Ο 21χρονος Έλληνας μεσοεπιθετικός υπέστη ρήξη χιαστών στην αναμέτρηση της Ελλάδας με το Ισραήλ -όπου είχε πετύχει και το γκολ της νίκης- τον περασμένο Σεπτέμβρη για τα προκριματικά του Euro 2012, αλλά μετράει πλέον αντίστροφα για την επιστροφή του στη δράση και τον Παναθηναϊκό μετά από περίπου πέντε μήνες αποχής.
Για να δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αντιμετώπισαν κάποιον μακροχρόνιο τραυματισμό στην καριέρα τους, αλλά οι περισσότεροι κατάφεραν είτε να συνεχίσουν το ίδιο καλά, είτε να κάνουν σημαντική καριέρα.
Από το εξωτερικό
Κακά: Δεν του φταίνε μόνο οι τραυματισμοί...
Είχε μικροπροβλήματα τραυματισμών από τις πρώτες του μέρες στην Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία ποτέ δεν κατάφερε να βρει τα στάνταρ απόδοσης που είχε στη Μίλαν, αλλά ο Ζοσέ Μουρίνιο έδειχνε να τον εμπιστεύεται. Με τον σοβαρό τραυματισμό του στα 28 του χρόνια (πρόβλημα με τον μηνίσκο που τον άφησε εκτός από τις 06/08/2010 μέχρι τις 31/12/2010) άρχισε η πτώση του με αποτέλεσμα να ακουστεί ότι η Βασίλισσα προτίθεται να τον παραχωρήσει. Όσο έπαιξε έβγαινε αλλαγή μην μπορώντας να ανταποκριθεί. Φέτος έχει χάσει τη θέση του. Μία μπαίνει βασικός, δέκα ως αλλαγή.
Ρονάλντο: Το ταλέντο του υπερίσχυσε
Τα επιτεύγματά του φώναζαν από μόνα τους περί τι ποδοσφαιρικού ταλέντου πρόκειται. Το γεγονός ότι πριν ακόμη κλείσει τα 18 του χρόνια ήταν στέλεχος της εθνικής Βραζιλίας και μάλιστα στο Μουντιάλ του 1994 μιλάει από μόνο του. Πετύχαινε γκολ με πολύ μεγάλη συχνοτητα και ούτε ο σοβαρότατος διπλός τραυματισμός που είχε στα 23 του χρόνια στάθηκε ικανός να του στερήσει μια μεγάλη καριέρα. 
Υπέστη δύο φορές ρήξη τένοντα τη σεζόν 1999-2000 και επέστρεψε ξανά τον Νοέμβρη του 2001 σχεδόν μετά από δύο χρόνια από τον πρώτο του τραυματισμό. Είχε χάσει, βέβαια, την σπιρτάδα του, αλλά όχι και την έφεσή του στο σκοράρισμα. Άλλωστε, βοήθησε μαζί με τον Ριβάλντο την «σελεσάο» να κατακτήσει το Μουντιάλ του 2002 και το γεγονός ότι η Ρεάλ Μαδρίτης ξόδεψε περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από την Ίντερ εκείνο το καλοκαίρι λέει πολλά. 
Πετρ Τσεχ: Τέρας... ψυχραιμίας
Το 2006-07 στα 24 του χρόνια έμεινε εκτός δράσης για περίπου τρεις μήνες, καθώς ένα μαρκάρισμα του Στίβεν Χαντ σε αγώνα της Τσέλσι με την Ρέντινγκ του δημιούργησε συντριπτικό κάταγμα στο κρανίο. Ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω και τα αντανακλαστικά του παρέμειναν και παραμένουν το ίδιο γρήγορα όπως και πριν από τη στιγμή που είναι αναντικατάστατος τόσο στους Λονδρέζους, όσο και στην εθνική Τσεχίας. Και πόσω μάλλον όταν δεν έχει χάσει στο ελάχιστο την ψυχραιμία που τον διακρίνει.
 Με ελληνικό ενδιαφέρον...
 Ζιοβάνι: Έριξε ταχύτητα, αλλά όχι και... τεχνική
Στις 4 Δεκμεβρίου του 1999 στα 27 τουκι ενώ διένυε τους πρώτους του μήνες στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, τραυματίστηκε σε αγώνα με τον Ηρακλή για το πρωτάθλημα. Τα κατορθώματά του συνεχίστηκαν, αλλά φαινόταν ότι φοβόταν νέο σοβαρό τραυματισμό και δεν έβαζε τα πόδια του στη... φωτιά τόσο όσο έκανε στο παρελθόν. 
Δεν ήταν το ίδιο γρήγορος, αλλά η τέχνη του ποδοσφαίρου όταν την έχεις σε τόσο μεγάλο βαθμό και ειδικά τόσο αριστοτεχνικά όπως ο Ζιοβάνι δεν ξεχνιέται. Ακόμη και έτσι βοήθησε τον Ολυμπιακό να κατακτήσει τίτλους χωρίς να μείνει εκτός αγωνιστικών χώρων ξανά για τόσο μεγάλο διάστημα. Μάλιστα τη σεζόν 2003-04 είχε αναδειχθεί και πρώτος σκόρερ των «ερυθρόλευκων» στο πρωτάθλημα, άσχετα αν το είχε χάσει η ομάδα του Πειραιά.
Τζιμπρίλ Σισέ: Στον Παναθηναϊκό βρήκε τον εαυτό του
Ο Τζιμπρίλ Σισέ είχε πολλούς και αρκετά σοβαρούς τραυματισμούς στην καριέρα του. Το 2004 στα 23 του είχε σπάσει το πόδι του σε αγώνα της Λίβερπουλ με την Μπλάκμπερν, ενώ το 2006 στα 25 του είχε πάθει κάτι ανάλογο σε ματς της εθνικής Γαλλίας με την Κίνα σε φιλικό προετοιμασίας για το Μουντιάλ της Γερμανίας, στο οποίο οι «τρικολόρ» είχαν χάσει στον τελικό από την Ιταλία. 
Σε υψηλό επίπεδο δεν κατάφερε να επανέλθει το ίδιο καλός όπως όταν έβαζε τα γκολ με το... τσουβάλι στην Σοσό, αλλά στον Παναθηναϊκό πετούσε και τον βοήθησε να πάρει πρωτάθλημα μετά από 6 χρόνια ανομβρίας (2010 και μάλιστα νταμπλ), βγαίνοντας δύο συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ.
Δημήτρης Ελευθερόπουλος: Επέστρεψε από εκεί που σταμάτησε 
Η έλευση του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό το 1996 τον έφεραν ξανά στο λιμάνι και στις επιλογές των τερματοφυλάκων μετά από δανεισμό του στην Προοδευτική και ενώ προέρχονταν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Κάποια προβλήματα τραυματισμών των Φώτη Στρακόσια και Αλέκου Ράντου έκαναν τον Σέρβο προπονητή να τον βάλει βασικό και εκείνος με τις εμφανίσεις του κράτησε τη θέση. 
Μόλις στα 20 του χρόνια. Την επόμενη χρονιά τραυματίζεται στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Εθνικό. Υπέστη ρήξη χιαστών, επιιστρέφοντας μετά από αρκετούς μήνες. Το 1998-99 ήταν η χρονιά του. Τίποτα δεν φαινόταν ότι έναν χρόνο πριν είχε αντιμετωπίσει τόσο σοβαρό τραυματισμό. 
Στον Ολυμπιακό δεν έμεινε, καθώς δέχθηκε μεγάλη κριτική τα επόμενα χρόνια με αποτέλεσμα να φύγει το καλοκαίρι του 2004, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει σημαντική καριέρα στην Ιταλία ανοίγοντας τον δρόμο για πολλούς Έλληνες ποδοσφαιριστές αργότερα και όχι μόνο τερματοφύλακες.
Άλλωστε, δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός πως έκανε τον Κάρλο Αντσελότι να τον πάρει στη Μίλαν έστω και σε μια περίοδο δοκιμής. Διαφήμισε με τον καλύτερο τρόπο την χώρα μας. Μόλις πριν από λίγο καιρό κρέμασε τα γάντια του, αλλά οι αναμνήσεις που έδωσε στους Έλληνες φιλάθλους θα μείνουν ανεξίτηλες.
Νίνης: Πολύ ταλαντούχος για να «πεθάνει»
Η ηλικία του Σωτήρη Νίνη (21), το σθένος που έχει δείξει σαν ποδοσφαιριστής ότι διαθέτει, το αγωνιστικό του θράσσος και το γεγονός ότι δεν... χαμπαριάζει όποιο εμπόδιο βρεθεί στον δρόμο του, μαρτυρούν ότι ένας τραυματισμός δεν μοιάζει ικανός να τον σταματήσει ειδικά τώρα που βρίσκεται στα ντουζένια του!
Πηγή: sday.gr

Νίνης Παναθηναϊκός Superleague