Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βαγγέλη Μπραουδάκη για τον Δικέφαλο...
Ολοκληρώθηκε ο α' γύρος της Super League, όλοι έπαιξαν από μια φορά με όλους και ο Χούουμπ Στέφενς στην άκρως ενδιαφέρουσα ωριαία συνέντευξή του ακούμπησε με ειλικρίνεια ?για όσους θέλουν να το αντιληφθούν με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους- το «γιατί» ο ΠΑΟΚ του είναι μακριά από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος (ή, αν προτιμάτε, το «επειδή» του +10 του Ολυμπιακού)
Φαντάζομαι ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό στους πολλούς πως ο «δικέφαλος» σ' αυτόν τον πρώτο γύρο ήταν πιο επιθετικός από τους «ερυθρόλευκους»! Ολοκλήρωσε 244 επιθέσεις έναντι 236 των Πειραιωτών, μάλιστα με παρεμφερή κατανομή τελικών προσπαθειών μέσα κι έξω από την αντίπαλη περιοχή (144-100 ο ΠΑΟΚ, 140-96 ο Ολυμπιακός)!
Ωστόσο, οι νταμπλούχοι «μάτωσαν» 53 φορές τα αντίπαλα δίχτυα και οι Θεσσαλονικείς μόνο 34! Γιατί; Επειδή οι επιθετικοί του Ολυμπιακού είναι αποτελεσματικότεροι (συνεπώς, καλύτεροι) εκείνων του ΠΑΟΚ
Δεν είναι μόνο ο Μήτρογλου που σκοράρει ανά τρεις τελικές. Είναι και ο Σαβιόλα με το ίδιο ποσοστό, ο Βάις που χρειάζεται τέσσερις τελικές, ο Κάμπελ και ο Φουστέρ από πέντε και ο Τσόρι που χρειάζεται επτά προσπάθειες! Αντίστοιχα, μόνο ο Βίτορ και ο Βούκιτς είχαν ένα γκολ ανά τρεις τελικές. Ο Λούκας ήθελε πέντε, ο Σαλπιγγίδης εννιά, ο Αθανασιάδης 10, ο Στοχ 11 και ο Τζιόλης 12 προσπάθειες
Δεν ήταν όμως μόνο η εκτελεστική ποιότητα το μειονέκτημα του ΠΑΟΚ έναντι του Ολυμπιακού. Ηταν και η ανασταλτική λειτουργία. Π.χ., στο Αγρίνιο που ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε, δεν ηττήθηκε. Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε. Και φλέρταρε πολύ πιο συχνά με απώλειες βαθμών απ' ό,τι οι «ερυθρόλευκοι». Διότι ο «δικέφαλος» επέτρεπε στους αντιπάλους του να επισκεφτούν πολύ περισσότερες φορές την εστία του: 78 επιθέσεις ολοκλήρωσαν μέσα από τη μεγάλη περιοχή του Χακόμπο και του Γλύκου οι εκάστοτε αντίπαλοι του ΠΑΟΚ (μόλις 47 οι αντίστοιχες επιθέσεις που αντιμετώπισε ο Ρομπέρτο). Και επιπλέον, 67 φορές απείλησαν εκτός περιοχής οι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ (42 επέτρεψε ο Ολυμπιακός)
Συμπέρασμα (μετά από 17 αγωνιστικές): Δεν θα αρκούσε στον Στέφενς ένας φορ περιοχής που θα μετουσίωνε τις τόσες επιθέσεις σε πολλά περισσότερα γκολ απ' ό,τι π.χ. ο Αθανασιάδης. Χρειάζονται -μαζί μ' έναν τέτοιον φορ- και τουλάχιστον δύο (μέσος και στόπερ) ποιοτικότατοι ανασταλτικοί στον άξονα
Η Mπάρτσα, η Rεάλ, η Μπάγερν, η Γαλατά και ο Ολυμπιακός
«Top-16» πλέον στο Champions League και στη Euroleague με τις δύο διοργανώσεις να δεσπόζουν το προσεχές τρίμηνο στη βιομηχανία θεάματος του ευρωπαϊκού επαγγελματικού ομαδικού αθλητισμού. «Top-16» με μόνο έξι χώρες (Ισπανία με επτά ομάδες, Γερμανία με πέντε ομάδες, Ιταλία με δύο ομάδες από το Μιλάνο, Τουρκία με τέσσερις ομάδες, Ρωσία με τρεις ομάδες και η Ελλάδα, βέβαια) να συμμετέχουν και στα δύο αυτά «κλειστά» κλαμπ!
Εξι χώρες (από τις 11 συνολικά) και μόλις πέντε ομάδες απ' όλη την ήπειρο να περηφανεύονται ότι πρωταγωνιστούν εξίσου: Η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Μπάγερν, η Γαλατά και ο Ολυμπιακός (τι καλά που θα ήταν να βρισκόταν ξανά και ο Παναθηναϊκός σ' αυτήν την ιδιότυπη ελίτ)! Αγγλοι και Γάλλοι, παρεμπιπτόντως, συμμετέχουν μόνο ποδοσφαιρικά, Σέρβοι, Ισραηλινοί και Λιθουανοί μόνο μπασκετικά.
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις