Θερμή παράκληση προς όλα τα ....περιπολικά: σταματήστε να μετράτε τις βολές! Το παιχνίδι λέγεται μπάσκετ, δεν λέγεται ρολόι για να μετράμε από πού έβαλε ο καθένας τους πόντους του. Και στο μπάσκετ δεν υπάρχει ούτε 31-9 ούτε 24-9 βολές, αλλά ούτε και 11-16 λάθη, 3,75-2,28 τάπες και μηδέν κόμμα δίεση υποδιαστολή εις την νιοστήν αιφνιδιασμοί.

Στο μπάσκετ παίζουν όλα αυτά, μαζί με άλλα πολλά και όλα αυτά πακέτο μετά από τρία ματς λένε πως ο Παναθηναϊκός προηγείται 2-1 στους τελικούς και πως θα έχουμε ακόμα ένα (αν κερδίσει στο 4ο στο Οάκα) ή δύο παιχνίδια (αν πάρει το 4ο ο Ολυμπιακός) για να αναδειχθεί φέτος ο πρωταθλητής. Κι αυτά τα ένα ή δύο μπορούν να είναι και τα καλύτερα της χρονιάς ή της δεκαετίας, αν είναι παιχνίδια μπάσκετ και όχι παιχνίδια βολών, ταπών και ...δίεσης υποδιαστολής.

Στον 3ο τελικό, ο μάγκας ήταν ο Ολυμπιακός. Που πήρε το ματς απέναντι σε έναν αντίπαλο που έκανε μαγικά με 46 πόντους στο ημίχρονο (εκπληκτική συγκομιδή για εκτός έδρας τελικό), ανατρέποντας τα δεδομένα με δύο παίκτες από την άκρη του πάγκου, τον Πρίντεζη και τον Πελεκάνο. Αυτοί και ο Ντούντα που τους έβαλε, πήραν το ματς. Κι ο Μπουρούσης του πρώτου ημιχρόνου, όταν μόνος του κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό, γιατί έτσι που σκόραρε ο Παναθηναϊκός, η διαφορά θα μπορούσε να είναι 15 πόντοι και να μην τη γυρίζουν ούτε οι φωτιές του Σεφ ούτε τα τρίποντα - μαχαιριές του Πριντ και του Πελεκάνου.

Αυτό το γεγονός, πως κέρδισε το παιχνίδι με δύο παίκτες που ...δεν φανταζόταν ο Ζοτς, είναι και θετικό και αρνητικό για τον Ολυμπιακό. Θετικό για το βάθος του πάγκου. Όταν κερδίζεις με τον 11ο και τον ...13ο (την τελευταία στιγμή μπήκε στη 12άδα ο Πελεκάνος αντί του -άοσμου στα προηγούμενα ματς- Κέσελ), έχεις να λες για την πληρότητά σου. Και να λες πώς «άμα παίξουν ...συμπαθητικά ο Τεόντοσιτς κι ο Παπαλουκάς», έχεις ελπίδες για διπλό στο Οάκα.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Α1 Ομπράντοβιτς Παναθηναϊκός Ολυμπιακός Ίβκοβιτς