Η ομάδα που δεν θα χόρευε ζεϊμπέκικο για τις ισοπαλίες με Τότεναμ - Λάτσιο, η παραζάλη του Φερέιρα και ο ΠΑΟ που μικραίνει. Γράφει ο Δημήτρης Κριτής.
"Ο Παναθηναϊκός που μικραίνει" ήταν ένα ευρύτατο πεδίο συζήτησης για τους φίλους του με τα βέλη να εστιάζονται κυρίως στις κυβερνητικές επιλογές του Γιάννη Βαρδινογιάννη.
Η βούληση ή η απροθυμία του να φέρει διοικητικό τίτλο, πλην εκείνου του μεγαλομετόχου, η βούληση ή απροθυμία του να συγκρουστεί με το κατεστημένο και να προστατέψει τα συμφέροντα της ομάδας του, η βούληση ή η απροθυμία του να ενισχύσει το έμψυχο υλικό με πρωτοκλασάτες μονάδες (και η σκοπιμότητα, εφ' όσον θα ήταν έρμαιο των εις βάρος του εξωθεσμικών κέντρων) ήταν μερικά από τα επιμέρους κεφάλαια της συζήτησης που άνοιγε αργά το απόγευμα με καφέ ή αναψυκτικό, συνεχιζόταν μεταμεσονύκτια με αλκοόλ, αλλά δεν έκλεινε ποτέ.
Το 7 του Σαραβάκου που φορούσε ο Μίτου...
"Και ο Παναθηναϊκός μίκραινε" γιατί το 7 του Σαραβάκου φορούσε ο Μίτου, γιατί έχανε με ποσοστά εκλογής Πινοσέτ και τις πιο αστείες ψηφοφορίες στην Superleague και την ΕΠΟ, γιατί στην καρέκλα του Απόστολου Νικολαΐδη καθόταν ο Αργύρης Μήτσου και πάει λέγοντας.
"Ναι, ο Παναθηναϊκός μίκραινε", γιατί όσοι το διαπίστωναν είχαν στο μυαλό τους έναν τεράστιο σύλλογο στην ακμή του, με σχετικά πρόσφατους τους τίτλους του πρωταθλητή και πλέον απείχε συστηματικά από την κορυφή της βαθμολογίας.
"Ο Παναθηναϊκός μίκραινε", παρ' ότι οι απώλειες εσόδων ήταν σχετικά μικρές, εφ' όσον ο δεύτερος διατηρούσε ακόμη το δικαίωμα του ονείρου στο χρυσοφόρο Τσάμπιονς Λιγκ, χωρίς κληρώσεις-καρμονιόλες σε προκριματικές φάσεις, με αύρα και ποδοσφαιρικό εγωισμό που θα τον οδηγούσαν δύο αλλεπάλληλες χρονιές στην οκτάδα των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Μικραίνει από τις επιλογές...
Ήμουν και είμαι της άποψης, ότι ένας σύλλογος μεγαλώνει ή μικραίνει από τις επιλογές (και την αποτελεσματικότητα) της διοίκησής του, αλλά όλα εξαρτώνται από την πήχη των απαιτήσεων. Έτσι, ακόμη κι αν θα διαφωνούσα με την άποψη ότι ο Παναθηναϊκός μικραίνει αγωνιστικά, δεν θα μπορούσα να το κάνω σε ό,τι αφορά στο εξωγηπεδικό του ανάστημα. Εκεί αποκτούσε αργά αλλά σταθερά τις διαστάσεις νάνου.
Το βέβαιο όμως είναι ότι ο Παναθηναϊκός είχε μικρύνει απελπιστικά στο μυαλό μιας περιορισμένης μερίδας φίλων του, που δήλωναν υπερήφανοι για το γεγονός ότι ουδέποτε υποβιβάστηκε και δεν χρωστάει πουθενά. Εκεί αδιαμφισβήτητα ο πήχης είχε τοποθετηθεί στα μέτρα δυνατοτήτων ομάδων-ασανσέρ της κατηγορίας και ιδιοκτητών-προέδρων με ανοικτές υποθέσεις στην Δικαιοσύνη.
Ερχόμενοι στο σήμερα, δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος με την ίδια βεβαιότητα ή ισχυρογνωμοσύνη να τοποθετήσει μέτρα και σταθμά. Ποιος είναι πλέον ο Παναθηναϊκός, που βρίσκεται ο πήχης του και ποιο είναι το μέτρο σύγκρισης;
Γιατί ο Παναθηναϊκός μικραίνει ως προς τον Παναθηναϊκό της πολυμετοχικότητας, αλλά ο συγκεκριμένος Παναθηναϊκός είναι πλέον μία ουτοπία με τα σημερινά δεδομένα.
Ο Παναθηναϊκός δεν θα χόρευε ζεϊμπέκικο...
Όταν οι υφιστάμενοι μέτοχοί του (οι μέτοχοι της πολυμετοχικότητας δηλαδή), ενεργοί ή ανενεργοί -δεν το εξετάζω, πραγματοποιούν αύξηση κεφαλαίου 2,5 εκατομμύρια ευρώ με δεκαπλάσια χρέη, ο Παναθηναϊκός δεν μικραίνει, είναι πια μικρός και οι μεγάλες απαιτήσεις του παρελθόντος δεν ωφελούν κανέναν.
Ο Παναθηναϊκός του 2001-2003 δεν θα χόρευε ζεϊμπέκικο στα αποδυτήρια για τις ισοπαλίες με τις Τότεναμ και Λάτσιο που είδαμε στην Αθήνα, αλλά θα δεχόταν και σκληρή κριτική. Πόσο μάλλον, όταν έχει προηγηθεί η ξεγυρισμένη τριάρα στο Μάριμπορ.
Για τον Παναθηναϊκό που παρακολουθούμε από την αρχή της χρονιάς, αυτές οι ισοπαλίες είναι αδιαμφισβήτητη επιτυχία. Τόσο μεγάλη, όσο και η ανασφάλεια των φίλων του την παραμονή των αγώνων για ενδεχόμενο διασυρμό. Γι αυτό και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ξεσπαθώνει και μέσα στην παραζάλη ανακαλύπτει ότι οι πράσινοι θα έπρεπε να έχουν νικήσει με την άλλη μία κλασσική ευκαιρία που δημιούργησαν.
Ο πήχης και τα περασμένα μεγαλεία...
Γι αυτό και λέω ότι όλα είναι θέμα πήχη. Στο μυαλό και στα μάτια του προπονητή του, ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα με σπουδαίο παρελθόν, που θα ταλαιπωρηθεί αρκετά να επανέλθει στα ιστορικά της επίπεδα. Κάθε τέτοιο αποτέλεσμα της προσθέτει ανάστημα ή έστω διακόπτει την ραγδαία συρρίκνωσή της. Δικαίωμά του να το πιστεύει και διόλου απίθανο να είναι και σωστός.
Ούτως ή άλλως, προτεραιότητα όλων, αντί άλλων υψομετρικών διαπιστώσεων, θα πρέπει να είναι το πως ο Παναθηναϊκός θα ξαναγίνει μεγάλος. Το πως ο Παναθηναϊκός θα πρωταγωνιστεί και θα αντιμετωπίζει την ισοπαλία με τη Λάτσιο με σκεπτικισμό για τη χαμένη ευκαιρία να προσθέσει άλλη μία νίκη, άλλο ένα τρίποντο στην τεράστια ευρωπαϊκή ιστορία που οι σημερινοί κληρονόμησαν και θα πρέπει με τη σειρά τους να κληροδοτήσουν στους αυριανούς με φρέσκιες σελίδες και όχι περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις...
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις