Ο Πάνος Βόγλης γράφει για την αποχώρηση των Τάκη Φύσσα, Λεωνίδα Βόκολου από τον Παναθηναϊκό, την πρώτη κόντρα που ήλθε λόγω του Γιάννη Αναστασίου και εξηγεί πως κακώς άργησαν να φτάσουν στο διαζύγιο.
α κάποιους μπορεί να φαντάζει ως έκπληξη, βόμβα, σοκ, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι έτσι. Σχετικά καλή πληροφόρηση να έχει κάποιος για όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό τους τελευταίους 6 μήνες και αρκετά δυνατή διαίσθηση, θα είχε προβλέψει το τέλος της συνεργασίας του Παναθηναϊκού με τον Τάκη Φύσσα και τον Λεωνίδα Βόκολο.
Είμαστε βέβαιοι πως οι ενεργοί ρεπόρτερ της ομάδας και κυρίως τα "τσακάλια", το είχαν μυριστεί εδώ και εβδομάδες, μπορεί και μήνες το τέλος του έργου. Ίσως στο χρόνο να έπεσαν έξω, αλλά όχι στην κατάληξη.
Και για να είμαστε και πιο ακριβείς, απορούμε πως άντεξαν οι δύο πλευρές ως τις αρχές Φλεβάρη, ενώ οι διαφωνίες τους σε θέματα φιλοσοφίας και στρατηγικής, είχαν εμφανιστεί από τον Σεπτέμβριο.
Αποτελεί κοινό μυστικό στην ΠΑΕ, πως και ο Φύσσας και ο Βόκολος είχαν παραιτηθεί τουλάχιστον από μία φορά ο καθένας, με τον Αλαφούζο να μην κάνει δεκτές τις παραιτήσεις τους. Για διαφορετικούς λόγους. Ομολογώ πως δεν ξέρω όλους τους λόγους της σύγκρουσης τους, ωστόσο μπορώ πολύ εύκολα να συμπεράνω πως οι μεν είχαν παραγκωνιστεί σε όλα τα θέματα (που κανονικά θα έπρεπε να ήταν δικής τους αρμοδιότητα) και ο Αλαφούζος (συγκεντρωτικός ων), παίρνει πάνω του πλέον και τον μοναδικό κρίκο που είχε αφήσει σε άλλα χέρια. Τις μεταγραφές. Ε, αν έχεις Φύσσα-Βόκολο και κάνεις μόνος σου (έστω με τον προπονητή) τις μεταγραφές, τότε τι νόημα έχει να συνεχιστεί η συνεργασία;
Βέβαια, θα αντικατασταθούν οι δύο πρώην πράσινοι, με κάποιο πρόσωπο που θα έχει όμως ξεκάθαρα διαφορετικό ρόλο από ότι οι προκάτοχοι του.
Καημός του Αλαφούζου ήταν να μπαίνει κάποιος στα αποδυτήρια και να βάζει τις φωνές στους παίκτες, όταν δεν παίζουν καλά. Αυτό και λόγω χαρακτήρα, δεν το έκανε ούτε ο Τάκης, ούτε ο Λεωνίδας. Καημός των δύο βετεράνων παικτών, ήταν να τους ακούει πιο συχνά ο Πρόεδρος και να ασπάζεται πολλές από τις εισηγήσεις τους. Μάλλον το αντίθετο συνέβαινε. 2 στα 5 του περνούσαν και αυτά με… αίμα και κόπο.
Ο Αλαφούζος εκτιμάει πολύ τον Φύσσα και έκανε αγώνα να τον πάρει στον Παναθηναϊκό. Μόνο που έπρεπε να ρωτήσει ακριβώς τι… ψωνίζει, για να μην αναγκαστεί να τον απομακρύνει από τη θέση του 18 μήνες μετά.
Διαφωνία για την απομάκρυνση του Αναστασίου
Η πρώτη κόντρα ήρθε λόγω του Γιάννη Αναστασίου. Ο Φύσσας πολύ λογικά στην αρχή της σεζόν που το καράβι δεν τραβούσε, είπε στον Πρόεδρο πως "πρέπει να αλλάξουμε προπονητή για να βελτιωθεί η κατάσταση στην ομάδα". Δίκιο είχε και αποδεικνύεται τώρα. Ο Αλαφούζος ήταν τόσο δεμένος με τον Αναστασίου που ούτε καν το συζήτησε. Άδειασμα λέγεται αυτό, το οποίο το κατάπιε ο Φύσσας, για να μην γίνει μπάχαλο η κατάσταση. Υπήρχε η φημολογία ότι παραιτήθηκε τότε, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε και ακόμη και έτσι να ήταν, τώρα δεν έχει σημασία. Στην πορεία προέκυψαν νέες διαφωνίες μεταξύ Αναστασίου-Φύσσα, η ομάδα δεν πήγαινε καλά, ο Βόκολος ήταν έτοιμος να ψάξει για προπονητή, όμως ο Πρόεδρος δεν έδινε το πράσινο φως. Τελικά με πόνο ψυχής και υπό το βάρος των άσχημων αποτελεσμάτων, μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, ο Αλαφούζος απομάκρυνε τον Αναστασίου. Κάποιος γνώστης των πραγμάτων μας είπε τότε "αυτό ήταν η αρχή του τέλους για τους Φύσσα-Βόκολο".
Ο Αναστασίου είχε αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και έτσι όσες φορές ερχόντουσαν σε κόντρα προπονητής και Φύσσας, η κατάληξη ήταν δεδομένη. Προεδρική στάση υπέρ του τεχνικού. Το μήνυμα ήταν σαφές προς όλους.
Πιθανώς ακόμη και σήμερα ο Αλαφούζος να πιστεύει πως δεν έπρεπε να δεχθεί την εισήγηση των συνεργατών του και κακώς απομάκρυνε τον Έλληνα τεχνικό. Η ουσία είναι πως από τότε προέκυψαν πολλά θέματα που η διαφωνία κυριαρχούσε και σπανίως έβρισκαν κοινό τόπο συνεννόησης. Από το πιο απλό ως το πιο δύσκολο. Με το χρόνο και με την έλευση του φιλόδοξου Στραματσόνι, η απόσταση μεταξύ Προέδρου και Τεχνικών Διευθυντών μεγάλωνε, με αποτέλεσμα να φτάσει σε αγεφύρωτο χάσμα.
Ανάθεμα και αν είχαν λόγο έστω για μία μεταγραφή αυτόν το χειμώνα οι δύο τους. Είναι γνωστό πως Αλαφούζος και Στραματσόνι, είχαν τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην ομάδα και στις μεταγραφές. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (λένε πως) ήταν η απομάκρυνση του Νίνη, αγαπημένου παιδιού του Τάκη Φύσσα. Δεν το γνωρίζω. Πάντως και ο Λέτο δεν μας μοιάζει επιλογή τους, καθώς δεν πληροί τα αγωνιστικά κριτήρια που έχουν θέσει στη διοίκηση.
Το "μοιραίο" ήρθε το μεσημέρι της Τετάρτης. Ανήμερα των γενεθλίων του συλλόγου, έτσι για να μην το ξεχάσουν κιόλας. Ας είναι.
Τώρα οι μεν θα ηρεμήσουν και θα κάνουν την αυτοκριτική τους για τη λάθος επιλογή τους να πάνε στον Παναθηναϊκό, ο δε Πρόεδρος θα κάνει τις δουλειές του όπως εκείνος θέλει, με τους ανθρώπους που πραγματικά ταιριάζει σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό είναι το σωστό.
Κακώς άργησαν να φτάσουν στο διαζύγιο. Ως γνωστόν, ό,τι δε λύνεται, κόβεται. Και οι τρεις τους, δεν μπορούσαν πια να λύσουν ούτε τα αυτονόητα.
Πάντως και ο Νταμπίζας και ο Φύσσας έκαναν ένα μεγάλο λάθος. Δεν ψυχολόγησαν σωστά τον (απρόβλεπτο βέβαια) Γιάννη Αλαφούζο. Έπρεπε να είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά του, όσο έπρεπε για να μην καούν ή να μην παγώσουν. Ο Νταμπίζας πήγε τόσο μακριά, που πάγωσε πάρα πολύ και έφυγε. Ο Φύσσας προσπάθησε να πάει πολύ κοντά, γιατί έτσι λειτουργεί καλύτερα. Με δέσιμο και ψυχισμό. Κάηκε.
Επόμενος;
Πηγή: sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις