Δεν το συζητάμε ότι η Ρεάλ είναι βασίλισσα. Παγκόσμιο σουξέ. Και γαμώ την διάσημη. Ομάδα που παίζει δυνατά σ' όλα τα ταμπλώ. Πακέτα και λούστρο. Κι όμως! Το story της απόλυσης του προπονητή και η αντικατάστασή του από έναν «βετεράνο» δείχνει ότι ακόμα και η Ρεάλ συμπεριφέρεται όπως ο Ολυμπιακός μέχρι πριν λίγα χρόνια και σήμερα ο Λεβαδειακός και η Καλλονή.

Δεν είναι ξευτύλα να διώξεις τον προπονητή σου, Μπενίτες είναι αυτός, όποιος άλλος. Η σούπερ ξευτύλα είναι ότι σε 12 χρόνια η ιλουστρασιόν Ρεάλ άλλαξε 11 προπονητές. Η αρχιξευτύλα είναι να σουτάρεις με καθυστέρηση τον προπονητή και στη θέση του να πάρεις τον άπειρο Ζινεντίν Ζιντάν.

Έδιωχνε τον προπονητή ο Ολυμπιακός και την ομάδα ανέλαβε ο Δαρίβας. Ένας παλαίμαχος. Όπως ο Σταματιάδης την ΑΕΚ, ο Φυλακούρης τον Παναθηναϊκό. Αυτό που γίνεται σε κάθε ελληνική ομάδα, όπου επικρατεί η προχειρότητα, η έλλειψη προγραμματισμού.

Δεν θα γίνει με το ζόρι προπονητής ο Δέλλας στην ΑΕΚ, ο Ιωσηφίδης στον ΠΑΟΚ, ο Σεμερτζίδης στον Άρη. Τεράστιος ποδοσφαιριστής ο Ζιντάν, όμως η δουλειά του προπονητή είναι άλλο έργο. Ούτε ο Γάλλος έχει χιλιόμετρα προπονητή πρώτης γραμμής, που να δικαιολογεί τη θέση του στον πάγκο της γαλαξιακής Ρεάλ.

Τι είναι ο προπονητής, ρε, για να τον αλλάζεις κάθε λίγο και λιγάκι όπως κάνουν οι ελληνικές ομαδούλες ακόμα και στη σούπερ ληγκ. Επιλογές στο πόδι, χωρίς κριτήρια, χωρίς να ελέγχουν τη δουλειά του προπονητή κι όταν δεν «μιλάνε» τα αποτελέσματα, η απόλυση γίνεται πάλι δίχως συγκεκριμένη αξιολόγηση.

Είναι δυνατόν να... πειραματίζεται κοτζάμ κολοσσός, όπως είναι η Ρεάλ, με τον προπονητή στα δεύτερα, τον Ζιντάν; Κι όμως είναι! Να σκεφθείς, μάλιστα, ότι για εβδομάδες ήταν στο ξού ο Μπενίτες και τελικά βρήκαν τη «λύση» με τη ζαριά Ζιντάν. Υποτίθεται ένας «δικός» μας άνθρωπος, επειδή στο παρελθόν φόρεσε τη φανέλλα της Ρεάλ.

Ο Μαρινάκης ποδοσφαιριστή δώρο στον Παναθηναϊκό, διάβασε apodytiriakias.gr