«Ο-ο-ο-ε-ε-ε… εμείς θα σε διαλύσουμε Παναθηναϊκέ»

Ας πουν το τραγουδάκι με τους πραγματικούς του στίχους.

Για μια ομάδα που έχει αποτύχει στα πάντα, που έχει ξευτιλίσει κυριολεκτικά τη φανέλα και το σήμα που φοράει και για την οποία τα «συμπεράσματα» βγαίνουν από μια νίκη με δύο πέναλτι επί του… Πλατανιά διαγράφοντας μονοκονδυλιά όλα τα υπόλοιπα, προφανώς και δεν είναι έκπληξη ο αποκλεισμός από την Λαμία στο κύπελλο.

Έτσι είναι αυτά και γίνεται εδώ και κάμποσα χρόνια αυτή η ιστορία στον Παναθηναϊκό.

Τρως την ξευτίλα από τις Εστορίλ, αλλά τα «συμπεράσματα» βγαίνουν από το 4-0 επί του Λεβαδειακού.

Διασύρεσαι από την Καμπάλα, αλλά τα «συμπεράσματα» βγαίνουν από τον… θρίαμβο 6-0 επί της Καλλονής.

Ξεκινάς κάθε χρονιά με όλους τους στόχους χαμένους, αλλά τα «συμπεράσματα» βγαίνουν από το ότι… μετά τον Μάρτη η ομάδα δείχνει να… στρώνει και αφήνει υποσχέσεις για την επόμενη σεζόν.

Και μέσα σ’ όλα πάντα απαραίτητο συνοδευτικό οι… μεταγραφές που θα γίνουν το Καλοκαίρι, τον Γενάρη, ξανά το Καλοκαίρι και ξανά τον Γενάρη και που θα τα φτιάξουν όλα.

Έχουμε ζήσει κάτι διαφορετικό όλα αυτά τα χρόνια και δεν τα ξέρω ή το… κρύβω και το αποσιωπώ γιατί είμαι εμπαθής και δεν ξέρω γω τι άλλο;

Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς.

Ο Παναθηναϊκός δεν αντιμετωπίζει μόνο διοικητικά, οικονομικά και αγωνιστικά προβλήματα.

Αλλά πάνω απ’ όλα αντιμετωπίζει ένα τεράστιο έλλειμμα αλήθειας, μια δημιουργία εικονικής πραγματικότητας, μια απίστευτη παραχάραξη της ιστορίας του και μια πλήρη περιφρόνηση προς τον κόσμο του, τον οποίο σαν οργανισμός και «σύστημα επικοινωνίας», τον αντιμετωπίζει πια σαν ηλίθιο στα όρια του καθυστερημένου πνευματικά.

Κι αυτό είναι που δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί το χάος και την διάλυση στον Παναθηναϊκό.

Το ότι ποτέ δεν αντιμετωπίζει την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι ώστε να αντιδράσει στοιχειωδώς να μη χειροτερέψει το πράγμα, αλλά με ένα «σύστημα» κληρονομιά των πουράτων εκτοξευτών, κρύβει συνεχώς και την αλήθεια και τα προβλήματα, κάνοντάς τα επί της ουσίας και να μην λύνονται και να οξύνονται και να έχουν φτάσει σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη.

Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τη Λαμία και η συζήτηση είναι για το… χιόνι. Και τη συζήτηση αυτή δεν την κάνουν κάποιοι αφελείς στα καφενεία ή σε κάποια στέκια «φανατικών» που δεν βλέπουν τίποτε πέρα από την μύτη τους.

Αλλά την κάνει επισήμως και… ημιεπισήμως ο ίδιος ο Παναθηναϊκός.

Την κάνει ο ίδιος ο προπονητής του μετά τη λήξη του αγώνα, την αναπαράγουν όλοι οι «σχολιαστές» και «ειδικοί της Παναθηναϊκοφροσύνης» στις… αναλύσεις τους.

Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τη Λαμία και η συζήτηση είναι οι… ελλείψεις και το ότι δεν έχουμε φορ.

Κι αυτή επίσης την κουβέντα την κάνει επισήμως και… ημιεπισήμως ο Παναθηναϊκός. Την ξεκινάει -και αυτήν- ο προπονητής και την παίρνουν σκοινί κορδόνι μετά οι… υπόλοιποι.

Προφανώς η Λαμία είχε το υπερπλήρες ρόστερ, ή είχε τους… επιθετικούς φωτιά με επικεφαλής τον… σαραντάχρονο παρά κάτι Πίτι.

Μιλάμε οι τύποι έχουν ξευτιλίσει τα πάντα και όχι μόνο δεν νοιώθουν την ανάγκη να πουν ένα «φταίμε και εμείς» ή ένα «συγνώμη», αλλά βγαίνουν κι από πάνω κιόλας ζητώντας τον λόγο απ’ όποιον επιχειρήσει να τους κατεβάσει από το ροζ συννεφάκι και την νιρβάνα τους.

Κλαίνε και οδύρονται όλοι τους, γιατί, λέει, βρήκαν ευκαιρία όλοι οι ανύπαρκτοι και ασελγούν πάνω στον Παναθηναϊκό, η διαιτησία τον αντιμετωπίζει σαν μικρή ομάδα και δόστου κλάμα και… αγανάκτηση.

Και δεν καταλαβαίνουν ότι οι ΠΡΩΤΟΙ που αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό σαν ΜΙΚΡΗ ΟΜΑΔΑ και τον θεωρούν ήδη ΜΙΚΡΗ ΟΜΑΔΑ με τον τρόπο που μιλάνε και συμπεριφέρονται, είναι αυτοί οι ίδιοι.

Αυτοί έχουν κάνει τον Παναθηναϊκό να συμπεριφέρεται και να νοιώθει σαν μικρομεσαία και κάτω ομάδα, που αναζητάει κάθε φορά τις αιτίες στα… αντικειμενικά προβλήματά της αποδεχόμενη την… κατωτερότητά της, ή τραβάει απ’ τα μαλλιά και πανηγυρίζει για μια μέτρια εμφάνιση ή για μια… ισοπαλία με… ανατροπή στην… καυτή έδρα της Λαμίας, ή ακόμα χειρότερα για μια ήττα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά… με καλή προσπάθεια, ολίγη ατυχία και ολίγος από… εχθρική διαιτησία.

Αυτό και αυτοί ήταν και είναι το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό. Αυτό που τον διέλυσαν για να τον κάνουν μικρό στο μπόϊ και του χεριού τους, ώστε να κάνουν τα κουμάντα και τις αρπαχτές τους πιο εύκολα.

Και στη προσπάθειά τους αυτή, τον μίκρυναν και τον ξευτίλισαν τόσο πολύ, που πια και οι ίδιοι καταλαβαίνουν πως πια δεν πάει άλλο.

Κι όσο το καταλαβαίνουν, τόσο πιο πολύ πανικοβάλλονται και γίνονται αστείοι –τουλάχιστον- με όσα κάνουν και λένε.

Και φυσικά όλοι αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση ούτε με τον Παναθηναϊκό σαν μέγεθος, ούτε με την ιστορία του.

Έχει ξαναπαίξει σε… χιόνια ο Παναθηναϊκός λοιπόν ανόητοι. Κι έχει παίξει όχι με αντιπάλους την… Λαμία για το κύπελλο Ελλάδας, αλλά αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ και ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ Τσάμπιονς Λιγκ.

Έχει παίξει στο παγοδρόμιο της Ναντ και στάθηκε όρθιος κατακτώντας την πρώτη θέση στον όμιλό του, έχει παίξει όχι απλά σε χιόνι, αλλά σε δύο μέτρα πάγο σκεπασμένο με κοπριά μέσα στη Βαρσοβία με τη Λέγκια για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς ΛΙγκ.

Και δεν διανοήθηκε κανένας να πει το παραμικρό ή να επικαλεστεί το χιόνι, τις απουσίες (στην Ναντ) και τις συνθήκες. Μπήκαν πάλεψαν και βγήκαν με το αποτέλεσμα που ήθελαν.

Όπως φυσικά κι έχει πάθει και καταστροφές ο Παναθηναϊκός με χιόνι. Εξάρα κανονική και με τον νόμο έφαγε στο Βουκουρέστι. Αλλά κανείς δεν στάθηκε στο χιόνι. Τα άκουσαν για τα καλά και ο Ίβιτς σαν προπονητής και παίκτες κολοσσοί της πράσινης ιστορίας, όπως ο Σαραβάκος, ο Βάντζικ, ο Καλιτζάκης και όλοι οι άλλοι.

Ετούτο το πράγμα, να τρώει ο Παναθηναϊκός σφαλιάρες από τον κάθε απίθανο, να διασύρεται και να αναζητάει βαθμούς για να απομακρυνθεί από την… ζώνη του υποβιβασμού, να μην μπορεί να κάνει διπλό στην… επαρχία και όχι μόνο να μην τολμάς να πεις το παραμικρό, αλλά να… αποθεώνεται κιόλας ο προπονητής, οι παίκτες, να αυτοαποθεώνονται οι «οπαδοί» και οι… αναλυτές και να μην νοιώθει κανείς την ανάγκη να εξηγήσει το οτιδήποτε, ειλικρινά δεν έχει προηγούμενο.

Και μην εμφανιστεί ξανά η γνωστή «κουστωδία» από κάτω και μου αρχίσει τα «δεν βλέπεις αρθογράφε τα προβλήματα» και τα συναφή.

Εγώ και τα βλέπω και τα λέω τα προβλήματα.

Να πάτε… αλλού να ρωτήσετε γι’ αυτό.

Να πάτε εκεί που στην πρεμούρα τους να συντηρήσουν μια άρρωστη κατάσταση (και τους εαυτούληδες τους φυσικά με… ρόλο και… οφέλη σ’ αυτή), σας έλεγαν για ομάδα που παίζει μπάλα τώρα που έμεινε το… γκρουπ του Μαρίνου και για την… μεταγραφάρα που ακούει στο όνομα… Μουνιέ μετά τον… θρίαμβο επί του Πλατανιά.

Γιατί στον πανικό, στην ανοησία και στην πλήρη περιφρόνηση στην κοινή λογική του οπαδού του Παναθηναϊκού, οι αφελείς διέσυραν ακόμα και τις ίδιες τους τις δικαιολογίες.

Γιατί με τον Πλατανιά λοιπόν οι… απουσίες, τα προβλήματα και η… αβεβαιότητα, δεν εμπόδισαν την ομάδα να δείξει ότι «θυμίζει και πάλι ομάδα του Μαρίνου», ενώ με την Λαμία… αυτά ήταν που μας κόστισαν τον αποκλεισμό;

Και αν με τον Πλατανιά είδαμε ξανά «την ομάδα του Μαρίνου», αυτή που είδαμε με τη Λαμία και που βλέπουμε από την αρχή της σεζόν… τίνος είναι;

Δεν έχει τελειωμό φυσικά αυτή η ιστορία. Και δεν έχει και γλιτωμό ταυτόχρονα δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό.

Καθώς αυτοί δείχνουν αποφασισμένοι. Να πέσουν στον γκρεμό και να «πάρουν μαζί τους» ακόμα και τις ελάχιστες ελπίδες να αντιστραφεί συνολικά η κατάσταση.

Γι’ αυτό ας είναι ειλικρινείς τουλάχιστον. Κι ας αλλάξουν το τροπάρι.

Κι αντί για το γραφικό… εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ, ας το πουν το τραγουδάκι με τους πραγματικούς του στίχους.

«Ο-ο-ο-ε-ε-ε… εμείς θα σε διαλύσουμε Παναθηναϊκέ».

Κι αυτοί και όλοι οι υπόλοιποι, μηδέ εξαιρουμένων και του ποδοσφαιρικού τμήματος και των… αγωνιστών της απελευθέρωσης και της Παναθηναϊκοφροσύνης και της… επικοινωνιακής πτέρυγάς τους.

 

 

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις