Πόσες φορές έχουμε ακούσει την ατάκα από τα στόματα Ελλήνων αθλητών "είμαστε ερασιτέχνες αθλητές με επαγγελματική νοοτροπία". Πόσο δίκιο έχουν!

Σε μια χώρα όπου οι μοναδικοί αθλητές που πληρώνονται και είναι ασφαλισμένοι για αυτό που κάνουν αγωνίζονται σε συγκεκριμένες ομαδες μπάσκετ ή ποδοσφαίρου και μερικοίι εξ αυτών δεν επιδεικνύουν επαγγελματική προσφορά ορισμένες στιγμές.

Κι αν στην Ελλάδα δεν ξέρουμε τι σημαίνει "επαγγελματίας" αθλητής, σε άλλες χώρες το έμαθαν πολύ νωρίς. Σε χώρες που υπάρχουν σωματεία παικτών που προστατεύουν τα δικαιώματα των μελών τους.

Ο... κύριος στη φωτογραφία ονομάζεται Γουίλιαμ "Πατζ" Χέφελφινγκερ. Είναι ο πρώτος αθλητής που υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στην ιστορία του φούτμπολ. Φυσικά δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας, έφυγε το 1954 σε ηλικία 86 χρονών.

Σαν σήμερα (12/11) πριν από 119 χρόνια, δηλαδή το 1892, υπέγραφε συμβόλαιο με την ομάδα φούτμπολ Allegheny. Η αμοιβή του ήταν 25 δολάρια (για τα έξοδα του) και 500 δολάρια το μπόνους για να αντιμετωπίσει σε αγώνα το Pittsburgh Athletic Club, μια ομάδα που του είχε προσφέρει 250 δολάρια νωρίτερα τα οποία ο απόφοιτος του πανεπιστημίου Yale δεν είχε θεωρήσει αρκετά.

Ο αγώνας στο Recreation Park έληξε με 4-0 υπέρ της Allegheny με τον Χέφελφινγκερ να πετυχαίνει το μοναδικό touchdown. Αυτή ήταν η μοναδική εμφάνιση του και το 1893 ξεκίνησε να ασχολείται με την προπονητική.

Το κομμάτι χαρτί που αντιπροσωπεύει το συμβόλαιο του βρίσκεται στο μουσείο της λίγκας μετά από δωρεά της οικογένειας Ρούνι, στην ιδιοκτησία της οποίας βρίσκονται οι Pittsburgh Steelers.

Ήταν επαγγελματίες οι αρχαίοι Ολυμπιονίκες;

Οι νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν ήρωες. Αποτελούσαν καμάρι της πόλης από την οποία προέρχονταν. Φυσικά δεν εργάζονταν και ζούσαν βασιλικά όπως ο Κόροιβος ο Ηλείος.

Ο κότινος του νικητή οδηγούσε σε μια άνετη ζωή (σ.σ. σαν τα προνόμια που απολάμβαναν μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι σύγχρονοι Έλληνες Ολυμπιονίκες). Προφανώς πρέπει να υπήρχαν σπόνσορες που να τους εξασφάλιζαν μια άνετη ζωή, ώστε οι αθλητές να συνέχιζαν την προπόνηση τους.

Άρα οι αρχαίοι Ολυμπιονίκες πρέπει να ήταν οι πρώτοι επαγγελματίες αθλητές στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Όταν ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν αποφάσισε να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αθλητές και... τουρίστες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο νικητής του σημαντικότερου αγωνίσματος, του μαραθωνίου, ο Σπύρος Λούης σύμφωνα με τον θρύλο ζήτησε από τον βασιλιά Γεώργιο ένα γαϊδουράκι για να κουβαλάει το νερό.

Ούτε το κορίτσι που ήθελε παντρεύτηκε, ούτε έζησε πλουσιοπάροχα (σ.σ. λέγεται ότι μπήκε στη φυλακή στο τέλος). Η νίκη του δε έβαλε σε δεύτερη μέρα το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη την ίδια ημέρα.

Το μπάσκετ και το... κακό παρατσούκλι

Ο καθητητής Τζέιμς Νέισμιθ εμπνεύστηκε το μπάσκετ το 1892. Στις 7 Νοεμβρίου το 1896 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος... σωστός αγώνας. Αντίπαλοι ήταν η αθλητική ένωση του Τρέντον και εκείνη του Μπρούκλιν. Το ματς έγινε στη Μασονική Στοα των Μασόνων (σ.σ. εξ ου και οι "μασόνοι" του μπάσκετ) στο Τρέντον.

Όλοι οι παίκτες πληρώθηκαν από 15 δολάρια με τον Φρεντ Κούπερ να λαμβάνει 16 δολάρια και να γίνεται ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης. Καμιά σχέση με τα 30.000.000 δολάρια που είχε πάρει για μια σεζόν ο Μάικλ Τζόρνταν. Όπως και να έχει εκείνοι οι παίκτες, τα ονόματα των οποίων δεν έχουν διασωθεί.

Άργησε το μπέιζμπολ, ωστόσο άνοιξε το δρόμο

Το μπέιζμπο είναι το εθνικό σπορ των Ηνωμένων Πολιτειών. Επί σειρά ετών το σπορ ήταν ερασιτεχνικό, μόλις όμως οι πανούργοι Νεοϋορκέζοι είδαν ότι μπορούν να βγάλουν κέρδος, δεν δίστασαν καθόλου. Περισσότεροι από 1.500 θεατές πλήρωσε εισιτήριο ύψους 50 cents για να απολαύσουν τους καλύτερους παίκτες της Νέας Υόρκης και του Μπρούκλιν.

Έτσι την επόμενη χρονιά διοργανώθηκε το πρώτο πρωτάθλημα. Ο πρώτος επαγγελματίας παίκτης και συνάμα σούπερ σταρ του σπορ ήταν ο πίτσερ (αλλά και χίτερ) Τζέιμς Κρέιτον ξεκίνησε να παίζει στους Niagaras του Μπρούκλιν το 1859 και την επόμενη χρονιά πήρε μεταγραφή για τους Excelciors του Μπρούκλιν.

Ο άνθρωπος που έριξε το πρώτο fastball πέθανε ξαφνικά το 1862 σε ηλικία 21 ετών από φλεγμονή στην ουροδόχο κύστη.

Μεγάλο ποτήρι υπήρξε και ο πρώτος εκατομμυριούχος αθλητής, ο Μπέιμπ Ρουθ. Το 1919 οι Boston Red Sox και οι New York Yankees έκαναν τη συμφωνία του αιώνα. Ο ιδιοκτήτης των Red Sox ανέβασε το έργο που ήθελε στο τέλος και μπήκε σε εφαρμογή η "κατάρα του Μπέιμπ" και οι Yankees έγιναν η διασημότερη ομάδα στον πλανήτη.

Το κόλπο του γραμματέα της Preston North End

Τον Ιανουάριο του 1984 ο αγγλικός ποδοσφαιρικός σύλλογος Preston North End αντιμετώπισε τη λονδρέζικη Upton Park για το κύπελλο Αγγλίας. Μετά το τέλος του αγώνα η Upton Park κατήγγειλε στην F.A πως η Preston North End ήταν επαγγελματική και όχι ερασιτεχνική ομάδα. Ο Γουίλιαμ Σάντελ, ο γραμματέας/μάνατζερ της Preston παραδέχθηκε ότι οι παίκτες του πληρώνονταν. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία απέβαλε την ομάδα από τη διοργάνωση.

Αποδείχθηκε ότι ο Σάντελ αναζητούσε παίκτες στην Σκωτία και τους έβρισκε καλές δουλειές στο Πρεστον. Στις 20 Ιουλίου του 1885 η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι επιτρέπει, υπό όρους, τη χρησιμοποίηση επαγγελματικών ποδοσφαιριστών.

Η Μπλάκμπερν Ρόβερς ξόδεψε 615 λίρες σε μισθούς τη σεζόν 1885-1886. Οι καλύτεροι παίκτες της, ο Τζέιμς Φόρεστ και ο Τζόσεφ Λόφτχαους κέρδιζαν μία λίρα την εβδομάδα. Το 1888 ο Νικ Ρος πήρε μεταγραφή από την Preston North End στην Έβερτον με συμβόλαιο 10 λίρες την εβδομάδα!

Οι επαγγελματίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Μεγάλοι αθλητές σαν τον Τζιμ Θορπ και τον Τζέσε Όουενς έχασαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχαν δεχθεί αμοιβή για να λάβουν μέρος ο πρώτος σε αγώνες φούτμπολ και μπέιζμπολ και σε αυτοσχέδιους αγώνες στίβου ο Όουενς.

Η Διεθνής Ολυμπιακή επιτροπή άνοιξε τις πύλες στους επαγγελματίες τενίστες το 1988 στη Σεούλ (σ.σ. το 1984 το τένις ήταν άθλημα επίδειξης) και στους επαγγελματίες του μπάσκετ. Βέβαια είναι αστείο να σκεφτούμε ότι οι Σοβιετικοί και οι Γιουγκοσλάβοι μπασκετμπολίστες δεν πληρώνονταν στις ομάδες τους.

Πηγή: sport24.gr