Facebook Pixel Ξυπόλητος στα αγκάθια...
| 2012-09-30 10:01:00

Ξυπόλητος στα αγκάθια...

Ξυπόλητος στα αγκάθια...

Ο Γιάννης Ξενάκης γράφει για τα έργα και τις ημέρες του Θωμά Μαύρου στο "τιμόνι" της ΑΕΚ και αποκαλύπτει κάποιες ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας που δεν ήταν γνωστές στο ευρύ κοινό.

Μπήκε ξυπόλητος για να διαβεί ένα δρόμο με αγκάθια δίπλα σε λάκκους με φίδια. Έκανε τα λάθη του, μπορείς να τις πεις και άστοχες ή τραγικές κάποιες από τις επιλογές του, αλλά είναι παλιανθρωπιά και αχαριστία να βάζεις έναν Θωμά Μαύρο στη διαδικασία να “απολογηθεί” για το τωρινό κατάντημα της ΑΕΚ. Για το οποίο οι υπαίτιοι έχουν ονοματεπώνυμο, αλλά όλως περιέργως έχουν αποκτήσει και ασυλία. Και όχι μόνο βρίσκονται στο απυρόβλητο, αλλά κανονίζουν μεταξύ τυριού, αχλαδιού και ...παγωμένου γιαουρτιού, τα της επόμενης μέρας. Και πως θα συνεχίσουν να κρατούν σιδηροδέσμια την ΑΕΚ.

Ο Μαύρος απέτυχε σ' αυτό το τολμηρό από κάθε άποψη εγχείρημα που ξεκίνησε στις 26 Ιουνίου όταν πέρασε για πρώτη φορά την πύλη των Σπάτων. Και απέτυχε διότι από τη μια δεν υπήρχαν ούτε οι ελάχιστες προϋποθέσεις και συνθήκες για να τα καταφέρει και από την άλλη δεν υπήρχε περίπτωση να του επιτρέψουν να πετύχει εκείνοι που οδήγησαν την ΑΕΚ στα βράχια.

Είκοσι πέντε χρόνια εκτός ΑΕΚ, αποφάσισε να μπει μπροστά στην χειρότερη στιγμή της ιστορίας της. Δεν είχε τίποτα στα χέρια του. Σχέδιο, χρήματα, οργάνωση. Μόνο αγάπη για την ΑΕΚ και πίστη ότι θα τα καταφέρει. Την αντλούσε από τον κόσμο, πόνταρε πολύ στους φιλάθλους της ΑΕΚ και κάπου εκεί υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του. Πιστεύοντας αφελώς ότι μόνο με το τεράστιο όνομα του θα “γέμιζε” το ΟΑΚΑ.

Θυμάμαι τις πρώτες μέρες του Ιουνίου, πριν ακόμα εκδηλωθεί η κίνηση Μαύρου, τον Δημητρέλο να μου λέει πως σκέφτεται να τηλεφωνήσει στο Θωμά. Για να μπει μπροστά σε καμπάνια και να “σπρώξει” τα διαρκείας. “Δεν μου τηλεφώνησε κανένας” ήταν επί δυο μέρες η στερεότυπη απάντηση του Θωμά. Δεν του τηλεφωνούσαν, γιατί ντρέπονταν να του το ζητήσουν.

Κι όταν ο Θωμάς επισκέφθηκε (στις 8 Ιουνίου) τον Νοτιά στη “Μεσογαία” αλλά εισέπραξε αρνητική απάντηση από τον ανενεργό μεγαλομέτοχο στο αίτημα της χρηματοδότησης δυο εκατομμυρίων ευρώ, δεν πτοήθηκε. Είπε να “το κάνει” κι ας μην είχε σχέδια και μελέτες. Αγνός, ρομαντικός, αφελής. Πίστευε ότι με το 20ευρω θα συγκινούσε τα πλήθη και θα εισέρρεαν τα πρώτα εκατομμύρια στα ταμεία.

Είναι η εποχή που όλοι στην ΑΕΚ, μηδενός εξαιρουμένου, τρέμουν για έναν και μοναδικό ρόλο: “Θα μπουκάρει ο Θωμάς στην ΠΑΕ, θα βάλει και δικούς του ανθρώπους και ...καήκαμε!” Τότε κρατούσε στα χέρια του όλη την ΑΕΚ και έφτανε μια κίνηση του για να τα αλλάξει όλα. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Όμως δυστυχώς για την ΑΕΚ δεν τόλμησε. Συμβιβάστηκε.

Δυο ραντεβού έκαναν μαζί του στον Άλιμο ο Δημητρέλος και ο Κασνακίδης. Πέμπτη και Σάββατο, 21 και 23 Ιουνίου. Στο πρώτο ήταν παρών και ο Χατζηχρήστος. Και στα δυο ραντεβού ο Δημητρέλος μια αγωνία είχε μιλώντας με τον Θωμά: “Εγώ θα είμαι πρόεδρος;” Ο Μαύρος κουνούσε καταφατικά το κεφάλι του και ο Κασνακίδης συμπλήρωνε γεμάτος ανακούφιση: “Φυσικά και θα είσαι Ανδρέα μου, πού θα βρεθεί άλλος... να υπογράφει;”

Η ευκαιρία για τη ρήξη με το παρελθόν χάθηκε για τον Θωμά εκείνες τις μέρες. Όταν έπρεπε να πατήσει πόδι και να γίνει το παιχνίδι με τους δικούς του όρους και κανόνες. Δηλαδή να μπει στη διοίκηση με δικούς του ανθρώπους. Δεν το τόλμησε. Αρκέστηκε να πάρει τον σχεδιασμό του αγωνιστικού. Χωρίς μπάτζετ, με νεροπίστολα. Σε επίμονες ερωτήσεις μου εκείνες τις μέρες, ο Θωμάς έδειχνε αναποφάσιστος και αρκετά προβληματισμένος. Σαν να ήταν έξω από τα νερά του, που θα έμπαινε σε κόσμο και λημέρια άγνωστα στον ίδιο. Στα διοικητικά. “Ας το χαμηλώσουμε προς το παρόν το διοικητικό. Εγώ έχω το ποδοσφαιρικό τμήμα. Στην ώρα του το διοικητικό” μου απαντούσε κάθε βράδυ.

Συμβούλιο δικό του από την αρχή δεν έκανε, διότι όσο κι αν σας φανεί παράξενο, δεν είχε δικό του κόσμο για να βάλει στη διοίκηση! Μόνο τον Ηλιόπουλο με τον οποίο ξεκίνησε την ιστορία πηγαίνοντας στον Νοτιά και κανέναν άλλο. Δεν κατάλαβε από την πρώτη στιγμή ότι θα 'πρεπε να ορίσει δική του “κυβέρνηση” στην ΑΕΚ για να βοηθηθεί και ο ίδιος, για να μην τον υπονομεύουν και για να ...ξεσκονιστούν τα βιβλία της ΠΑΕ. Αυτό το οποίο φοβόταν η παρέα που κρατάει σε κατάσταση ομηρίας την ΑΕΚ. Μην τυχόν και μπουν μέσα στην ΠΑΕ οι άνθρωποι του Μαύρου και βγουν τα άπλυτα στη φόρα.

Ολομόναχος ο Μαύρος υπέπεσε σε λάθη. Ο Τσιώλης ήταν η πρώτη του επιλογή κι όταν αυτός αρνήθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη συμφώνησε με τον Βλάχο (με τον οποίο παρεμπιπτόντως είχε διαπραγματευθεί και επί τη ουσίας συμφωνήσει και ο Δημητρέλος, πριν ακόμα έρθει στο προσκήνιο ο Μαύρος). Ο Τσιάρτας προέκυψε μέσα σε μια νύχτα. Δεν τον ήξερε από πριν ο Θωμάς, αλλά έκρινε πως θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στο κομμάτι των μεταγραφών και διαπραγματεύσεων. Η πλάκα είναι ότι από την πρώτη στιγμή δεν ταίριαξαν τα χνώτα τους. Ο Τσιάρτας “κόλλησε” με τον Δημητρέλο και ουσιαστικά ποτέ δεν συνεργάστηκε με τον Μαύρο.

Ο Μάντζιος και ο Μόρας από την αρχή ήταν οι δυο βασικές επιλογές του Θωμά. Έκανε και ο ίδιος τα ραντεβού με τους παίκτες αλλά αποδείχτηκε στην πράξη ότι ο τεχνικός διευθυντής δεν τους ήθελε. Ούτε ο τότε πρόεδρος. “Όσο θα είμαι εγώ πρόεδρος δεν πρόκειται να δώσω ούτε ένα ευρώ στον Μαύρο για να τους κλείσει. Ποιος Μάντζιος; Καλύτερα να φέρουμε απ' έξω έναν νέο επιθετικό που θα έχει και μεταπωλητική αξία” μου είχε πει ένα βράδυ ο Δημητρέλος. Είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας από τότε που εγκαταστάθηκε στα Σπάτα ο Μαύρος. Και επειδή δεν έγινε η έκρηξη στα διαρκείας (από τα 2.000 τα πήγε τότε ο Θωμάς στα 8.000 και όχι στα 40), επειδή μέρα τη μέρα σιγοψιθύριζαν (μάλλον χαιρέκακα) στα Σπάτα ότι “ο Μαύρος δεν πουλάει”, ξεκίνησε μια συστηματική προσπάθεια αποδόμησης του Μαύρου. Εξ ου και η σθεναρή αντίσταση και “νίκη” Δημητρέλου στις υποθέσεις Μάντζιου, Μόρα. Δεν ...πουλούσε ο Μαύρος, δεν του δίνουμε τα λεφτά να κάνει τις μεταγραφές.

Η προσπάθεια αποδόμησης του Μαύρου κλιμακώθηκε με προσβλητικά σχόλια για το ιερό σύμβολο της ΑΕΚ σε οπαδικό σάιτ. Κυκλοφορεί μάλιστα ευρέως η φήμη, ότι συγκεκριμένα στελέχη της ΑΕΚ έχουν φτιάξει πέντε – δέκα κωδικούς και ψευδώνυμα με σκοπό να εξυπηρετούν (μέσα από μηνύματα και δημιουργία κλίματος) συγκεκριμένα συμφέροντα. Ο Μαύρος λοιδορήθηκε, από Θ(ε)ωμάς έγινε ακόμα και “Θωμάκος”, οι δε στιλιστικές του επιλογές με τα πουκάμισα και το μαύρο γυαλί (και σε κλειστό χώρο) ήταν πρώτο θέμα συζήτησης και ειρωνείας από κόσμο που προφανώς προτιμούσε έναν πρόεδρο γιάπη, κουστουμαρισμένο και γραβατωμένο με την τελευταία λέξη της μόδας.

Μέσα σ' αυτή την τρίμηνη διαδρομή ο Μαύρος έκανε ένα ιστορικό λάθος. Δεν πήγε στο δωματιάκι να χτυπήσει την πόρτα. Δεν υπέβαλε τα σέβη του στον Χατζηχρήστο. Δεν έδωσε και δεν έταξε “χαρτζιλίκι”. Με απλά λόγια δεν απέκτησε τη δύναμη εκείνη που χρειάζεται ένας πρόεδρος της ΑΕΚ (δίχως οικονομική επιφάνεια) για να είναι αποδεκτός και αρεστός στην ηγεσία των οργανωμένων που διαχρονικά ανεβοκατεβάζει “κυβερνήσεις” στην ΑΕΚ. Στη μάζωξη των οργανωμένων στο μαγαζί του στις 22 Ιουλίου ο Χατζηχρήστος δεν πήγε. Διότι δεν μπορούσε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Λεωνίδα (των Πατησίων) και διότι ήθελε ιδιαίτερη συνάντηση. Στο δωματιάκι. Ο Θωμάς δεν πήγε ποτέ. Ας πρόσεχε.

Ακόμα και σ' εκείνη την ταραχώδη γενική συνέλευση της 1ης Αυγούστου, όλα κύλησαν βάσει σχεδίου. Στην χειρότερη, αν επιμείνει ο Θωμάς να γίνει πρόεδρος, να μην μπουν δικοί του άνθρωποι στο ΔΣ. Σαν να λέμε δηλαδή ότι ορκίζεται κάποιος πρωθυπουργός και όλο το υπουργικό συμβούλιο είναι της αντιπολίτευσης. Και ξαφνικά βρέθηκε με θεσμικό ρόλο ο Μαύρος, χωρίς στήριξη, χωρίς δικούς του ανθρώπους, χωρίς ενημέρωση (περίπτωση Βιντιάδη και όχι μόνο), χωρίς χρήματα. Κολύμπησε στα βαθιά σε θάλασσα με καρχαρίες. Ήθελε να σωθεί η ΑΕΚ, να μην πάει στη Δ' Εθνική όπως του πρότεινε στα ίσια ο Πέτρος Παππάς γευματίζοντας σε κεντρικό εστιατόριο την Κυριακή 8 Ιουλίου.

Την ιστορία με τον Βιντιάδη ο Μαύρος δεν την πίστεψε ποτέ. “Μακάρι να γίνει, να υπάρχει, αλλά....” έλεγε συνεχώς. Είχε πάρει τις πληροφορίες του για την εμπλοκή και τον ρόλο Αδαμίδη και ήταν επιφυλακτικός. Παραξενεύτηκε πολύ όταν συναντήθηκε στο μαγαζί του στις 20 Αυγούστου με τον Γιάννη Βούρο και ο πρώην βουλευτής και πρώην στέλεχος της “ομάδας Μαύρου” αρνήθηκε να καλέσει στο τηλέφωνο τον Βιντιάδη για να του μιλήσει και ο πρόεδρος. “Πάρε Γιάννη, γιατί δεν παίρνεις...” τον παρότρυνε δυο – τρεις φορές.

Έτσι κι αλλιώς οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί στην ΑΕΚ και το σχέδιο προβλέπει Βιντιάδη για την επόμενη μέρα. Ο Μαύρος τους χαλούσε τα σχέδια και έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος για να προκαλέσουν την έξοδο του. Ακόμα και άκομψος. Σαν αυτόν που επέλεξε το Σαββατόβραδο ο Δημητρέλος. Διότι ακόμα και δίκιο να έχει στο θέμα Βλάχου, ακόμα κι αν το 98% των ΑΕΚτζήδων δέχτηκε με ανακούφιση την είδηση για την απομάκρυνση του προπονητή, όταν έχεις συμφωνήσει στο τηλέφωνο με τον πρόεδρο να συζητηθεί το θέμα (όχι εν βρασμώ ψυχής) σε έκτακτο ΔΣ τη Δευτέρα, τότε για τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία – απόφαση που πήρε μόνο μια εξήγηση υπάρχει. Ήθελε να “αδειάσει” τον Μαύρο. Και να προκαλέσει την έξοδο του από τα Σπάτα.

Ίσως να ήταν και λυτρωτικό αυτό το τέλος για τον Μαύρο. Για να μην έρθει η πλήρης απομυθοποίηση, για να μην τον πιάνουν στο στόμα τους ανιστόρητα παιδάκια. Και για να παραμείνει Θ(ε)ωμάς στις καρδιές των ΑΕΚτζήδων που ευτύχησαν να τον δουν στο γήπεδο με το 11 στην πλάτη...

ΥΓ: Ο Άγγελος τούτη τη στιγμή δείχνει να είναι η ιδανική επιλογή. Όσο για τα υπόλοιπα που έρχονται, ο Θεός να βάλει το χέρι του. Χωρίς τον Θεό...

Πηγή: contra.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags