Τα λόγια είναι περιττά. ΕΝΑΝ διαιτητή είχε πει ο Παναθηναϊκός πως δεν θέλει και αυτόν του έβαλαν ο Βασσάρας και τα φιλαράκια του στο ντέρμπι. Οχι, πως θα άλλαζε τίποτα αν έμπαινε ο... οποιοσδήποτε, ούτε έχουν οι πράσινοι κανένα... δικό τους παιδί για να προτείνουν.

Αλλωστε αν θέλει κάποιος να σε βλάψει μπορεί να στο κάνει όποιος κι αν είναι αυτός που θα σε σφυρίξει. Aρκεί να είναι μιλημένος από τους κατάλληλους ανθρώπους. Όλα αυτά είναι λοιπόν πέρα απ' οτιδήποτε άλλο ΜΗΝΥΜΑΤΑ και σου φανερώνουν πόσο πολύ σε σέβονται στα θεσμικά όργανα. Είναι ένας άτυπος πόλεμος νεύρων για να σου δείξουν ότι μπορεί να μην είναι στο γήπεδο καλύτεροι αλλά τουλάχιστον εκεί υπερέχουν. Τους έστειλες εσύ το δικό σου μήνυμα με το εκπληκτικό ξεκίνημα, απάντησαν αυτοί με τον... τρόπο τους.

Από εκεί και πέρα και μέχρι να γίνει το ματς ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο. Δεκαπέντε μέρες φώναζε για το “παιδί” του Σαρρή με την μηδενική εμπειρία σε τέτοια ματς και τα τραγικά δείγματα που ήδη έχει προλάβει να δείξει και ουδείς έδωσε βάση. Ο Θεός να βάλει το χέρι τ0υ από εδώ και πέρα και μακάρι να μην χρειαστεί να πούμε τίποτα μετά το παιχνίδι. Σε κάθε περίπτωση η μισή ευθύνη ανήκει στον ίδιο που δεν δήλωσε κόλλημα και η άλλη μισή στους φωστήρες που τον έβαλαν.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρo Παναθηναϊκός Superleague