Ο Γιάννης Σερέτης σχολιάζει τις φετινές μεταγραφές του Παναθηναϊκού και εξηγεί γιατί αυτή του Ζέκα θα είναι και η πιο έξυπνη.
Aναλυτικά το άρθρο του:
Δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί, μα το πιο πιθανό είναι ο Παναθηναϊκός να στερηθεί τις μεταγραφές του όχι μόνο στο ματς της Τετάρτης, αλλά και στη ρεβάνς με την Οντένσε, τη μεθεπόμενη Τρίτη στο ΟΑΚΑ.
Ο Βιτόλο αγωνίστηκε για 20 λεπτά εναντίον του Ατρόμητου, είναι ένα βήμα πίσω συγκριτικά με τους συμπαίκτες του και το ανησυχητικό για τον Παναθηναϊκό είναι πως ακόμη δεν φαίνεται να τρέχει χωρίς καμία απολύτως ενόχληση στο γόνατο όπου πέρυσι υποβλήθηκε σε επέμβαση.
Ο Τοτσέ πάει καλά στις προπονήσεις, αλλά το σκαρί του είναι βαρύ και δεν χρειάζονται… τρέλες (έχει και ιστορικό με τραυματισμούς). Δύσκολα θα παίξει βασικός στη ρεβάνς, μπορεί όμως να είναι στον πάγκο.
Ο Κουίνσι είναι πιο πίσω από όλους και ίσως είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος να μπει γρήγορα και όχι όντας 100% έτοιμος σε επίσημα παιχνίδια. Διότι όσο πιο εκρηκτικός είναι ένας παίκτης, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για μυϊκό τραύμα σε περίπτωση ρίσκου και ελλιπούς εκγύμνασης – προπόνησης προτού μπει στο χορτάρι.
Οι δυο πρώτοι ήταν «προφανείς» μεταγραφές. Του Βιτόλο ίσως η πιο εύκολη από τη στιγμή που ο Γόντικας είχε συμφωνήσει με τον παίκτη και ο ΠΑΟΚ (αποδείχθηκε ότι) ήθελε να ξεφορτωθεί ένα από τα τέσσερα μεγάλα συμβόλαιά του. Δεν ήταν «ψαγμένη» μεταγραφή. Τον ξέραμε, μας ήξερε, παίζει σε θέση όπου ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν απαραίτητα παίκτη, καλή εικόνα είχαν στο Τριφύλλι από τα τρία χρόνια του στην Σούπερ Λίγκα, τον πήραν, τέλος. Ούτε μεταπωλητική αξία έχει, ούτε τη διαφορά θα κάνει. Εκλεισε «αξιοπρεπώς» η τρύπα.
Το ίδιο ισχύει και για τον Τοτσέ. Ηταν απαραίτητη μεταγραφή, ο Παναθηναϊκός ακόμη έχει μόνο έναν ενεργό επιθετικό σε ρόστερ με περισσότερους από 30 παίκτες (ακόμη και από τους πιτσιρικάδες που είχε επιλέξει ο Φερέιρα για την προετοιμασία ουδείς ήταν επιθετικός!). Ελεύθερος, καλά στατιστικά στην Segunda Division, γκολτζής, δυνατός, το ήθελε πολύ ο ίδιος, τέλος. Εκλεισε και η δεύτερη τρύπα.
Του Κουίνσι η απόκτηση είναι… άλλη ιστορία. Καλύτερο βιογραφικό και από τους δύο προηγούμενους, σαφώς πιο ποιοτικός, αλλά… ρίσκο με μοναδικό εγγυητή τον Ζεσουάλδο για να τον… «κουλαντρίσει» που έλεγε και ο Γιάννης Κυράστας για τον Ερικ Μίκλαντ στην πρώτη του χρονιά στην Παιανία. Μάλλον θα είναι ο τελευταίος χρονικά «νέος» που θα δούμε στην ενδεκάδα…
Αντιθέτως, έχω την αίσθηση ότι η επικείμενη μεταγραφή του Ζεκά (θεωρώ απίθανο να «χαλάσει» διότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός, ο παίκτης γουστάρει σαν τρελός να έρθει και το μόνο που απομένει είναι τα παζάρια στο οικονομικό, όπου αν θέλει η νύφη και ο γαμπρός…) μπορεί να είναι η λιγότερο διαφημισμένη, όμως συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί στην πιο έξυπνη και χρήσιμη κίνηση του Παναθηναϊκού στο εφετινό μεταγραφικό παζάρι.
Όχι μόνο διότι μπορεί να αγωνιστεί σε τρεις – τέσσσερις διαορετικές θέσεις (εσωτερικός μέσος και στις δύο πτέρυγες στο 4-3-3, πίσω από τον επιθετικό αλλά και δεύτερος κεντρικός μέσος στο 4-2-3-1). Αλλά και διότι είναι σε θέση όπου ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε εθελοτυφλώντας να ισχυριστεί ότι είναι (αριθμητικά) πλήρης και να μην πάρει επιπλέον χαφ. Και γιατί είναι σε πολύ καλή ηλικία για να αναδειχθεί, με τα κίνητρα στο κόκκινο και προπονητή που εμπιστεύεται. Και διότι το κόστος δεν θα είναι υψηλό. Και διότι έχει πολλά περιθώρια ανέλιξης, ειδικά αν κάνει καλά ματς στην Ευρώπη. Και γιατί σε μια αργή μεσαία γραμμή όπου λείπει ο παίκτης που ταυτόχρονα θα τρέχει με τη μπάλα, θα έχει αξιόπιστη κάθετη πάσα και σωστά ανοίγματα, με δυο λέξεις ο παίκτης που θα «γεμίζει» το κέντρο της ομάδας, μπορεί προϊόντος του χρόνου να κάνει τη διαφορά.
Αμφιβολίες υπάρχουν αρκετές. Αν μπορεί να δώσει ρυθμό στο ματς, αν θα φανεί «ξεψάρωτος», αν θα μπορέσει από την αρχή να πάρει τον αέρα της φανέλας, εφόσον δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό… Γι’ αυτό θεωρώ ότι γι΄αυτή τη μεταγραφή υπάρχουν οι προοπτικές να είναι η πιο χρήσιμη και η πιο «έξυπνη» και δεν μπορώ να είμαι απολύτως βέβαιος.
Υ.Γ. Το γράφω από τώρα, τρεις ημέρες πριν από το ματς με την Οντένσε, όπως κάνω πάντα πριν από παιχνίδια τα οποία «βλέπω» διαφορετικά από τον εκάστοτε κόουτς: με το διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό και βάσει των χαρακτηριστικών της αντιπάλου, τρεις είναι οι επιλογές που θα έκανα για την ενδεκάδα. 1ον: έξω ο Σιμάο, μέσα ο Καραγκούνης ως δεξιός εσωτερικός μέσος. 2ον: μετατόπιση του Κατσουράνη σε θέση «σκούπας» μπροστά από τους δύο στόπερ. 3ον: Μαρίνος σταθερά δεξιός χαφ και Νίνης αριστερός εσωτερικός μέσος. Οι λόγοι είναι οι εξής συνοπτικά (θα τα πούμε πιο αναλυτικά και όταν πλησιάζει το παιχνίδι…)… 1ον – 2ον Τη δύναμη και την ενέργεια του Σιμάο την «αναπληρώνουν» το μυαλό, οι τοποθετήσεις, οι κινήσεις και η σωστή πρώτη μπάλα του «Κατσούρ», ο οποίος αν παίξει όπως μπορεί τον ρόλο του θα δώσει τη δυνατότητα και στους ακαρίους μπακ να ανεβαίνουν και να βοηθούν στην κυκλοφορία της μπάλας στη μεσαία γραμμή, όπου ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα β) ο Καραγκούνης 100% πρέπει να παίξει στο συγκεκριμένο ματς για λόγους που αντιλαμβάνονται όλοι. Νομίζω ότι πιο ωφέλιμο για τον Παναθηναϊκό θα είναι να αγωνιστεί ως δεξιός εσωτερικός μέσος διότι ο Μαρίνος έχει καλύτερες επιστροφές και μαρκαρίσματα από τον Λέτο και δεν θα χρειαστεί να κάνει τόσο μεγάλη οικονομία δυνάμεων από αυτή την πλευρά ο «Κάρα». 3ον: Παράλληλα, σ΄ αυτή την περίπτωση, ο Νίνης παίζει ως αριστερός μέσος, κοντά στον Λέτο, με τον οποίο έχει πάρει μεγάλο χρόνο συμμετοχής στα φιλικά και στα επίσημα ματς και τον οποίο ξέρει καλύτερα πλέον (κινήσεις χωρίς τη μπάλα, χημεία στα μαρκαρίσματα). Αυτά προς το παρόν, αν και νομίζω ότι ο Ζεσουάλδο θα βάλει σίγουρα Σιμάο, σίγουρα Μαρίνο (λόγω τρεξιμάτων απέναντι σε μια ομάδα με καλύτερο βαθμό ετοιμότητας) και αμφιταλαντεύεται για μια θέση μεταξύ Νίνη - «Κάρα»…
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις