Δείτε τι έγραψε ο Νικόλας Βασιλαράς στο blog του για τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό.
«Η ψυχολογία υπό το μηδέν. Τουλάχιστον για όποιον ασχολείται πραγματικά με τον Παναθηναϊκό και τον αγαπάει. Τους άλλους, αφήστε τους στον μικρόκοσμό τους.
Τις τελευταίες μέρες οι οπαδοί του τριφυλλιού παρακολουθούν αποσβολωμένοι τις εξελίξεις. Εχουν φρικάρει και τα βάζουν με όλους και με όλα. Με άλλον λιγότερο, με άλλον περισσότερο η ουσία είναι ότι στο μάτι του κυκλώνα έχουν μπει οι πάντες και τα πάντα. Και αν κάποιοι νομίζουν πως δεν τους φτύνουν, αλλά ψιχαλίζει, είναι πραγματικά ενδεικτικό για το πως έχουν στο μυαλό τους τον Παναθηναϊκό και ποιος ήταν ο πραγματικός τους σκοπός.
Ο μόνος που δεν φταίει σε αυτή την ιστορία είναι ο κόσμος της ομάδας. Ακόμη κι αν ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να θεοποιήσουν πρόσωπα και καταστάσεις θα πω πως πολύ καλά έκαναν. Διότι είχαν ανάγκη να το κάνουν. Είχαν ανάγκη να δουν ότι εκτός από την Κόλαση υπάρχει και ο Παράδεισος. Να ονειρευτούν, να «ταξιδέψουν». Και αν μη τι άλλο ορισμένοι άνθρωποι τους έδωσαν αυτή τη δυνατότητα, αυτό το όραμα ώστε να δουν, την υγιή πλευρά της ζωής, να ξεφύγουν από τη μιζέρια.
Ο Βγενόπουλος λοιπόν έφυγε νύχτα χωρίς να δώσει εξηγήσεις και χαρακτηρίστηκε προδότης. Όντως η στάση του με τέτοια μοιάζει και προσωπικά του άσκησα κριτική για τον τρόπο της αποχώρησής του. Αν δεν ήταν αυτός πάντως να ανάψει την σπίθα τίποτα απ’ όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια δεν θα είχε συμβεί και ακόμη ο κόσμος θα τραγουδούσε το «πούλα την ΠΑΕ γιατί δεν πάει άλλο» μαζί με τα υπόλοιπα συνθήματα.
Ο Πατέρας κατηγορείται ότι εγκατέλειψε νωρίς το καράβι και όχι τελευταίος. Θα συμφωνήσω και εγώ ότι ίσως έπρεπε να μείνει, τουλάχιστον ως το τέλος της σεζόν. Όσο ήταν στην ομάδα απέδειξε ωστόσο πως ακριβώς θα πρέπει να διοικείται ένα σωματείο από τον πρόεδρό του, ιδρώνοντας τη φανέλα του στο μέγιστο βαθμό.
Δεν είναι τυχαίο ότι και τις δύο φορές που έφυγε, η επόμενη μέρα δεν είχε διάδοχη λύση, αλλά αδιέξοδο. Με το ζόρι τώρα υπηρεσιακός ο Βεκρής, το μεγαλύτερο ανέκδοτο όλων των εποχών το περασμένο καλοκαίρι ο Κωνσταντόπουλος. Και αν μη τι άλλο ουδέποτε ο Πατέρας ήταν ανακόλουθος σε αυτά που έλεγε. Ότι υποσχέθηκε το έκανε και με το παραπάνω, άλλοι έμειναν στα λόγια. Α και λάθη φυσικά έκανε, αλλά ήταν πάνω στη δουλειά. Και εμένα τουλάχιστον δεν μου φάνηκε κάτι προσχεδιασμένο. Αποψή μου και άποψή σας...
Εκτός από τον κόσμο λοιπόν αυτή τη στιγμή κανείς δεν δικαιούται να ομιλεί, ούτε να αισθάνεται δικαιωμένος. Να μιλήσει δηλαδή ο Τζίγκερ και να πει τι; Ότι «είχα την ομάδα μοντέλο και σάρωνε τους τίτλους, τον κόσμο ενωμένο και ήρθαν οι απατεώνες και μου την έκαναν χάλια»; Να μιλήσουν οι Γιαννακόπουλοι να πουν και αυτοί τι; Για τα πέντε ευρωπαϊκά στο μπάσκετ και τις φάπες στον Ολυμπιακό; Τα ξέρουμε αυτά, τα πανηγυρίσαμε και γι’ αυτό και είχαμε υψηλές προσδοκίες. Μα εδώ μιλάμε για μπάλα. Και στη μπάλα ποτέ μα ποτέ δεν τους είδαμε ζεστούς ούτε στο 10% σε σχέση με το μπάσκετ.
Όποιος μέτοχος στην τελική έχει ήσυχη τη συνείδησή του ας βγει και να το πει δημόσια, με αποδείξεις και ονόματα. Διότι αυτό που βλέπαμε τα τελευταία 2,5 χρόνια ήταν λυκοφιλίες, παιχνίδια εξουσίας, ύπουλος εσωτερικός πόλεμος, με τρικλοποδιές μέσω πρωτοσέλιδων και όχι μόνο και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε μπροστά στις κάμερες, όποτε το θυμόμαστε. Διάθεση για πραγματική ενότητα λίγοι είχαν πάντως και στην πορεία την έχασαν.
Η αρχή έγινε με το περίφημο ραντεβού στο Πεντελικόν και από εκεί και πέρα ανάθεμα και αν θυμάμαι πόσα στρατόπεδα δημιουργήθηκαν με όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς. Και στη μέση ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Αυτός που είπαμε ότι δεν φταίει για τίποτα. Καλά Χριστούγεννα. Λέμε τώρα…».
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις