Facebook Pixel Sportdog.gr | Όταν ο Θεός έπλασε τον Πίρλο (ΒΙΝΤΕΟ)
| 2017-11-06 17:45:00

Όταν ο Θεός έπλασε τον Πίρλο (ΒΙΝΤΕΟ)

του Δημήτρη Σκούφου
Όταν ο Θεός έπλασε τον Πίρλο (ΒΙΝΤΕΟ)

Όταν η ποδοσφαιρική ευφυϊα αποκτά ονοματεπώνυμο. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Αντρέα Πίρλο.

«Πολλοί άνθρωποι δημιουργούν μια ομάδα, όπως ακριβώς πολλά όνειρα δημιουργούν έναν θρίαμβο. Και αν είσαι πραγματικά τυχερός, δημιουργούν ιστορία». Τάδε έφη ένας από τους σπουδαιότερους "φιλόσοφους" του ποδοσφαίρου, ένας τζέντλεμαν με την μπάλα στα πόδια. Ο Αντρέα Πίρλο.

Ένας ποδοσφαιριστής που ποτέ δεν ήταν ο μεγάλος αθλητής, ποτέ δεν είχε δύναμη ή ταχύτητα, ποτέ δεν έμπαινε σκληρά σε φάσεις, δεν έκανε ένα τάκλιν. Κι όμως, κατάφερε να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους του αθλήματος γιατί είχε κάτι που το έχουν ελάχιστοι: Μυαλό και τεχνική. Όταν αυτά τα δύο συνδυάζονταν με απλότητα μέσα στο χορτάρι, το αποτέλεσμα ήταν... αριστούργημα.

Ο Ιταλός μαέστρος ανακοίνωσε ότι θα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και προστέθηκε σε έναν πολύ κλειστό κύκλο που αφήνει μια για πάντα στο παρελθόν τις μεγάλες φουρνιές Ιταλών ποδοσφαιριστών.

Μαζί με τους Πάολο Μαλντίνι, Αλεσάντρο Νέστα, Πάολο Καναβάρο, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Φραντσέσκο Τότι και πάει λέγοντας ο Αντρέα Πίρλο θα μπει στο πάνθεον της ιστορίας ως ένας από τους σημαντικότερους παίκτες που μπορούσαν με μια απλή κίνηση να ξεσηκώσουν την κερκίδα και να ανατριχιάσουν όχι μόνο τους φίλους της ομάδας του, αλλά και τους αντιπάλους.

Ο μεγάλος Αντρέα αποφάσισε να βάλει τέλος σε μια τεράστια καριέρα στα 38 του χρόνια, έχοντας κατακτήσει μεταξύ άλλων δύο Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μίλαν, έξι τίτλους στη Serie A με τους «ροσονέρι» και τη Γιουβέντους, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική ομάδα της Ιταλίας.

Οι στιγμές που πρόσφερε ήταν πολλές. Όταν έστηνε την μπάλα οπουδήποτε έξω από την περιοχή, ο αντίπαλος τερματοφύλακας... έτρεμε. Και η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα που έκανε δεν μπορούν να εξηγηθούν ούτε με τους νόμους της φυσικής.

Γι' αυτό, λοιπόν, ήρθε η ώρα να τον αποχαιρετήσουμε ή καλύτερα να τον τιμήσουμε, φέρνοντας στο μυαλό ορισμένες στιγμές που δεν θα ξεχαστούν όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Όταν γνώρισε τον Μπάτζιο

Ήταν η στιγμή που ένας σπουδαίος "γεννήθηκε" και ένας άλλος παρέδιδε τα σκήπτρα του. Την σεζόν 2000-2001 ο Πίρλο πηγαίνει δανεικός από την Ίντερ στη Μπρέσια και βρίσκει έναν Μπάτζιο που βρισκόταν στη δύση της καριέρας του. Η Γιουβέντους αντιμετώπιζε την Μπρέσια και το σκορ ήταν στο 1-0 μέχρι το 86'. Σε εκείνο το σημείο ο Αντρέα βγάζει μια μπαλιά με το γνωστό του απλοϊκό στιλ (σαν να βάζει... νερό, ρε παιδί μου) και ο "μικρός Βούδας" κοντρολάρει εκπληκτικά και ισοφαρίζει σε 1-1. Μια στιγμή, δυο γενιές.

Το πέναλτι αλά Πανένκα

Σε ματς Ιταλία - Αγγλία ο Πίρλο κάνει αυτό. Και μένει στην ιστορία.

Για αυτό το γκολ απέναντι στη Ρέαλ

Μέσα στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" βάζει αυτό το γκολ και "ξεραίνει" τους Μαδριλένους.

Όταν τρέλανε την Πάρμα

Ο Πίρλο πιάνει ένα σουτ λίγο κάτω από την σέντρα και το αποτέλεσμα το γνωρίζετε.

Το εξωπραγματικό φάουλ απέναντι στην Αγγλία

Γιατί ακόμα και όταν η μπάλα δεν μπαίνει στα δίχτυα, αυτό γίνεται με στυλ.

Αυτή η ασίστ στον Γκρόσο στο Μουντιάλ 2006

Απέναντι στην Γερμανία ο "αρχιτέκτοντας" Πίρλο δημιουργεί ΑΥΤΟ το γκολ. Χωρίς λόγια. Μόνο χειροκρότημα.

Όταν ένα ολόκληρο "Μπερναμπέου" τον αποθέωνε

Γιατί οι μεγάλοι αποθεώνονται μέχρι και από αντιπάλους.

Η συγκλονιστική δήλωση μετά τον χαμένο τελικό από την Λίβερπουλ

Συγκλονιστικός Πίρλο στην αυτοβιογραφία του για το ματς που τον σημάδεψε όσο κανένα άλλο.

«Σκεφτόμουν να σταματήσω επειδή, μετά την Κωνσταντινούπολη, τίποτα δεν είχε πια νόημα. Ο τελικός με έκανε να πεθαίνω από ασφυξία. Πώς έγινε δεν ξέρω αλλά γεγονός παραμένει πως όταν το απίθανο γίνεται πραγματικότητα κάποιος γαμιέται. Σε αυτή την περίπτωση, γαμήθηκε όλη η ομάδα. Μία μαζική αυτοκτονία όπου όλοι πιαστήκαμε από το χέρι και πηδήξαμε από τη γέφυρα του Βοσπόρου. Μετά τον τελικό δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε, δεν μπορούσαμε να κινηθούμε.

Μας είχαν διαλύσει πνευματικά και η ζημιά γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη καθώς περνούσαν οι ώρες. Είχαμε εφεύρει μία νέα αρρώστια με πολλαπλά συμπτώματα: το σύνδρομο της Κωνσταντινούπολης. Δεν αισθανόμουν πια ότι ήμουν παίκτης και αυτό ήταν αρκετά καταστροφικό. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν ένιωθα πια άνδρας. Ντρεπόμουν να κοιταχτώ στον καθρέφτη. Η μόνη πιθανή λύση που σκεφτόμουν ήταν να σταματήσω. Και τι ντροπιαστική απόσυρση θα ήταν αυτή. Δεν θα ξαναδώ ποτέ αυτό το ματς με τη Λίβερπουλ».

Για αυτά τα γκολ

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags