Facebook Pixel Να ζήσουμε να τον ξεχάσουμε...
Ποδόσφαιρο
| 2012-11-09 13:56:00

Να ζήσουμε να τον ξεχάσουμε...

Να ζήσουμε να τον ξεχάσουμε...

Ο Στ. Καραΐνδρος γράφει για την κατάντια του τριφυλλιού και περιμένει πλέον ποιος θα βάλει το τελευταίο καρφί στη κάσα.

Σε μία από τις σπάνιες εμφανίσεις του με κοστούμι, ο Ζεσουάλδο Φερέιρα της Ρώμης ήταν ασορτί με την κατάσταση του Παναθηναϊκού. Μαύρη γραβάτα σαν σε κηδεία. Την κηδεία μίας ομάδας που πριν από περίπου 2,5 χρόνια πανηγύριζε την κατάκτηση του νταμπλ, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα έστελνε τους οπαδούς της στο αεροδρόμιο για να υποδεχθούν την αποστολή που άλωσε με εμφαντικό τρόπο το ίδιο γήπεδο όπου το βράδυ της Πέμπτης μπήκε ακόμη ένα καρφί στην κάσα.

Σε αυτή την κάσα που με τόση προσήλωση κατασκεύασαν όλοι αυτοί που ασέλγησαν τα τελευταία χρόνια με την πολυμετοχικότητα, τη σπατάλη δεκάδων εκατομμυρίων για ένα πρωτάθλημα, τις γκρίνιες για Τζίγκερ, τα "πούλα", τα "φύγε", τα "έλα", τους Αραβες, τον Τσάκα και έδωσαν δικαίωμα σε κάθε τυχάρπαστο να έχει γνώμη, να βεβηλώνει το όνομα του Παναθηναϊκού, να γράφει για την κατρακύλα της ομάδας, τα περασμένα μεγαλεία κ.α.

Είναι αυτός της Ρώμης με τη Ρόμα...

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι αυτός που βλέπετε τα τελευταία χρόνια, ούτε αυτός επί Κόκκαλη που δεν τον άφηναν να πάρει το πρωτάθλημα -όταν βέβαια προσπαθούσε και μπορούσε. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι αυτός του Φερέιρα, ούτε του Αλαφούζου. Δεν είναι της μεμψιμοιρίας, ούτε της κατάντιας. Δεν είναι αυτός της Ρώμης με τη Λάτσιο. Είναι αυτός της Ρώμης με τη Ρόμα, αυτός που έπαιρνε τα ευρωπαϊκά διπλά με τέτοια συχνότητα που είχε καταντήσει αναμενόμενο. Είναι αυτός που είχε ομάδα, είχε παίκτες, έπαιρνε τίτλους σχεδόν κάθε χρόνο,  είχε οικονομική σταθερότητα, είχε ανθρώπους που γνώριζαν από ποδόσφαιρο, είχε κόσμο που δεν έμπαινε στο DNA του η συνήθεια της ήττας και η αποδοχή της τραγικής πραγματικότητας.

Ο Αλαφούζος μπορεί να τα βάλει με τη NOVA, τον ΑΝΤ1, την άνοδο στη τιμή της ντομάτας. Μπορεί να θεωρεί ότι το σχέδιό του βαδίζει σε σωστό δρόμο και αν δεν παρεκκλίνει τότε θα δημιουργήσει σε 2-3 χρόνια μία ανταγωνιστική ομάδα που θα διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδό της στα πλέι οφ ή θα εξασφαλίζει τη σωτηρία της από τον πρώτο γύρο.

Ο Τζίγκερ έφυγε, η λύτρωση ήρθε...

Για να καταλάβετε πόσο χαμηλά έχει φτάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο -και σε αυτό φταίει η κατάσταση του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ- παρουσιάζεται ως θρίαμβος η νίκη του Ολυμπιακού επί μίας μέτριας Μονπελιέ, ενώ ως θαύμα θα παρουσιαστεί και η πρόκρισή του στην επόμενη φάση του Champions League απέναντι στη χειρότερη Αρσεναλ της δεκαετίας και μία μικρομεσαία ομάδα της Γαλλίας που έκανε ένα, αλά Ελλάδα το 2004, θαύμα και πήρε ένα πρωτάθλημα. Σκεφτείτε ένας Παναθηναϊκός του Μαρκαριάν πόσο εύκολα θα είχε τερματίσει πρώτος σε τέτοιο όμιλο.

Αν, λοιπόν, ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι αυτός που ήθελαν οι χιλιάδες οπαδοί του που βγήκαν στους δρόμους το 2008, τότε δεν μπορεί να μην είναι ικανοποιημένοι με αυτά που βλέπουν. Ο Τζίγκερ έφυγε, η λύτρωση ήρθε, η ομάδα δεν χρωστάει, η πολυμετοχικότητα έφερε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο και όλοι έζησαν καλά και αυτοί καλύτερα...

Kαμία σχέση με το τωρινό έκτρωμα...

Το πεδίο από κάτω είναι ελεύθερο για να γράψετε ό,τι θέλετε. Να με χαρακτηρίσετε "Τζιγκερικό", "φίλο του Γκόντζου" και άλλα πολλά. Κανέναν από τους δύο δεν έχω γνωρίσει. Έχω γνωρίσει, όμως, έναν αλλιώτικο Παναθηναϊκό, καμία σχέση με το τωρινό έκτρωμα.

Την ώρα που οι απέναντι έπαιζαν χωρίς αντίπαλο και έβλεπαν τα "πέτρινα χρόνια" με πράσινη απόχρωση, το τριφύλλι το έτρωγαν οι ταμπέλες, οι "καλοί" και οι "κακοί" οπαδοί, οι "καλοί" και οι "κακοί" δημοσιογράφοι και όλοι αυτοί που είχαν και από μία γνώμη και τώρα πανηγυρίζουν πάνω από το φέρετρο σαν τη Βλαχοπούλου: "πέθανε ο θείος!"

Τουλάχιστον μην κάνετε φασαρία όσοι γράψετε από κάτω και τους ξυπνήσουμε...

ΥΓ: Μη ξεχάσουμε το κλισέ: και τώρα η Κέρκυρα...

Πηγή: contra.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags