Ο Κώστας Καίσαρης επιμένει ότι το Νο1 θέμα στον Παναθηναϊκό δεν είναι του προπονητή. Είναι το οικονομικό και αναλύει τους λόγους.
Επειδή δεν είναι ο μοναδικός, ο Άγγελος Αναστασιάδης που έχει το προνόμιο να μιλάει με τον Θεό, ενδεικτική είναι η απάντηση του Μωάμεθ στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, όταν του είχε ζητήσει με τον προσήκοντα σεβασμό τη βοήθεια του: "Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον".
Κάπως έτσι πάει η δουλειά πέρα από τους αρχηγούς των κρατών και για τους προπονητές: τους σουλτάνους τους στήριζαν οι επιτυχίες και τους προπονητές τα αποτελέσματα. Και μόνο. Όσο και να θέλει, λοιπόν, να στηρίξει τον Φερέιρα ο Αλαφούζος, όσο δεν έρχονται τα αποτελέσματα το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, που λέει και ο Μωάμεθ. Εκτός αν ο Παναθηναϊκός ξεσπάσει πάνω στην Τότεναμ. Όλα γίνονται σε αυτόν τον κόσμο. Μέχρι κι ο σπανός βγάζει καμιά τρίχα πότε-πότε.
Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να ξυπνήσει το θηρίο που ακούει στο όνομα Παναθηναϊκός και να πληρώσει τη νύφη η Τότεναμ. Στο ποδόσφαιρο πολλά έχουν δει τα μάτια μας. Άλλο αν μέχρι τώρα αυτό που βγάζει ο Παναθηναϊκός προκαλεί τρόμο. Βάζω για παράδειγμα ένα κουίζ: ποια ήταν η καλύτερη ενέργεια ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκολύ στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης; Η απάντηση είναι μια και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης: η έξοδος του Καρνέζη στο τετ-α-τετ του Περόνε. Όχι μόνο παίρνει την απόφαση στο φτερό να βγει γρήγορα, αλλά τοποθετεί το σώμα του με τέτοιο τρόπο, που σχεδόν κλείνει όλο το τέρμα. Ενέργεια μεγάλου γκολκήπερ. Αυτό ήταν όλο. Από τα χαφ και τους κυνηγούς μηδέν εις το πηλίκον.
Εγώ, πάντως, από την πλευρά μου θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά μια από τις πιο ενοχλητικές κοινοτυπίες: για το δέντρο και το δάσος. Όπως έχω ξαναπεί, λοιπόν, το θέμα Φερέιρα στον Παναθηναϊκό είναι το ελάσσων. Το μείζον είναι είναι το οικονομικό. Σαφώς και ο σεβάσμιος -κατά τα άλλα- παππούς έπρεπε ήδη να έχει πάρει τον πούλο.
Σαφώς κι έχει αποτύχει κατά κράτος. Τα προβλήματα του Παναθηναϊκού, όμως, δεν λύνονται με την αλλαγή προπονητή. Ή αν με κάποιον άλλον στον πάγκο αντί για το -9 που είναι σήμερα από τον Ολυμπιακό, θα ήταν στο -5 ή στο -3. Και πάλι ο Παναθηναϊκός θα ήταν εκτός τίτλου.
Τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάλα, αλλά ο Ολυμπιακός είναι στα 18 εκατομμύρια γιούρο κι ο Παναθηναϊκός κάτι παραπάνω από τα οκτώ. Στον Ολυμπιακό αν χρειαστεί ο Μαρινάκης μπορεί να βάλει το χέρι στην τσέπη. Στον Παναθηναϊκό αν βάλει ο ταμίας το χέρι στην τσέπη, θα πιάσει το παπούτσι. Και για να μην ξεχνιόμαστε μιλάμε για τον Παναθηναϊκό.
Όταν την ίδια ώρα στον ΠΑΟΚ ο Δώνης, λέει ότι δεν πρέπει να μιλάμε για τη δεύτερη θέση. Βάζουμε στόχο τη νίκη σε κάθε παιχνίδι κι όπου μας πάει. Ο στόχος του Παναθηναϊκού ποιος είναι; Ότι μπήκαμε στους ομίλους του Γιουρόπα, θα βγάζουμε κουτσά-στραβά από οικονομικής πλευράς τη σεζόν κι αυ΄το είναι όλο; Αυτό άντε να το πεις μια σεζόν. Πως θα το πεις όμως και τη δεύτερη; Παναθηναϊκός, είπαμε είσαι. Και ποιος θα σε ακολουθήσει;
Μπορεί ο Αλαφούζος να κάνει τεμενάδες και βίζιτες (από το γαλλικό βιζίτ, που σημαίνει επίσκεψη για να μη γίνει καμιά παρανόηση), αλλά οι οργανωμένοι είναι σαν τις γυναίκες. Δέκα καλά να τους κάνεις, θέλουν έντεκα. Και στην πρώτη στραβή θα σου γυρίσουνε την πλάτη. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει ένας άγραφος νόμος: για να μάθεις, πρέπει να πληρώσεις. Για όλους ίσχυσε αυτό. Και για τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και για τον Κόκκαλη. Κι οι πολυμετοχικοί στον Παναθηναϊκό την πρώτη χρονιά πληρώσανε και τη δεύτερη που μάθανε πήρανε το νταμπλ.
Δεν είναι κακό, λοιπόν, που δεν ξέρει ποδόσφαιρο ο Αλαφούζος. Και για αυτό όταν του μιλάει ο Φερέιρα μένει με ανοιχτό το στόμα. Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος. Το κακό είναι ότι στον Παναθηναϊκό, δεν υπάρχουν λεφτά. Και κατά συνέπεια ούτε χρόνος. Χωρίς λεφτά και χρόνο, λοιπόν, δεν υπάρχει καμιά προοπτική και καμιά ελπίδα.
Να μην τα μηδενίζουμε όλα, όμως. Η προσπάθεια του Αλαφούζου χρήζει επαίνων. Όταν όλοι οι άλλοι στον Παναθηναϊκό το είχανε βάλει στα πόδια, ποιος θα προλάβει να φύγει πρώτος. Παρά το τεράστιο λάθος του στην αρχική του εκτίμηση για 40 χιλιάδες μέλη και δέκα εκατομμύρια ευρώ μέσα στον Αύγουστο. Το εγχείρημα απέτυχε παταγωδώς.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι κανείς δεν βάζει λεφτά κι είναι εντελώς απίθανο κάτω από αυτές τις οικονομικές συνθήκες να βρεθεί κάποιος Πρίγκηπας ή κοινός θνητός που θα βάλει, ο Παναθηναικός είτε με τον Αλαφούζο, είτε με κάποιον άλλον θα πρέπει να κινείται από δω και μπρος αυστηρά στο ίσα βάρκα-ίσα πανί. Για να μη γίνει (γρήγορα) σαν την ΑΕΚ.
Ξοδεύουμε όσα βγάζουμε. Ποδοσφαιρικά ατό ερμηνεύεται παλεύουμε με τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη και τον Ατρόμητο του Σπανού για τη δεύτερη θέση. Ο Μαρινάκης αστακός μέσα κι έξω από το γήπεδο, αντίπαλο για την πρώτη θέση δεν έχει. Ποιος μπορεί να το επικοινωνήσει και να το διαχειρισθεί αυτό στον Παναθηναϊκό; Ο Αλαφούζος; Να με συγχωρέσει, αλλά ούτε το ειδικό βάρος έχει, ούτε την εμπειρία. Πως θα πείσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού; Επειδή φοράει πράσινο φανελάκι και πράσινο τζόκεϊ; Κι αυτό είναι εμφανώς από το πόσο εύκολα έχει εγκλωβισθεί στο ρόλο του Δον Κιχώτη να κυνηγάει ανεμόμυλους της "εγκληματικής οργάνωσης".
Κι αν έχει δίκιο σε πολλά επί της ουσίας, να το χάνει μαζί με το μέτρο και τις εντυπώσεις. Το θέμα, λοιπόν, του Φερέιρα θα λυθεί. Ο Παναθηναϊκός έχει τις πιθανότητες του να βρε κάποιον καλό προπονητή και να μη μπει σε άλλη περιπέτεια τύπου-Ρότσα. Με το οικονομικό, όμως, να μην λύνεται επαναλαμβάνω ότι δεν έχει ελπίδα και προοπτική. Καλώς ή κακώς στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν γίνεται να έχει ο Παναθηναϊκός σαν στόχο τη δεύτερη θέση. Να χάνει το πρωτάθλημα, ναι. Το να μην το διεκδικεί, δεν αντέχεται.
- Με την ευκαιρία της δήλωσης του Γιάννη Αλαφούζου ότι "τέλειωσε" από την ομάδα ο Κώστας Κατσουράνης, μια καλή ιδέα στην ΑΕΚ θα ήταν να μη βιαστούν. Να περιμένουν ως τον Γενάρη για φέρουν τον Κατσουράνη πίσω σαν παίκτη και προπονητή.
Πηγή: Sport24
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις