Γράφει ο Τάκης Καραγιάννης...

Ειδικά αν αφαιρέσει κάποιος το συναισθηματισμό και τη συγκινησιακή φόρτιση η κίνηση αυτή φαντάζει λογική συνέχεια της πορείας του και φυσιολογική εξέλιξη της ποδοσφαιρικής ζωής.

Εάν μία ελληνική ομάδα κινείται στα βήματα των κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων τότε είναι άξια συγχαρητηρίων. Η αντιγραφή δεν είναι κακό πράγμα. Εξαρτάται, βέβαια, το πώς γίνεται και εάν το πεδίο στο οποίο εφαρμόζεται την αποκλείει. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το έργο μένει ημιτελές και η κόπια είναι θολή και η διοίκηση του ΠΑΟ υπέπεσε στο πρώτο σοβαρό λάθος, λιγότερο από ένα μήνα από την τυπική ανάληψη της ΠΑΕ.

Το εγχείρημα του Γιάννη Αλαφούζου εκμεταλλεύτηκε την ψήφο εμπιστοσύνης και τα πρώτα του βήματα ήταν δυναμικά. Έξυπνα σποτ στο διαδίκτυο για την προώθηση των εισιτηρίων διαρκείας, τα οποία αντιγράφουν τις επιτυχημένες κινήσεις των ομάδων του εξωτερικού. Ο Καραγκούνης είπε ότι η διοίκηση ήθελε την παραμονή του, ωστόσο ο προπονητής είχε διαφορετική άποψη. Από την στιγμή που δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάποια διάψευση γι αυτό, κάτι τέτοιο ισχύει και φανερώνει πως ο ΠΑΟ έχει δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Ζεσουάλντο Φερέιρα. Σωστά. Έτσι κάνουν οι επιτυχημένοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, στηρίζονται στον προπονητή. Ωστόσο, οι άνθρωποι που τρέχουν την ΠΑΕ ξέχασαν να αντιγράψουν κάτι, το πώς συμπεριφέρεται ένας σύλλογος στη σημαία του. Και στο εξωτερικό δεν γίνεται έτσι, με ανακοινώσεις όταν έχει γίνει το κακό.

Θα είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει πως ο Καραγκούνης έπρεπε να μείνει. Εφόσον ο προπονητής έκρινε οτι δεν του κάνει, τότε δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλο και το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Ο τρόπος, όμως, που η διοίκηση άφησε το θέμα να σέρνεται για μήνες είναι case study για το τι πρέπει κάποιος να αποφεύγει. Παράδειγμα προς αποφυγή για τη διαχείριση κρίσεων σε μία εταιρεία και σεέναν κοινωνικό οργανισμό που επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εκατομμύρια ανθρώπων. Η διοίκηση πρέπει να ρίχνει νερό στο μύλο του συλλόγου, να διατηρεί τα σύμβολά του και να αναδεικνύει το περιεχόμενό τους. Να εξασφαλίζει τη συνέχεια του σωματείου, από τη μία γενιά στην άλλη. Να δίνει όραμα στους οπαδούς και –παρόλα αυτά- να μένει αφανής. Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά. Αντίθετα, φρόντισε τη μοναδική σημαία που είχε απομείνει στο σύλλογο να την κατεβάσει. Καμία αντίρρηση για την απόφαση αυτή. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο έγινε είναι τουλάχιστον άκομψος και φανερώνει πως τα λάθη του παρελθόντος επαναλαμβάνονται. Θα μπορούσε εξ αρχής να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και στη συνέχεια να εξετάσει έναν τρόπο να τιμήσει τον αρχηγό. Ένας σύλλογος που δεν έκανε κανένα «άγημα» κατά την υποστολή του Σαραβάκου, του Δομάζου, του Μπασινά συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο κι ας ευαγγελίζεται την αλλαγή. Το «τριφύλλι» προκαλεί το κάρμα του και μετά θα αρχίσει ο αναθεματισμός για τα όσα ακολουθήσουν.

Αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός μάλλον δεν θα βγει ζημιωμένος, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Στα συρτάρια και στις ντουλάπες υπάρχουν περισσότερες φανέλες του Καραγκούνη παρά οποιουδήποτε άλλου ποδοσφαιριστή από τους νυν της ομάδας. Κάθε φορά που ένας οπαδός θα τη φορά πριν φύγει για το ΟΑΚΑ θα θυμάται πως κάποιος άφησε τη σημαία του συλλόγου να σέρνεται και να γίνει κουρέλι. Ένα κουρέλι που δένει το χθες με το σήμερα της ομάδας.

Πηγή: protagon.gr