Η χρονιά δύσκολη εξαρχής. Πολύ δύσκολη. Στην ουσία διαφορετική από κάθε άλλη της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας. Με μία ομάδα καινούργια, έναν νέο (και ηλικιακά) προπονητή, με νέους στόχους, με επιστροφή στην Λεωφόρο. Με νέα δεδομένα κάθε είδους.
Προσαρμογή
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην 4η θέση της βαθμολογίας μετά από 17 αγώνες. Με 30 βαθμούς, κάτι το οποίο σημαίνει πως απέχει από την κορυφή 19 ολόκληρους πόντους. Πρωτόγνωρες καταστάσεις για το Τριφύλλι. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι περιμέναμε μία τέτοια πορεία μέχρι στιγμής αν και πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Η παρουσία του κ. Αναστασίου έχει φέρει αρκετούς νεοτερισμούς στην ομάδα με τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής να είναι ικανοποιητικά βάση της τεράστιας μείωσης του μπάτζετ. Μπορεί για τον Παναθηναϊκό η 4η θέση να είναι «ξένη» όμως το μπάτζετ της ομάδας είναι πραγματικά χαμηλό.
Τα θετικά της παρουσίας του Γιάννη Αναστασίου είναι πολλά. Καταρχήν έχει παρουσιάσει μία ομάδα που δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο. Το ποδόσφαιρο που παίζει ο Παναθηναϊκός είναι ελκυστικό όμως σίγουρα του λείπει η σταθερότητα. Προσπαθώντας να αφομοιώσει τις τακτικές του «Ολλανδού» προπονητή η ομάδα έχει έναν πολύ ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης και παλεύει κάθε ματς με τα εχέγγυα που διαθέτει. Και αυτά δεν είναι πολλά.
Το κυριότερο στοιχείο του φετινού Παναθηναϊκού είναι η παρουσία νέων σε ηλικία ποδοσφαιριστών που έχουν ταλέντο και μπορούν να διακριθούν. Κάπως έτσι βέβαια δικαιολογούνται και οι μεταπτώσεις στην απόδοση της ομάδας. Το ταλέντο όμως είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει την ομάδα ένα βήμα παρακάτω. Και αυτό υπάρχει. Σε συνδυασμό με την καταπληκτική επιλογή από πλευράς τεχνικής ηγεσίας του Σουηδού killer, Μπεργκ, στην κορυφή της επίθεσης της ομάδας, ο Παναθηναϊκός δείχνει να βρίσκει τα πατήματα του.
Οι Τριανταφυλλόπουλος, Ρισβάνης, Λαγός, Κλωναρίδης, Καρέλης, Μαρινάκης μπορεί υπό άλλες συνθήκες να μην έβρισκαν χώρο για την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού όμως τώρα είναι η ευκαιρία τους. Να αποδείξουν πως μπορούν να πάρουν στις πλάτες τους την ομάδα. Εδώ φυσικά ευθύνη έχει ο προπονητής που θα πρέπει να τους στηρίξει. Και όχι μόνο ψυχολογικά. Να τους στηρίξει αγωνιστικά. Πέρα από την δεδομένη αδυναμία τους να παρουσιάζονται σταθεροί σε κάθε παιχνίδι θα πρέπει να τους βοηθήσει τοποθετώντας δίπλα τους κάποιον περισσότερο έμπειρο ποδοσφαιριστή. Κάποιον που θα ξέρει τι σημαίνει να παίζεις στον Παναθηναϊκό και θα τους βοηθήσει όταν (φυσιολογικά) θα υποπέσουν σε κάποιο λάθος.
Ο Παναθηναϊκός την φετινή χρονιά βρίσκεται μετέωρος. Δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ όμως αυτό που μπορεί να κάνει είναι μικρά και σταθερά βήματα προόδου. Να εξελίσσεται μέρα με την μέρα. Το πιο δύσκολο κομμάτι βέβαια είναι να βρίσκεις ποδοσφαιριστές που θα αποδώσουν τα μέγιστα χωρίς να σπαταλήσεις πολλά χρήματα. Και αυτό για να γίνει χρειάζεται δυο πράγματα. Δουλειά και τεχνογνωσία. Το παράδειγμα του Μπεργκ είναι και αυτό που δείχνει τον δρόμο στους πράσινους. Επιλογές value for money. Κάπως έτσι μπορεί ο Παναθηναϊκός να κάνει την διαφορά.
Τι λείπει από το παζλ
Αυτό που σίγουρα λείπει είναι πολύ απλά δυο τρεις ακόμα ποδοσφαιριστές όπως ο Μπεργκ. Βέβαια, ο Παναθηναϊκός διαθέτει τέτοιους παίκτες. Τα παραδείγματα του Μέντεζ και του Πράνιτς είναι κατατοπιστικά. Ο Ολλανδοθρεμένος χαφ είχε αρχικά απογοητεύσει όμως τα συμπεράσματα βγαίνουν σε βάθος χρόνου και όχι κατά την περίοδο της προετοιμασίας ή των πρώτων αγωνιστικών υποχρεώσεων. Ο Μέντεζ είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ολλανδικού 4-3-3 που παίζει ο Παναθηναϊκός. Και είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που η ομάδα άλλαξε προς το καλύτερο. Περιμένουμε και από τον Πράνιτς τα ίδια.
Όμως οι πράσινοι χρειάζονται και άλλους τέτοιους παίκτες. Που θα βγουν μπροστά στις αναποδιές. Που θα αναλάβουν την ευθύνη ενός κακού αποτελέσματος.
Επιπρόσθετα, αυτό που θα βοηθούσε τον Παναθηναϊκό θα ήταν η απόκτηση Ευρωπαϊκής σύγχρονης νοοτροπίας. Τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια εξέλιξη. Οι πράσινοι μην έχοντας τα χρήματα να ανταγωνιστούν τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟΚ και μην έχοντας τα έσοδα των αντιπάλων τους θα πρέπει να κινηθούν έξυπνα. Ή μάλλον, εξυπνότερα. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του πλάνου είναι η πώληση ή οι πωλήσεις ποδοσφαιριστών στο εξωτερικό. Κάτι δηλαδή που κάνουν όλες οι ομάδες του κόσμου. Απλά εδώ στην Ελλάδα αποτελεί όλως περιέργως ακόμα ταμπού.
Οι περιπτώσεις του Ρισβάνη και του Τριανταφυλλόπουλου αλλά ακόμα και αυτή του Μπεργκ θα πρέπει να ανοίξουν τα μάτια (και τα μυαλά) των πρασίνων και να μπορέσουν να τους πουλήσουν με υπεραξία στο εξωτερικό. Άλλωστε η ηλικία των δυο πρώτων αλλά και η παραγωγικότητα του τρίτου ενισχύει τα παραπάνω. Φυσικά πριν αποχωρήσουν θα πρέπει η ομάδα να έχει μεριμνήσει για τους αντικαταστάτες τους. Που θα πρέπει να είναι ίδιου επιπέδου. Αλλιώς δεν χρειάζεται να αποχωρήσει κανείς. Ή αν πιστεύουν πως μία ακόμα χρονιά θα τους ανεβάσει το κασέ τότε είναι σωστό να παραμείνουν.
Ένα ακόμα βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση θα ήταν η καλή πορεία στην Ευρώπη, όμως αυτό το αφήνουμε για του χρόνου. Το Γιουρόπα Λιγκ (και το Τσάμπιονς Λιγκ φυσικά) είναι μία καταπληκτική ευκαιρία για τις ομάδες να προωθήσουν το προϊόν τους κατάλληλα. Να το διαφημίσουν ώστε να πάρει υπεραξία.
Όλες λοιπόν αυτές οι κινήσεις θέλουν μεθοδικότητα και πίστη σε ένα πλάνο. Αυτά είναι που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Στήριξη από όλους και όχι απαξίωση.
ΠΗΓΗ: Overlap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις