει στο τριπάκι να αξιολογηθεί σε 270 λεπτά. Ο κόσμος γιατί θέλει έναν μαστραπά, που έχει να τον δει οχτώ χρόνια, αλλά και να κάνει επίδειξη δύναμης στον τελικό. Άλλωστε, ο τελικός του Κυπέλλου είναι μια πασαρέλα, που τα τελευταία χρόνια, όλοι θέλουν να δείξουν πόσο μεγάλο, τον έχουν τον κόσμο. Καταλαβαίνω και το ένα, καταλαβαίνω και το άλλο.
Εννοείται πως για τον ΠΑΟΚ θα είναι επιτυχία η κατάκτηση του Κυπέλλου, άλλωστε στην ιστορία οι τίτλοι μένουν. Αυτό που δεν βρίσκω σωστό, είναι να αξιολογηθεί μια ολόκληρη χρονιά με βάση ένα Κύπελλο. Δεν είναι καταστροφή και παταγώδης αποτυχία αν χαθεί, δεν είναι η απόλυτη επιτυχία, αν κερδηθεί.
Αν θα έπρεπε να διαλέξω, για μένα μεγαλύτερη επιτυχία θα ήταν η 1η θέση στα πλέι οφ και τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του ΠΑΟΚ, όχι ένα Κύπελλο.
* Εν πάση περιπτώσει, το αυριανό παιχνίδι είναι πράγματι σημαντικό και σ΄ αυτό οι παίκτες του ΠΑΟΚ θα πάνε με την πλάτη στον τοίχο. Είναι επιλογή τους. Καταλαβαίνω το δράμα, που περνούν, όταν είναι δύο ή τρεις μήνες πίσω στις πληρωμές, το έχει περάσει ο καθένας μας. Παρακάμπτω αυτά τα «αυτοί παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες, εμείς κανένα χιλιάρικο», γιατί ο καθένας οργανώνει τις ανάγκες του, με βάση το εισόδημά του.
Αυτό, που δεν καταλαβαίνω, βέβαια, είναι πού βρίσκουν τις αντοχές να ανανεώνουν συμβόλαια και να παραμένουν σε μία ομάδα, που τα τελευταία 2-3 χρόνια, δεν μπορεί να τους πληρώσει στην ώρα τους.
Και θα τους καταλάβω ακόμη περισσότερο, αν τον Ιούνιο ζητήσουν να φύγουν και να επιλέξουν έναν εργοδότη, που θα τους πληρώνει στην ώρα τους. Πάλι εδώ θα μείνουν και πάλι θα διαμαρτύρονται του χρόνου στις καθυστερήσεις. Βρίσκουν και τα κάνουν. Δεν το προχωράμε γιατί όπως είπε κι ο Μαλεζάς, «είναι μια αγαπημένη οικογένεια και προσπαθούν όλοι μαζί».
* Μπήκε κι ο Μάρτιος κι άρχισα να θυμάμαι τον περσινό Μάρτιο. Τότε που ξεκίνησαν όλα τα φετινά στραβά, γιατί αυτό, που θερίζεις την επόμενη σεζόν, το σπέρνεις εκεί, γύρω στο Μάρτιο. Και δυστυχώς, στην κατάσταση, που είναι αυτή την εποχή ο ΠΑΟΚ, που μυαλό να σπείρει για του χρόνου…
* Διάβασα κάτι δηλώσεις του Σωτήρη Βοργιά, για τον Μαρινάκη, τον Δαλούκα, τον Μπέο και το Μακάμπι – Ολυμπιακός. Εννοείται πως δεν πιστεύουμε τίποτα απ΄ αυτά, γιατί αυτά δεν γίνονται. Πέρασαν κάποιες μέρες από τότε που έγιναν αυτές οι δηλώσεις, η προσπάθεια να «πνιγούν» δεν ευδοκίμησε κι αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανένας εισαγγελέας σ΄ αυτή τη χώρα (όχι ποδοσφαιρικός, αυτός ασχολείται μ΄ άλλα πράγματα). Αλλά θα μου πείτε, τι υπάρχει σ΄ αυτόν τον οίκο ανοχής, για να υπάρχουν κι όλα τ΄ άλλα…
* «Ο ΠΑΟΚ πάνω απ΄ όλα» ακούμε εδώ και δυο τρία χρόνια. Αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα την ακούμε αυτή την… μπούρδα.
Πηγή: paok24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις