Η αλήθεια είναι ότι με τις τελευταίες κινήσεις του Ολυμπιακού χάσαμε λίγο τα αυγά και τα πασχάλια. Άλλους παίκτες περιμέναμε να δούμε, άλλοι παίκτες προέκυψαν, παίκτες σε διαφορετική θέση έψαχνε ο Ίβκοβιτς, παίκτες σε διαφορετική θέση πήγε να πάρει κ.ο.κ. Κουλουβάχατα με μία λέξη...

Βέβαια υπάρχει το άλλοθι της «εποχής» αφού δεν είναι και η καλύτερη περίοδος για να αποκτηθούν παίκτες πρώτης γραμμής. Ούτε καν... δεύτερης. Όμως οι άστοχες (ή αν προτιμάτε οι ατυχείς) επιλογές του καλοκαιριού με τους Λούκας και Χάουαρντ ανάγκασαν τον Σέρβο προπονητή να αναζητά ποιοτικά μπαλώματα για να κλείσει τις (τεράστιες η αλήθεια είναι) τρύπες στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ. Και να λοιπόν που... κάτι έκανε.

Άσχετα αν την περασμένη εβδομάδα και λίγο μετά το ματς με τον Πανιώνιο ο Ίβκοβιτς έλεγε ότι «δεν υπάρχουν παίκτες. Έχετε εσείς παίκτη να μου πείτε; Εγώ θα τον υπογράψω αμέσως!» Φαίνεται πως... βρέθηκαν πολύ γρήγορα, αφού πρωτίστως είχε απορρίψει τους Ντόουντελ και Ντάνιελς. Ο πρώτος δεν βρισκόταν στο επίπεδο του Ολυμπιακού και κατά την προσωπική άποψη σωστά δεν προχώρησε το ενδιαφέρον. Για τον Ντάνιελς έχω τις αμφιβολίες μου. Γιατί παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, μπορούσε να κάνει τη διαφορά έχοντας 14ετη θητεία στο ΝΒΑ! Στο κάτω – κάτω της γραφής για λιγότερο από έξι μήνες θα ερχόταν...

Έτσι λοιπόν, αν και δεν ήταν οι πρώτες επιλογές του «Ντούντα», ο Έισι Λο αποκτήθηκε για τα γκαρντ, ενώ ο Τζόι Ντόρσεϊ για τη φροντ λάιν. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο προπονητής του Ολυμπιακού ήθελε έναν... τελείως διαφορετικό παίκτη από τον Λο λίγες ώρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση για την απόκτηση του Αμερικανού.

Είχε προτίμηση στον συμπατριώτη του, τον Αλεξάντερ Ράσιτς. Ομως μετά το ντόμινο των εξελίξεων μεταξύ Ερυθρού Αστέρα – Λιέτουβος Ρίτας και Ολυμπιακού άλλαξαν και τα αγωνιστικά πλάνα εν μία νυκτί! Ο Ράσιτς είναι καλός σουτέρ, παίζει περισσότερο στο «δύο» και δεν είναι αυτός που θα δημιουργήσει καταστάσεις για τους συμπαίκτες του. Πλέι μέικερ παίζει κατά συνθήκη. Όμως ο Έισι Λο είναι τελείως διαφορετικός παίκτης.

Δεν φημίζεται για το μακρινό του σουτ (σ.σ. 28% είχε στα τρίποντα κατά τη διάρκεια της α' φάσης στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Παρτίζαν), δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει κανείς σκόρερ, αλλά είναι ο κλασσικός πόιντ γκαρντ! Ουσιαστικά ο παίκτης που έψαχνε αρχής εξαρχής ο Ίβκοβιτς. Εξαιρετικός πασέρ, διαβάζει τις αντίπαλες άμυνες και δημιουργεί ρήγματα με τα γρήγορα ντράιβ του.

Το μοναδικό του μειονέκτημα; Μοιάζει πολύ το στυλ του με αυτό του Κέιλιν Λούκας. Του αρέσει να κρατάει τη μπάλα στα χέρια του, αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο ποιοτικός παίκτης από τον απόφοιτο του Μίσιγκαν Στέιτ! Πιο έμπειρος, με παραστάσεις τόσο από το ΝΒΑ όσο και από την Ευρωλίγκα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι άλλο. Μπορεί να χωρέσει στην ίδια πεντάδα με τον Βασίλη Σπανούλη ή αποκτήθηκε για να ξεκουράζει τον αρχηγό του Ολυμπιακού και να παίζει σε ειδικές συνθήκες μαζί του;

Και εδώ είναι ένα μεγάλο στοίχημα που βάζει ο Ίβκοβιτς. Κατά πόσο μπορεί να «παντρέψει» του δύο παίκτες, αφού η ποιότητα του Λο είναι δεδομένη και στα δύσκολα ματς της Ευρωλίγκα θα χρειαστεί η ταυτόχρονη παρουσία του στην πεντάδα με τον Σπανούλη. Αν καταφέρει να προσαρμοστεί γρήγορα στα υψηλά στάνταρ του Ολυμπιακού, τότε θα μιλάμε για μια καλή μεταγραφή. Αν όχι οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό. Πάντως τα σημάδια είναι ευοίωνα αφού πρόκειται για Αμερικανό με... ευρωπαϊκή νοοτροπία, που του αρέσει να δουλεύει σκληρά και να ακούει προσεκτικά τον εκάστοτε προπονητή του. Μένει να το δούμε και στο παρκέ.

Στο μεταξύ, μετά και τον τραυματισμό του Λάζαρου Παπαδόπουλου ο Ίβκοβιτς έψαχνε και ψηλό. Και ποιοι δεν ακούστηκαν... Ο Μπένγκα; (άσχετα αν θα γέλαγαν και τα τσιμέντα αν ερχόταν...) Ο Σίμονς; (καλύτερη περίπτωση). Παίκτες που -εν πάση περιπτώσει- μπορούσαν να «γεμίσουν» τη ρακέτα! Τελικά μας προέκυψε ένα... τεσσάρι που παίζει κατά συνθήκη και πεντάρι. Ο Τζόι Ντόρσεϊ αποκτήθηκε για τη θέση του Ματ Χάουαρντ και όχι για το προσωρινό κενό του Λάζου. Λίγο πολύ θυμίζει τον Κάιλ Χάινς στον τρόπο παιχνιδιού, είναι δυνατός, καλός ριμπάουντερ, αλλά όχι και αυτός που μπορεί να στηριχθεί ο Ίβκοβιτς στην επίθεση. Ουσιαστικά είναι ένας αναλώσιμος παίκτης, ο οποίος θα κάνει τη δουλειά του χαμάλη στο παρκέ. Τώρα αν άξιζε να χαραμιστεί θέση ξένου για τον Ντόρσεϊ θα φανεί. Πάντως αποκλείεται να είναι χειρότερος του Χάουαρντ! Το θέμα είναι πόσο... καλύτερος θα παρουσιαστεί από τον προκάτοχό του!

Σε γενικές γραμμές πάντως οι αλλαγές μεσούσης της σεζόν δεν βγαίνουν σε καλό! Ειδικά σε ομάδες που έχουν υψηλούς στόχους όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Θέλετε να υπενθυμίσω ονόματα που ήρθαν, είδαν και... απήλθαν; Ο Μάτ Φρίτζι σας λέει τίποτα στο ερυθρόλευκο ρόστερ το 2006; Ή μήπως ο Τζεφ Νόορντγκαρντ; Ο Κένι Μίλερ; Ο Εμρέ Εκίμ; Ο Σαμ Χόσκιν; Ο Τζανίρο Πάργκο; Να πάμε και στον Παναθηναϊκό και να θυμηθούμε τι έκαναν οι Χάντερ, Μπάξτερ και Χάισλιπ μεσούσης της σεζόν; Γι' αυτό σας λέω. Είναι δύσκολο να προσαρμοστούν γρήγορα ξένοι παίκτες. Εκτός και αν το νέο «πακέτο» του Ολυμπιακού έχει κάτι... διαφορετικό να μας δείξει...

Εις το επανιδείν

Πηγή: sentragoal.gr

Α1 Ολυμπιακός Ίβκοβιτς