Ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε εύκολα το εμπόδιο της Μπρόντμπι, αφού με εξαίρεση ένα κακό ημίωρο στο πρώτο ημίχρονο στη Δανία, δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από τους Δανούς, που έλεγαν πολλά, αλλά έκαναν λίγα στον αγωνιστικό χώρο.
Του Δημήτρη Σκούφου
Οι Πράσινοι δεν πρέπει να πανηγυρίζουν, γιατί κάτι άλλο πέραν της πρόκρισης θα ήταν αποτυχία. Ήταν καθήκον της ομάδας να βρεθεί στους ομίλους του Europa League μετά το περσινό κάζο από την άσημη Γκαμπάλα, η οποία παρεπιμπτόντως βρίσκεται ξανά σε αυτούς, αφού απέκλεισε Λιλ και Μάριμπορ.
Ο Αντρέα Στραματσόνι ήξερε ότι η φετινή σεζόν θα κριθεί εν πολλοίς από τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων, δηλαδή αυτών με την ΑΪΚ και την Μπρόντμπι και για αυτό το λόγο έστησε το "τριφύλλι" με αποκλειστικό γνώμονα την πρόκριση. Με καλό ή κακό ποδόσφαιρο, αυτό που ένοιαζε ήταν η πρόκριση. Και φυσικά, και για οικονομικούς λόγους.
Κι αυτό γιατί με τα χρήματα της πρόκρισης ο Παναθηναϊκός μπορεί να κινηθεί πιο άνετα στο μεταγραφικό παζάρι και να ενισχυθεί εκεί που πραγματικά το έχει ανάγκη και κρίνει ο Ζιλμπέρτο Σίλβα μαζί με τον Ιταλό κόουτς.
Και λέγοντας για τον Ιταλό κόουτς καλό είναι να πούμε ότι έχει σημαντικό μερίδιο σε αυτή την πρόκριση, παρά το χαμηλό επίπεδο των αντιπάλων που βρέθηκαν απέναντι στους Πράσινους. Ο Στράμα με τα καλά του και τα κακά του, με όσα άκουσε πέρυσι, με τα λάθη του, κατάφερε να φέρει τον Παναθηναϊκό ξανά στην Ευρώπη.
Αυτό δεν τον κάνει αυτόματα τον καλύτερο προπονητή που υπάρχει, αλλά δείχνει πως δουλεύει τις αδυναμίες και δεν επαναπαύεται κατά την διάρκεια του αγώνα, οποιοσδήποτε και να βρίσκεται απέναντί του.
Δεν είναι τυχαίο το ότι χρησιμοποιεί το πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα σύστημα (και αγαπημένο του Νίκου Αλέφαντου και Ιγκόρ Τούντορ στον ΠΑΟΚ) με τους τρεις αμυντικούς πίσω, παραλάσσοντάς το σε 3-5-2 ή 3-4-2-1 ή 3-4-3 κ.ο.κ.. Ο Ιταλός τεχνικός ακολουθεί πολύ το στυλ που βλέπουμε σε μεγάλες ομάδες όπως η Γιουβέντους και παρότι υπάρχουν δυσλειτουργίες, έχει δείξει ότι μπορεί να το δουλέψει καλά.
Η τριάδα με Μολέδο, Κουτρουμπή και Ιβανόφ μπορεί να μην αποφεύγει τα λαθάκια και την αδράνεια σε ορισμένες στιγμές, αλλά στην μεγαλύτερη διάρκεια των αγώνων προσφέρει σιγουριά, ενώ και η παρουσία του Λεντέσμα στα χαφ, βοηθάει αφάνταστα στο ανασταλτικό κομμάτι.
Φυσικά, για να λειτουργήσει σωστά ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλοι παίκτες, τα ακραία μπακ να είναι επιθετικά και να παίζουν όλη την πλευρά, συμμετέχοντας ενεργά στο δημιουργικό σκέλος του παιχνιδιού της ομάδας.
Με αυτό το σύστημα ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί λιγοστές φάσεις στα ματς με ΑΪΚ και Μπρόντμπι, σημειώνοντας, βέβαια και πάλι πως πρόκειται για αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας από τους Πράσινους. Πάντως αυτό δεν σημαίνει ότι ο Στραματσόνι θα χρησιμοποιεί παντού και πάντα αυτό το σύστημα, αφού στην Ελλάδα μπορεί να το γυρνάει και σε 4-4-2 ή 4-2-3-1, αναλόγως και τον αντίπαλο.
Το σίγουρο είναι ότι το σύστημα με την τριάδα πίσω λειτουργεί καλά και είναι αλήθεια πως θα θέλαμε να δούμε πως θα δουλέψει σε βάθος χρόνου, καθώς πρόκειται για κάτι διαφορετικό για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις