Μικρόσωμοι… δαίμονες

Οι μικρόσωμοι… δαίμονες του ΠΑΟΚ, Σαλπιγγίδης, Γεωργιάδης και Βιερίνια επιτέλους έκαναν αυτό που μπορούν. Αξιοποίησαν την έμφυτη ταχύτητα, την ήρεμη δύναμη και την στωική αυτοπεποίθηση που διαθέτουν και απέσπασαν, αν μη τι άλλο, τον σεβασμό εχθρών και φίλων στο Δουβλίνο. Συνεργαζόμενοι ιδανικά ξέσπασαν πάνω στην Σάμροκ, η οποία κατά φανερή της ατυχία, τους βρήκε στην μέρα τους.

Αποτελούν αναμφίβολα μια τρομερά γρήγορη και οξυδερκή επιθετική τριάδα και εάν καταλάβουν την δύναμή τους θα είναι ασυναγώνιστοι εντός συνόρων και πολύ ανταγωνιστικοί εκτός συνόρων. Ο Σαλπιγγίδης επέστρεψε με δυο γκολ, ο Γεωργιάδης έκανε μεγάλο ματς και ο Βιερίνια έδειξε ότι συνέρχεται από την… νιρβάνα στην οποία βρισκόταν τελευταία. Όλα αυτά είναι ευοίωνα σημάδια για τον ΠΑΟΚ στο πολύ εγγύς μέλλον.

Η επιστροφή του Σαλπιγγίδη ήταν ηχηρή. Μετά από έντονη αμφισβήτηση, και πολλές φορές εξύβριση,1,5 έτους, κι αφού λειτούργησε όλο αυτό το διάστημα ως εξιλαστήριο θύμα σε κάθε αποτυχία, ήρθε η ώρα των δικών του έργων και όχι λόγων. Πέτυχε τα δυο γκολ, έδωσε την ασίστ στο τρίτο, κέρδισε πέναλτι, το οποίο ανεξήγητα δεν κατελόγισε ο διαιτητής στο μπλοζόν τερματοφύλακα του αμυντικού της Σάμροκ και έδειξε ποιος πραγματικά είναι. Οι επικριτές του είναι βέβαιο ότι θα περιμένουν την επόμενη ευκαιρία για «κράξιμο», αλλά αυτό ουδεμία σημασία έχει.

Ο Σαλπιγγίδης είναι κεφάλαιο για τον ΠΑΟΚ. Αυτή είναι η ουσία. Και όταν σταματήσει το γιουχάισμα στο πρόσωπό του επί δικαίων και αδίκων, τότε το πιθανότερο είναι πως θα παίξει και καλύτερα. Κάποτε έτσι χάθηκε και ο Βρύζας και στην συνέχεια πήγε και έκανε σημαντική καριέρα στην Ιταλία.

Ο Γεωργιάδης απέδειξε και σ’ αυτό το ματς ότι είναι μια πολύ σπουδαία μεταγραφή για το παρόν και το μέλλον. Είναι ένας διεμβολιστής εξαιρετικά επικίνδυνος για κάθε άμυνα, με σπουδαία τεχνική, τακτική αντίληψη και ταχύτητα και μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων. Έδωσε την ασίστ στο δεύτερο γκολ του Σαλπιγγίδη, ενώ από τα δικά του πόδια ξεκίνησαν και τα άλλα δυο γκολ. Ο ΠΑΟΚ βρήκε έναν Έλληνα ακραίο ποιότητας και σύγχρονων προδιαγραφών.

Ο Βιεϊρίνια έδειξε ότι συνέρχεται από μια μακρά περίοδο ντεφορμαρίσματος. Έκανε την ασίστ στο πρώτο γκολ του Σαλπιγγίδη, είχε δυο δυνατά σουτ στα δοκάρια και πρωταγωνιστική συμμετοχή στο παιχνίδι, αναλαμβάνοντας επιτυχημένες πρωτοβουλίες στην αριστερή πλευρά. Βέβαια, τον βοήθησε ότι είχε μετά από αρκετά παιχνίδια και το ταίρι του τον Λίνο για συνεργάτη. Είναι, όμως, αδύνατο αυτός ο χαρισματικός ποδοσφαιριστής να μην κάνει τον βίο αβίωτο στις αντίπαλες άμυνες σε κάθε ματς. Τέτοια τεχνικά προσόντα δυσεύρετα αδικούνται σφοδρά με την κλασική δικαιολογία της κακής μέρας. Στην χειρότερή του μέρα ο Βιερίνια μπορεί να είναι απλά καλός, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Στην καλύτερή του μπορεί να είναι άπιαστος.

Αλλά και σε επίπεδο ομαδικής λειτουργίας και συντονισμού ο ΠΑΟΚ πήγε πολύ καλά. Το φανερώνει ο διασυρμός με τον οποίο απείλησε την Σάμροκ, έχοντας δοκάρια και κλασικές ευκαιρίες (Λίνο, Βιεϊρίνια) για πολύ περισσότερα γκολ. Γενικά πραγματοποίησε μια εμφάνιση που ισοδυναμούσε με επίδειξη ανωτερότητας στο Δουβλίνο, με ισορροπημένο αυθορμητισμό, υπομονετική και ψύχραιμη κυκλοφορία της μπάλας, απόλυτη οργάνωση και πιστή εφαρμογή ενός συγκεκριμένου επιθετικού στυλ παιχνιδιού, που λέγεται καθολική κατοχή της μπάλας και άμεση ετοιμότητα επιστροφής σε θέση αμυνόμενου, όταν απαιτηθεί. Αυτό προϋπόθετε φυσικά σταθερή άμυνα και στιβαρό κέντρο. Και τα δυο υπήρχαν αυτή την φορά.

Η άμυνα αν και είχε ελάχιστες ασχολίες ήταν μετρημένη. Ο Σνάουτσνερ επανήλθε στην συνηθισμένη αμυντική του αξιοπιστία, ο Μαλεζάς ήταν για δεύτερο συνεχόμενο ματς πολύ ώριμος και προσγειωμένος, σχεδόν αψεγάδιαστος, ο Τσιρίλο έδωσε και κέρδισε εναέριες μονομαχίες, ενώ ο Λίνο μόλις με μια προπόνηση στάθηκε ικανοποιητικά. Ευτυχώς, δεν τον πίεσαν οι ερασιτέχνες Ιρλανδοί, γιατί φαινόταν φανερά ανέτοιμος.

Στο κέντρο δέσποζε η ηγετική φυσιογνωμία του Λαζάρ, ο Φωτάκης μετά από μια σειρά μέτριων εμφανίσεων ήταν σπουδαίος, πέτυχε γκολ και έκανε τα πάντα στην μεσαία γραμμή, ενώ ακόμα και ο Αρίας ήταν αισθητά βελτιωμένος και αποδοτικός στα ανασταλτικά του καθήκοντα.

Μόνο ο Χαλκιάς τα… χάλασε λίγο. Δέχτηκε πάλι γκολ από φάουλ και πάλι στην κλειστή του γωνία και αυτό δεν είναι καθόλου θετικό ισοζύγιο στο ενεργητικό του. Κατά τα άλλα ξεπάγιασε κατά την διάρκεια του αγώνα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, αφού η μπάλα ελάχιστες φορές μπήκε στην περιοχή του. Μια φορά χρειάσθηκε να επέμβει στο φάουλ στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και δεν τα κατάφερε. Όχι ότι ήταν μια εύκολη εκτέλεση, αφού η μπάλα πήγε δοκάρι και μέσα, αλλά του καταλογίζεται αναπόφευκτα ότι δέχτηκε πάλι γκολ από στημένη φάση στην κλειστή του γωνία.

Συμπερασματικά, παρά τις δυσβάσταχτες απώλειες ειδικά των Κοντρέρας, Γκαρσία, Αθανασιάδη, Ετό και Ίβιτς η ομάδα αντεπεξήλθε υπέρ του δέοντος ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, δείχνοντας ότι ο Λάζλο Μπόλονι σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει κάνει καλή δουλειά και σε βάθος.

Ο ΠΑΟΚ έπραξε το αυτονόητο και πήρε μια εύκολη νίκη που τον ανέβασε στην πρώτη θέση του ομίλου και τον κατέστησε μεγάλο φαβορί πλέον για την πρόκριση, με αντιπάλους, μην το ξεχνάμε, δυο ομάδες επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ, όπως η Τότεναμ και η Ρούμπιν Καζάν. Του αρκεί μια νίκη στα δυο τελευταία ματς με την Τότεναμ στο Λονδίνο και την Ρούμπιν στην Τούμπα για την εξασφάλιση μιας θέσης στην διάδα που οδηγεί στους 32 του θεσμού.

Όσο κοντά φαίνεται, όμως, η επανάληψη της περσινής ευρωπαϊκής επιτυχίας, άλλο τόσο μακριά είναι. Η νίκη στο Λονδίνο θα αποτελέσει μεγάλη έκπληξη, ενώ το ματς της Τούμπας με τους Ρώσους θα είναι πιο δύσκολο απ’ ότι στο Καζάν. Διότι η Ρούμπιν είναι μια ακριβή και έμπειρη ομάδα που παίζει καλύτερα σε ανοιχτούς χώρους. Εάν πιάσει το παιχνίδι της φέρνει σε δεινή θέση κάθε αντίπαλο και συνιστά έναν απρόβλεπτο κίνδυνο για τον αγώνα της Τούμπας .

Συνεπώς, το ρητό «κράτα μικρό καλάθι» είναι η λογικότερη οδός για τον ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή. Έκανε ένα μεγάλο βήμα πρόκρισης στο Δουβλίνο, αλλά όλα θα κριθούν για την πρόκριση στα δυο τελευταία ματς με τους πραγματικούς ανταγωνιστές του ομίλου.

Πηγή: Contra.gr