Ολυμπιακός - Πέδρο Μαρτίνς: Εχει κάθε λόγο να απολαμβάνει την στιγμή. Ολη τη χρονιά, βλέπει στο γήπεδο τους καρπούς της δουλειάς του. Δουλειάς που αναγνωρίζεται καθολικά πλέον. Δουλειάς που μπορεί μην συνοδεύτηκε με τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά ήταν εμφανής. Μέχρι χτες, που η επικράτηση - τεράστια πρόκριση επί της Μίλαν, «ξεχρέωσε» για όλα.

Δικαιωμένος λοιπόν ο Πέδρο Μαρτίνς. 101%. Όχι όμως και αποπροσανατολισμένος. Δεν είναι άνθρωπος που θα πάρει το γήπεδο και τα όσα συμβαίνουν σε αυτό, στην υπόλοιπη καθημερινότητα του, δεν θα επιτρέψει τίποτα να επηρεάσει τον σχεδιασμό και το πλάνο του.

Το έζησε χτες. Όπως έζησε το κάθε τι φέτος. Φαίνεται από όποιον παρακολουθεί τα παιχνίδια του Ολυμπιακού. Δεν κρύβεται στον πάγκο, εκδηλώνεται. Μα μετά, επιστροφή στην… κανονικότητα. Προφανώς μια πρόκριση επί μιας Μίλαν, δικαιολογεί και κάτι περισσότερο και η αλήθεια είναι πως οι ποδοσφαιριστές του το… έζησαν, μετά το ματς στα αποδυτήρια, αλλά ως εκεί.

Ο ίδιος ο Μαρτίνς, «επέστρεψε» πολύ πιο γρήγορα στην κανονικότητα. Προσγειωμένος, ταπεινός, μετρημένος τύπος. Θεωρεί πως με την χτεσινή νίκη, αλλά και το προπονητικό του ρεσιτάλ (του βγήκαν όλες του οι αποφάσεις και επιλογές, που εκ των προτέρων μπορεί να ήταν και φοβερά ρίσκα), έδωσε και απαντήσεις, αλλά και – κυρίως – προσέφερε και την τελευταία (απαιτούμενη σε κάθε περίπτωση) απόδειξη της καλής δουλειάς που κάνει στον Ολυμπιακό.

Ακόμη πιο άνετος πλέον, με πολλούς, παρά πολλούς κερδισμένους πόντους ακόμη και από όσους μέχρι και χτες δεν τους του έδιναν με ευκολία (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι και εντός των τειχών), μπορεί να διεκδικήσει με περισσότερες αξιώσεις τόσο την ενίσχυση στο μεταγραφικό παζάρι, βάσει των δικών του «θέλω», αλλά και την απόλυτη πλέον αναγνώριση και συστράτευση εντός της ομάδας τόσο για το… κυνήγι του ΠΑΟΚ όσο (κυρίως) για την ολοκλήρωση του χτισίματος μιας ομάδας που τα επόμενα χρόνια θα κυριαρχήσει.