Ο Βασίλης Σκουντής συνεχίζει να... ζηλεύει τον Αργεντινό ψυχαναλυτή Χόρχε Μπουκάι και γράφει την πέμπτη ιστορία από τους 12 νέους φίλους του απ’ όλον τον κόσμο! Από Καζαχστάν μεριά (και με μπόλικο Πεχλιβανίδη) αυτή τη φορά...
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ: Σας γράφω πλέον από την Αθήνα, αλλά εξακολουθεί να ισχύει η προειδοποίηση ότι θα σας ζαλίσω για κάμποσες μέρες ακόμη μεταφέροντάς σας μικρές αθλητικές ιστορίες απ’ όλον τον κόσμο. Τύχη αγαθή, που λένε (και το εννοώ διότι τέτοιες εμπειρίες είναι όντως συναρπαστικές) με έφερε την προηγούμενη εβδομάδα στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, ως τον μοναδικό Έλληνα προσκεκλημένο σε ένα εκπαιδευτικό δημοσιογραφικό ταξίδι το οποίο διοργανώνουν η γερμανική κυβέρνηση και το Ινστιτούτο Γκαίτε. Ξαφνικά, λοιπόν, μαζευτήκαμε δημοσιογράφοι του αθλητικού ρεπορτάζ από δεκατρείς διαφορετικές χώρες, κάποιες από τις οποίες συνιστούν πολύ ξεχωριστές περιπτώσεις διότι απλούστατα είναι ανεξερεύνητες από την καθημερινότητά μας ή ακόμη και άγνωστες! Σας συστήνω λοιπόν έναν-έναν τους καινούργιους φίλους μου ζητώντας από τον καθένα –στο πλαίσιο αυτής της παγκοσμιοποιημένης σχέσης μας– να διηγηθεί μια ιστορία από τον αθλητισμό της πατρίδας του, για λογαριασμό των αναγνωστών του Gazzetta.gr. Κάποιες από αυτές έτυχε να έχουν και ελληνικό ενδιαφέρον ή απλώς συγγένεια και σχέση με την Ελλάδα όπως συμβαίνει και με την πέμπτη, κατά σειρά, την οποία υπογράφει ο Καζάχος δημοσιογράφος (του εθνικού τηλεοπτικού σταθμού) Ασχάτ Σαγκινάγιεβ.
ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΩ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ: Το Καζακστάν (ή Καζαχστάν) που προέκυψε ως ανεξάρτητο κράτος τον Δεκέμβριο του 1991 μετά τον διαμελισμό της Σοβιετικής Ένωσης, είναι η ένατη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, αλλά έχει πληθυσμό μόνο 15.500.000 κατοίκους, διότι μεγάλο μέρος του εδάφους της αποτελείται από στέπες. Από πλευράς εθνολογικής σύνθεσης οι βέροι Καζάχοι αποτελούν μειοψηφία στη χώρα τους, διότι το 60% είναι Ρώσοι, Ουκρανοί, Γερμανοί, Κορεάτες κοκ. Το μεγαλύτερο μέρος του Καζαχστάν βρίσκεται στην Ασία, ωστόσο η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη και έχει πρωτεύουσα (μετά το Αλμάτι) την Αστάνα. Η οικονομία μας στηρίζεται κυρίως στο υπέδαφος, που είναι πλούσιο σε πετρέλαιο, γαιάνθρακες, χρυσό, χαλκό, μόλυβδο, νικέλιο και άλλα ορυκτά, ενώ το άθλημα που μας έχει προσφέρει τις μεγαλύτερες επιτυχίες είναι η πυγμαχία.
Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ: Με το που συνάντησα τον καινούργιο Έλληνα φίλο μου στη Φρανκφούρτη, ένα όνομα μου ήρθε αμέσως στο μυαλό: ο Στάθης Πεχλιβανίδης, όπως τον λέγατε εσείς στην Ελλάδα, δηλαδή ο Γεβγένι Πεχλεβανίντι όπως τον λέμε εμείς στο Καζαχστάν και τον θεωρούμε έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε η χώρα μας. Κάποιοι μάλιστα που τον θυμούνται στις δόξες του και μαγεύτηκαν από την τέχνη του, τον θεωρούν ως το Νο 1 όλων των εποχών στο Καζαχστάν! Ο Πεχλιβανίδης ήταν όντως μεγάλη ποδοσφαιρική φιγούρα, αλλά κι αυτός όπως όλοι οι σπουδαίοι παίκτες του παρελθόντος, αδικήθηκε από τη συγκυρία, διότι για πολλά χρόνια ήμασταν μέλη της Σοβιετικής Ένωσης και δεν μπορούσαν να αγωνιστούν σε μια εθνική ομάδα. Ο «Πέχα» γεννήθηκε στο Σίμκεντ και άρχισε την καριέρα του στην καλύτερη ομάδα του Καζαχστάν, την Καϊράτ του Αλμάτι και απ’ ό,τι έχω ακούσει (γιατί ήμουν μικρός τότε) η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορά μας και βεβαίως έφτασε στην Ελλάδα, απ’ όπου καταγόταν. Τελικά ύστερα από πολλές προσπάθειες ομάδων και μπόλικα χρόνια αναμονής, ήλθε στην Ελλάδα κι έπαιξε μία σεζόν. Ύστερα επέστρεψε στο Αλμάτι και τώρα πλέον μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Καζαχστάν, όπου έχει πολλές επιχειρήσεις και μεγάλη περιουσία. Τον έχω δει μερικές φορές που παίζει μπάλα με τους παλιούς συμπαίκτες και τους φίλους του και μπορεί να έχει περάσει τα πενήντα, αλλά δεν ξεχνάει την τέχνη του.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις