Ο Βάιος Τσούτσικας εξηγεί γιατί όσο βρίσκεται ο Φερέιρα στον πάγκο οι ευρωπαϊκές βραδιές του "τριφυλλιού" θα είναι ένας ατέλειωτος εφιάλτης.
Υπάρχουν πολλοί προπονητές που έχουν μείνει στο μυαλό. Για παράδειγμα, ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι με το αλησμόνητο ξέσπασμά του. Παλαιότερα ο Αγγελος Αναστασιάδης που έστελνε τους... καταραμένους να προπονούνται στο χαλάζι, ενώ οι υπόλοιποι έβλεπαν βίνετεο. Ο Μουνιόθ θα είναι πάντα ο κόουτς που άφησε παρακαταθήκη στον σύλλογο τον Νίνη και ο Πεσέιρο αυτός που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ξεχαστεί ο πιτσιρικάς. Ο Μπάκε είναι ο «εκλεκτός» που κυνηγήθηκε πιο νωρίς από κανέναν άλλον, ο Τεν Κάτε ο πιο ακριβός και αλλοπρόσαλλος που έκατσε στον πράσινο πάγκο τα τελευταία χρόνια, ο Νιόπλιας έκανε ντεμπούτο σε σύλλογο αγκαλιά με ένα νταμπλ...
Και ο Ζεσουάλντο; Θέλετε κόντρα στην Οντένσε, θέλετε κόντρα στη Μακάμπι, τη Μάριμπορ ή τη Λάτσιο, θέλετε στα ματς που ακολουθούν; Με όποιο σημείο αναφοράς επιλέξει κανένας η κατάληξη της σκέψης οδηγείται στο αυτονόητο: όσο βρίσκεται ο Φερέιρα στον πάγκο του Παναθηναϊκού τόσο μετατρέπονται οι ευρωπαϊκές βραδιές σε ατελείωτο εφιάλτη για τον κόσμο που αγαπά τον σύλλογο. Και είναι αυτές που χρόνια ολόκληρα κρατούσαν χαλαρά τα νεύρα του κόσμου.
Κάθε φορά που κάποιος παίκτης του Παναθηναϊκού αποβαλόταν χωρίς λόγο, κάθε φορά που η ομάδα δεχόταν ένα γκολ οφσάιντ ή με πέναλτι - εφεύρεση, κάθε φορά που οι «πράσινοι» πλήρωναν την διοικητική τους ανυπαρξία από τις αποφάσεις των διαιτητών στην Ελλάδα υπήρχε ένα ευρωπαϊκό ματς μεσοβδόμαδα όχι μόνο για να μαλακώσει λίγο η πίκρα από την εντός των τειχών μιζέρια, αλλά για να δημιουργήσει νέους φίλους της ομάδας και να συντηρήσει, και μάλιστα ικανοποιημένους σχετικά, τους ήδη υπάρχοντες...
Δεν ήταν απλό αποκούμπι τα ματς σε Τσάμπιονς Λιγκ ή ΟΥΕΦΑ. Ηταν αυτά που όριζαν τον χαρακτήρα του συλλόγου: όσο και να τον πολεμούσαν στο πρωτάθλημα, στα εκτός Ελλάδας ματς το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι απέναντι ήταν να θαυμάσουν, να ζηλέψουν...
Κάντε τώρα τη σούμα της ευρωπαϊκής συμπεριφοράς του Παναθηναϊκού με τον Πορτογάλο στον πάγκο και βγάλτε συμπέρασμα. Οσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα, όσο ελλειπές και να είναι το ρόστερ, τόσο ανύπαρκτος ο Παναθηναϊκός για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα δεν υπήρξε ποτέ. Και αν δεν το λένε τα αποτελέσματα σε κάποιους αυτό το λέει η διαίσθηση, το feeling όσων αγαπούν τον σύλλογο κάθε φορά που η ομάδα καλείται να παίξει ευρωπαϊκό ματς. Πριν τη σέντρα οι περισσότεροι φοβούνται μην τυχόν και διασυρθούν. Ακόμα και όσοι ελπίζουν σε κάτι θαυματουργό γρήγορα απελπίζονται...
Ειλικρινά, δεν μπορεί να πει κανείς ακόμα αν κάποιος από όλους αυτούς τους πιτσιρικάδες που καθιερώνει αναγκαστικά στην 11άδα ο Φερέιρα θα κάνουν τέτοια καριέρα που θα φέρνουν στο νου μελλοντικά τον ποδοσφαιρικό τους «πατέρα». Μέχρι να γίνει, όμως, αυτό, μέχρι να γίνει ο Φουρλάνος χαφάρα, ο Χουχούμης μπακάρα, ο Τριανταφυλλόπουλος στοπεράρα και ο Μαυρίας εξτρεμάρα το μόνο που μένει στο μυαλό από τη θητεία του Φερέιρα στον πάγκο της ομάδας είναι ότι έχουν γίνει όλα εκείνα τα ματς, που κάποτε έκαναν όλη την Αθήνα να λάμπει, εφιάλτες οδυνηρούς. Και το χειρότερο είναι ότι, Ζεσουάλντο μου, δεν αρκείσαι σε όσα εφιαλτικά μας προσφέρεις στην Ευρώπη, κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου να μας τεντώνεις τα νεύρα και στα ματς με τους Πανθρακικούς...
Πηγή: sday.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις