Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που τίμησαν τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Ο Γάλλος που όλη η Ευρώπη παραμιλούσε με τις ηγετικές και εκτελεστικές του ικανότητες… Ο λόγος για τον Μισέλ Πλατινί που πραγματοποίησε σαν σήμερα, 3 Μαΐου 1973, το ντεμπούτο του και άλλαξε την ιστορία της «στρογγυλής» θεάς…
Ο Πλατινί γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1955 σε μια μικρή πόλη της Γαλλίας, το Ζοέφ. Ξεκίνησε από πολύ μικρός να ονειρεύεται μια πλούσια καριέρα στα γήπεδα του ποδοσφαίρου και ξόδευε ατελείωτες ώρες, παίζοντας μπάλα στην αυλή της γιαγιάς του. Δεν είχε το… τεράστιο ύψος, αλλά το ταλέντο του περίσσευε… Ένας τραυματισμός, αλλά και ένα πρόβλημα στο αναπνευστικό του σύστημα, τον «έκοψαν» από τη Μετς.
Δεν το έβαλε… κάτω. Συνέχισε απτόητος και πέντε χρόνια αργότερα στην ηλικία των 17 ξεκίνησε την επαγγελματική ποδοσφαιρική του καριέρα στην ομάδα της Νανσί. Ο πρώτος χρόνος ξοδεύτηκε σε αγώνες με την δεύτερη ομάδα, όμως οι άνθρωποι του γαλλικού συλλόγου διέκριναν αμέσως την διαφορά στην ποιότητα και την τεχνική από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του και του έδωσαν την ευκαιρία να ανέβει στην πρώτη.
Μετά από πειστικότατες εμφανίσεις με τις ρεζέρβες, δεν άργησε να… αφήσει το δικό του στίγμα και στην αντρική ομάδα. Σαν σήμερα, στις 3 Μαΐου 1973 ένας μύθος πραγματοποιεί το ντεμπούτο του! Ήταν το παιχνίδι της Νανσί με τη Νιμ, το οποίο έληξε υπέρ της ομάδας του Πλατινί με 3-1.
Λίγες εβδομάδες αργότερα ήρθαν και τα πρώτα του γκολ σε υψηλό επίπεδο. Σε εκείνον τον αξέχαστο για τον ίδιο αγώνα με αντίπαλο την Λιόν, όπου η Νανσί νίκησε με 4-2. Πέρασε οκτώ χρόνια στη Νανσί, έζησε την πίκρα του υποβιβασμού και κάποιων τραυματισμών, ωστόσο ήταν ο ηγέτης της και την οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου (1978), σκοράροντας μάλιστα στον τελικό εναντίον της Νις (1-0). Και όλα αυτά ήταν μόνο η αρχή… Ακολούθησε η Σεντ Ετιέν και η Γιουβέντους, όπου «έκλεβε» την παράσταση σε κάθε άγγιγμά του με τη μπάλα, σε κάθε ενέργειά του, σε κάθε γκολ…
Ακολούθησαν άπειρες στιγμές ποδοσφαιρικές μαγείας, βγαλμένες από τα καλύτερα όνειρα του… μικρού τότε Πλατινί, ο οποίος κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά σε οστά σε όλα αυτά που ονειρευόταν, φτάνοντας μέχρι την κατάκτηση της Ευρώπης. Για τρία συνεχόμενα χρόνια ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης, λαμβάνοντας το βραβείο της Χρυσής Μπάλας (1983 - 1984 – 1985).
Σε ηλικία 32 χρονών και ύστερα από την μεγαλύτερη, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει, απογοήτευση από το ποδόσφαιρο που δεν είναι άλλη από την τραγωδία του Χέϊζελ με τους 39 νεκρούς, αλλά και μία κακή χρονιά χωρίς κανέναν τίτλο αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. Αγάπησε το ποδόσφαιρο όσο λίγοι και ακόμα ζει για αυτό…
1978 Κύπελλο Γαλλίας(Νανσί)
1981 Πρωτάθλημα Γαλλίας(Σεντ Ετιέν)
1982 Παγκόσμιο Κύπελλο Ισπανίας: 4η θέση
1983 Κύπελλο Ιταλίας(Γιουβέντους)
1983 Κύπελλο Ευρώπης (Γιουβέντους)
1983 Πρώτος σκόρερ στη Serie A (16 γκολ)
1983 Χρυσή Μπάλα
1984 Πρωτάθλημα Ιταλίας(Γιουβέντους)
1984 Κύπελλο Πρωταθλητριών UEFA (Γιουβέντους)
1984 Super Cup Ευρώπης (Γιουβέντους)
1984 Πρώτος σκόρερ στη Serie A (20 γκολ)
1984 Χρυσή Μπάλα
1984 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Γαλλία: Νικήτρια χώρα η Γαλλία
1985 Διηπειρωτικό Κύπελλο: Νικήτρια χώρα η Γαλλία
1985 Κύπελλο Ευρώπης(Γιουβέντους)
1985 Διηπειρωτικό Κύπελλο(Γιουβέντους)
1985 Πρώτος σκόρερ στη Serie A (18 γκολ)
1985 Χρυσή Μπάλα
1986 Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό: 3η θέση
1986 Πρωτάθλημα Ιταλίας(Γιουβέντους)
Πηγή: sday.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις