Ο Κώστας Γκόντζος σχολιάζει το ματς με τα Ψαχνά και θεωρεί πως οι νεαροί της ομάδας που αγωνίστηκαν απόψε δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μεταγραφές που κοστίζουν και είναι κορώνα-γράμματα
Θεωρητικά παιχνίδια σαν κι αυτό του Παναθηναϊκού με τα Ψαχνά, δεν αποτελούσαν αντικείμενο ιδιαίτερης αναφοράς, ούτε και βάση για ουσιαστικά συμπεράσματα.
Πολύ περισσότερο αν η εξέλιξη ήταν τέτοια, που ένα γρήγορο σχετικά γκολ τελείωνε χωρίς πολλά-πολλά την σχετική διαδικασία.
Παρ' όλα αυτά υπήρχε μια ιδιομορφία σήμερα στον Παναθηναϊκό, που έδινε το δικαίωμα να ρίξεις μια παραπάνω ματιά στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Κι αυτή ήταν η σχεδόν καθ΄ολοκληρία νεανική -και ηλικιακά και ποδοσφαιρικά- ομάδα με την οποία κατέβηκε και ολοκλήρωσε το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός.
Μια ομάδα που αν μη τι άλλο, κατάφερε να "κρατήσει" και όσους ήταν στο γήπεδο αλλά και όσους το έβλεπαν από την τηλεόραση, μέχρι το τελευταίο λεπτό κοντά της, για να παρακολουθήσει την προσπάθεια που έκανε.
Κι αυτό ήταν το πιο σημαντικό απ' όλα.
Καθώς από την κλήρωση κιόλας, η υπόθεση πρόκριση δεν έδειχνε αντικειμενικά να μπαίνει σε διαδικασία αναζήτησης. Τελειωμένη ιστορία υπέρ του Παναθηναϊκού ήταν.
Οπότε αντικειμενικά το ενδιαφέρον επικεντρώνονταν, στο με ποιο τρόπο θα έπαιρνε αυτή την πρόκριση ο Παναθηναϊκός.
Τα νέα παιδιά λοιπόν που στελέχωσαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την ομάδα, το πέτυχαν με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο αυτό.
Με δύο βασικά στοιχεία στο παιχνίδι της.
Με ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο αρχικά και κατά δεύτερο λόγο, με την σωστή αντιμετώπιση του δευτέρου ημιχρόνου, παρά το ότι με το 1-0 του πρώτου ημιχρόνου είχαν ουσιαστικά κριθεί τα πάντα.
Και το αποτέλεσμα δηλαδή και η πρόκριση και όλα.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν σήμερα, έδειξε μια εντελώς διαφορετική εικόνα στην διαχείριση του 1-0 με το οποίο προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο.
Αν εξαιρέσεις πέντε-δέκα λεπτά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, ξαναπήρε πολύ γρήγορα το τέμπο στο παιχνίδι και τα ηνία συνολικά του αγώνα και έδειξε να ζητάει με την ίδια αποφασιστικότητα που αναζητούσε το πρώτο γκολ, την διεύρυνση του σκορ και την καλή απόδοση μέχρι το τέλος.
Μια συμπεριφορά, που ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι είχε δίκιο ο Αναστασίου που μίλησε για λάθος νοοτροπία στην Ριζούπολη με τον Απόλλωνα, έδωσε την απάντηση στο πως πρέπει να συμπεριφέρεται μια ομάδα που θεωρητικά και πρακτικά έχει το πάνω χέρι σαν όνομα σαν παιχνίδι και το επιβεβαιώνει παίρνοντας σχετικά νωρίς και το κεφάλι στο σκορ.
Από κει και πέρα, καθαρά ποδοσφαιρικά βλέποντας την απόδοση ορισμένων απ' αυτά τα παιδιά και παίρνοντας φυσικά υπ' όψιν την δυναμικότητα του αντιπάλου, την σχετικά μειωμένη κρισιμότητα και δυσκολία του παιχνιδιού αλλά και την στρωτή του εξέλιξη ως προς την διακύμανση του σκορ, μπορούμε να πούμε τα εξής χωρίς να κινδυνεύσουμε με υπερβολές και ακροβασίες.
Ότι είναι κάμποσα απ' αυτά τα παιδιά, που τον σημερινό Παναθηναϊκό έτσι όπως είναι διαμορφωμένος με βάση τις συνθήκες που διαμορφώθηκε, μπορούν να τον στελεχώσουν διεκδικώντας ακόμα και θέση βασικού.
Ή έστω το λιγότερο, είναι κάμποσα απ' αυτά τα παιδιά, που αν μη τι άλλο, δεν έχουν να ζηλέψουν και πολλά από κάποιες μεταγραφές που και κοστίζουν σχετικά και είναι και κορώνα-γράμματα το αν θα πετύχουν, καθώς αναγκαστικά ο Παναθηναϊκός τους ψωνίζει από πολύ χαμηλά ή ακόμα και άγραφα στο χάρτη ράφια.
Αυτό σαν γενική παρατήρηση για το πως πρέπει να κινηθεί στο συγκεκριμένο θέμα ο Παναθηναϊκός, όσο φυσικά λειτουργεί με βάση τα σημερινά δεδομένα, ή έστω για όσο λειτουργεί με τα σημερινά δεδομένα μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή που τα δεδομένα θα αλλάξουν εντυπωσιακά προς το καλύτερο με την είσοδο στην ΠΑΕ του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις