Και άλλοι παίκτες του «τριφυλλιού» έφυγαν σε νεαρή ηλικία, ευελπιστώντας να έχουν μια καριέρα στο εξωτερικό και οι περισσότεροι είχαν ικανοποιητική παρουσία.

Πολλές ευρωπαϊκές ομάδες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον κατά καιρούς για τον Νίνη, χωρίς ωστόσο να υπάρξει ποτέ κάτι χειροπιαστό, αλλά δεδομένου του ταλέντου που έχει δείξει πως διαθέτει, μοιάζει πως αυτό δεν είναι… καπνός χωρίς φωτιά.

Ο Γιώργος Καραγκούνης είναι από τους καλύτερους παίκτες που έχει δει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο, ακόμη και αυτός δεν κατάφερε να… στεριώσει και πολύ στο εξωτερικό. Πήγε στην Ίντερ το 2003 στα 26 του χρόνια, όπου έδωσε ό, τι είχε και δεν είχε. Προσπάθησε πολύ, χωρίς ωστόσο αυτό να του δώσει την ευκαιρία να καθιερωθεί στην ενδεκάδα.

Είδε και… απόειδε και πήγε στη Μπενφίκα, όπου έπαιξε περισσότερο, αλλά και πάλι δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Το 2007 επέστρεψε στο «τριφύλλι», το οποίο τον είχε όπως φάνηκε περισσότερο ανάγκη από τους ξένους και το βοήθησε να κατακτήσει το νταμπλ μετά από 6 χρόνια ανομβρίας.

Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης έγινε στόχος μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων στα 24 του χρόνια και λίγο πριν το Euro 2004 πήρε μεταγραφή για την Πόρτο. Έπαιξε κάποια παιχνίδια, αλλά δεν κατάφερε να δέσει και δόθηκε στην Δυναμό Μόσχας ένα χρόνο μετά.

Ούτε στη Ρωσία είδε… άσπρη μέρα και πήγε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου έμεινε μέχρι το 2009, χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του. Έμεινε ελεύθερος και επέστρεψε εκεί που αναδείχθηκε. Στον Παναθηναϊκό, αλλά στα 30 του δεν έχει βρει τουλάχιστον ακόμα, τον εαυτό που είχε δείξει έξι χρόνια πριν.

Ο Τάκης Φύσσας έφυγε ως ελεύθερος στα 30 του χρόνια τον Ιανουάριο του 2004 και πήγε στη Μπενφίκα. Μετά από ενάμισι χρόνο, μετακόμισε στη Σκωτία για λογαριασμό της Χαρτς, όπου εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις που πραγματοποίησε, αλλά μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στον Παναθηναϊκό για να κλείσει την καριέρα του. Αυτός είναι διαφορετική περίπτωση, καθώς πήγε στη δύση της καριέρας του στο εξωτερικό, παρ’ όλα αυτά κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του.

Ο Σωτήρης Κυργιάκος δεν έφυγε με καθόλου καλό τρόπο από τον Παναθηναϊκό, αν και ήταν η ομάδα που τον ανέδειξε. Πήγε με… τσάρτερ του Σον Κόνερι στη Ρέιντζερς τον Ιανουάριο του 2005 σε ηλικία 26 ετών και το καλοκαίρι του 2006 μετακινήθηκε στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.

Τον ζήτησε ακόμη και η Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ, ίσως η κορυφαία στιγμή Έλληνα ποδοσφαιριστή, ενώ πια παίζει στη Βόλφσμπουργκ. Έχει από τις πιο γεμάτες χρονιές από κάθε άλλον Έλληνα ποδοσφαιριστή που έχει αγωνιστεί στο εξωτερικό.

Ο Άγγελος Μπασινάς είχε ακούσει τα εξ αμάξης από τους φίλους του Παναθηναϊκού μέσα στο γενικότερο κλίμα των «πρασίνων» και πήγε στη Μαγιόρκα το 2006 σε ηλικία 30 ετών. Έπαιξε αρκετά στο ισπανικό πρωτάθλημα και είχε αρκετά καλή παρουσία εκεί, δεδομένου και του βαθμού δυσκολίας της λίγκας.

Επέστρεψε στην Ελλάδα και την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2008, αλλά δεν έμεινε πολύ, καθώς τον ζήτησε η Πόρτσμουθ, στην οποία πήγε τον Ιανουάριο του 2009. Έμεινε στην Αγγλία μέχρι το καλοκαίρι του 2010, αλλά δεν έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του εκεί και πήγε στη γαλλική και νεοφώτιστη τότε Αρλ.

Ο Αλέξανδρος Τζόρβας έκανε φέτος το μεγάλο άλμα για το εξωτερικό, πηγαίνοντας στην Παλέρμο, όπου προσπαθεί να χτίσει το όνομά του και εκεί. Βρίσκεται στην καλύτερη ηλικία για τη θέση του τερματοφύλακα (29) και έχει όλα τα προσόντα και τα φόντα να δείξει ότι δεν βρίσκεται τυχαία σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα στον κόσμο. Πάντως, η ομάδα δείχνει να τον πιστεύει, καθώς έχει παίξει βασικός σε 11 από τους 13 πρώτους αγώνες της Σέρι Α.

Πηγή: sday.gr