Το πόσο διαφορετικά βλέπουν οι παίκτες τον εαυτό τους σε σχέση με το πώς τους βλέπουμε εμείς ίσως συνοψίζεται σε μια και μόνη πρόταση από αυτή τη συνέντευξη: «Προσωπικά δεν πιστεύω ότι έχω επαναπροσδιορίσει το πόκερ. Προσπαθώ απλά να πάρω όλες τις μάρκες, όπως κάνουν όλοι».

Ας πάμε πίσω στον πρώτο καιρό. Πες μας για τη διαδικασία εκμάθησης. Πώς πήγες από το να είσαι ψάρι, όπως όλοι μας, στο να είσαι ο Tom Dwan;

Έφυγα από το κολέγιο όταν ήμουν 18 και απλά άρχισα να παίζω online. Έβαλα $50 στην Party Poker και απλά ξεκίνησα. Ξόδεψα χρόνο προσπαθώντας να μάθω, προσπαθώντας να διδάξω τον εαυτό μου. Ξεκίνησα να προσπαθώ να αξιολογώ όλες μου τις αποφάσεις και το σκεφτόμουν πολύ, προσπάθησα να μάθω όσο πιο πολλά μπορούσα από άλλους ανθρώπους και απλά να τα χρησιμοποιήσω όλα. Οι γονείς μου ήξεραν ότι είχα βάλει τα $50 στο ίντερνετ και είχαν μια γενική ιδέα για το τι έκανα. Ήμουν αρκετά ειλικρινής μαζί τους. Μπορεί να νόμιζαν ότι κέρδιζα $10k, όταν κέρδιζα στην πραγματικότητα $100k, ή ότι είχα $100k κέρδη, όταν είχα στην πραγματικότητα ένα εκατομμύριο, αλλά είχαν μια γενική εικόνα του τι συνέβαινε.

Το κάνεις να ακούγεται εύκολο. Είσαι ιδιοφυΐα, ή δουλεύεις μέχρι θανάτου;

Πιστεύω ότι υπάρχει ένα μεγάλος μέρος του να είσαι καλός στο πόκερ που είναι θέμα ευφυΐας, αλλά το περισσότερο είναι απλά σκληρή δουλειά και πρέπει να είσαι ικανός να εξετάσεις τις πράξεις σου και να τις αμφισβητήσεις. Πρέπει να μπορείς να συνειδητοποιείς πότε έκανες κάτι λάθος. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο να βλέπεις ανθρώπους να αναπτύσσουν μια στρατηγική που νομίζουν ότι είναι σωστή, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να μην είναι τόσο κακή, αλλά χάνουν κάτι και απλά δεν πρόκειται να ξανασκεφτούν τη στρατηγική τους, οπότε όταν οι άλλοι την καταλάβουν, αρχίζουν να χάνουν. Είναι πολύ συχνό αυτό.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα;

Δεν ξέρω αν έχω πραγματικά ένα ζενίθ και ένα ναδίρ. Αντιμετωπίζω όλη μου την καριέρα απλά σαν ένα μεγάλο session.

ΠΗΓΗ: PokerLobby.gr