Το πιο σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού ήταν η αντίδραση του Ζέκα προς τους οπαδούς, αμέσως μετά την επίτευξη της γκολάρας του "Σέμπα". Ο πιτσιρικάς έφυγε "καρφί" προς την εξέδρα ουρλιάζοντας, δείχνοντας με πάθος το τριφύλλι. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.
Ο Πορτογάλος δεν μεγάλωσε με την αφίσα του Σαραβάκου στο κρεβάτι του, ωστόσο αν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα βγάζει τέτοια "τρέλα" με την ομάδα, σημαίνει ότι στα αποδυτήρια τα πράγματα βαίνουν καλώς. Δεν έχει μείνει στο κάτω-κάτω τίποτ' άλλο να ελπίζει φέτος ο κόσμος, πέραν του δεσίματος προπονητή-παικτών.
Απέναντι σε ένα καλοδουλεμένο σύνολο, με ντελικάτους χαφ (Τάτος, Μπάλας, Επστάιν, Πίτου), ένα εξαιρετικό αριστερό μπακ (ο Γιαννούλης δείχνει σούπερ περίπτωση, μας είχε "γυαλίσει" και στο φιλικό του Αυγούστου, όπου είχε ζαλίσει τον Βύντρα) που ανέβαινε συχνά , ο Παναθηναϊκός είχε την ατυχία να βρεθεί με το καλησπέρα με παίκτη λιγότερο.
Ο Φερέιρα είπε στο flash interview ότι ήταν πεπεισμένος πως θα κερδίζαμε, κάτι που είχε μεγάλες πιθανότητες να συμβεί αν έμενε στον αγώνα ο Σιμάο. Χωρίς τον Αφρικανό, ο Κατσουράνης ήταν αναγκασμένος να μοιράζει και να κόβει κι επιπλέον έπρεπε να τρέχει για δύο. Οι πάσες του Πατρινού σε ποσοστό 90% ήταν πάνω στους αντιπάλους, ενώ χωρίς τα "σκουπίσματα" του Σιμάο, όλες οι διεκδικούμενες μπαλιές κατέληγαν στα παιδιά του Δώνη που απειλούσαν διαρκώς στο πρώτο ημίχρονο, κινούμενοι μονίμως από αριστερά.
Ο Γιούρκας ήταν άφαντος, το ρίσκο του Ζεσουάλδο δεν βγήκε, στο πρώτο ημίχρονο βλέπαμε ν' ανεβαίνουν διαρκώς από την πλευρά του Επστάιν, Γιαννούλης, Γκαρσία σε μια προσπάθειά τους να φέρουν τη μπάλα στα καρέ του Καπίνου που παρά τα 17 του χρόνια και το αρχικό του "ψάρωμα", ήταν εξαιρετικός.
Η είσοδος του Βύντρα βελτίωσε κάπως τα πράγματα αμυντικά, η επιθετικότητα των οικοδεσποτών κόπασε στην επανάληψη, παρόλα αυτά στην πρώτη υποψία φάσης ο Λουκάς άφησε ανενόχλητο τον Επστάιν να σεντράρει κι ο κλώνος του Σχορτσιανίτη (όσον αφορά την...στρογγυλάδα) μας "κάρφωσε" ξανά!
Από κει και πέρα, με την ομάδα στριμωγμένη στα σχοινιά, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ορθολογικού τρόπου ανάπτυξης το γυρίσαμε στο ...αυτοσχεδιάζουμε, ποντάροντας στην ταχύτητα, το τσαγανό και την ικανότητα των γοργοπόδαρων μεσοεπιθετικών μας στο ένας μ΄ έναν.
Ο Κουίνσι έθεσε μεγάλους προβληματισμούς στον Σκόνδρα, ο Λέτο κέρδισε πολλές μάχες απ' τον Γιαννούλη, ο Ζέκα είχε μια φάση στο 55 που αν έμπαινε γκολ θα μιλάγαμε για το τέρμα της σεζόν (πέρασμα της μπάλας πάνω από τα κεφάλια τριών αντιπάλων, καταπληκτικό κοντρολ ανάμεσα σε δύο και σουτ που όμως κόντραρε πριν φτάσει στα χέρια του Ιτάνζ), ενώ ο Ρούντολφ "έτρεξε" Φυντανίδη-Ζουέλα.
Για μια ακόμα φορά ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος στο β΄ ημίχρονο, έχασε πολύ καλές ευκαιρίες και με παίκτη λιγότερο τρόμαξε τους οικοδεσπότες, παρότι έπαιζε με σχήμα που αμφιβάλλουμε αν έχει αγωνιστεί μαζί σε προπόνηση.
Ο Σεντρίκ Καντέ παίζοντας αναγκαστικά σε θέση αριστερού μπακ ήταν εξαιρετικός, ο Καπίνος σκέπασε με το κορμί του το τέρμα, έχοντας ταχύτατες αντιδράσεις στις κάθετες μπαλιές που βγήκαν στο πεδίο δράσης του (παρότι προπονείται μόλις μία εβδομάδα κανονικά, όπως δήλωσε), ενώ ο Ρούντολφ αν κι είναι μέρες μόνο στην Παιανία έδειξε πολύ καλά στοιχεία (κοντρολαρισμένος, ταχύς, μπουκαδόρος) και λίγο έλειψε να το "καρφώσει" στο 63'.
Το παιχνίδι ήταν περίεργο κι από τη στιγμή που η ομάδα βρέθηκε να παίζει με οκτώ (έξω Σιμάο, Καρνέζης, εκτός αγώνα οι Σεϊταρίδης, Βύντρα, Κατσουράνης) είναι επιτυχία ότι έσωσε τον πόντο, παίζοντας και μπαλίτσα στην επανάληψη.
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις