Μέσα σε γεμάτη Τούμπα, η οποία είναι πραγματικό στολίδι όταν πρωταγωνιστεί μόνο το ποδόσφαιρο, ο Παναθηναϊκός πήρε χθες μια νίκη που παρατείνει το ενδιαφέρον στη μάχη της κορυφής και την ανταγωνιστικότητα σε ένα πρωτάθλημα που θα ήταν πολύ διαφορετικό αν τελείωνε από τώρα η υπόθεση τίτλος.
Το πρώτο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα ήταν αρκετά δυνατό, αν και μέτριο σε ποιότητα, μοιρασμένο και ισορροπημένο σε γενικές γραμμές, αλλά κυρίως αρκετά νευρικό και δίχως ροή, εφόσον καμία ομάδα δεν μπόρεσε να εδραιώσει την κυριαρχία της και να θέσει το παιχνίδι υπό τον πλήρη έλεγχό της.
Α΄ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε καλά στο ματς, κυρίως επειδή είχε κενό στην δεξιά πλευρά, μόνο με τον Μαρίνο εκεί (Λέτο και Γκοβού έπαιζαν μπροστά και ο Λάζαρος αριστερά, ίσως για να πιέζει περισσότερο το κέντρο άμυνας του ΠΑΟΚ), κάτι που ο γηπεδούχος άρχισε να εκμεταλλεύεται με τις επελάσεις του Βιεϊρίνια και τις προωθήσεις του Λίνο. Γρήγορα, όμως ο Φερέιρα κατάλαβε πως αυτή η «εφεύρεσή» του δεν αποδίδει και άλλαξε την διάταξη. Την έκανε πιο ορθολογική, κάτι μεταξύ κανονικού 4-3-3 και 4-1-3-2, με τον Λάζαραο δεξιά, τον Λέτο αριστερά και πιο κοντά στον Γκοβού, αλλά από την «σωστή» πλευρά, αυτή του Σνάουτσνερ, ο οποίος δεν προωθείται τόσο συχνά.
Μετά απ΄ αυτή την αλλαγή ο Παναθηναϊκός πήρε την ελαφρά πρωτοβουλία, αλλά ενάντια στη ροή του ματς και χωρίς να κάνει πολλά – πολλά προηγήθηκε από καλό χτύπημα φάουλ του Νίνη, στο οποίο φέρει ευθύνη και ο Χαλκιάς.
Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στο gazzetta.gr