Ο Βασίλης Σαμπράκος σχολιάζει μέσω της «Εξέδρας» το χθεσινό παιχνίδι των «κίτρινων» εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι και το μάθημα που κρύβει η πορεία των Θεσσαλονικέων στο Γιουρόπα Λιγκ.
Πέρασε καλά χθες (15/02) ο Αρης. Το ευχαριστήθηκε. Μπροστά σε ένα γεμάτο «Κλ. Βικελίδης», που κόχλαζε και έμοιαζε ισπανικό ή αργεντίνικο, έβαλε τα καλά του, τα ευρωπαϊκά, και υποδέχθηκε έναν πολυδιαφημισμένο και ακριβό αντίπαλο, γνωστό και δημοφιλή αυτή την εποχή σε όλο τον πλανήτη του ποδοσφαίρου.
Τον αντιμετώπισε δίχως κόμπλεξ κατωτερότητας, σήκωσε το βλέμμα του και τον κοίταξε κατάματα, έψαξε με προσοχή, συνοχή και πειθαρχία να βρει ένα γκολ για να τον νικήσει. Και έφτασε τόσο κοντά όσο η μεγάλη αντίπαλός του στο γκολ, που τελικώς δεν ήρθε.
Το σημειώναμε καιρό, η ομάδα που κατάφερε να νικήσει καθαρά και δίκαια την Ατλέτικο, η ομάδα με παραστάσεις σαν αυτές που έδωσε σε Μαδρίτη και Λεβερκούζεν, είχε καιρό τώρα αποκτήσει το δικαίωμα να νιώθει και να πιστεύει ότι είναι ικανή να τα βάλει με ακόμη έναν μεγάλο αντίπαλο. Το έκανε χθες. Δεν μπορώ να εκτιμήσω πόσες ελπίδες πρόκρισης θα βάλει στη βαλίτσα του ταξιδιού στο Μάντσεστερ για τη ρεβάνς με τη Σίτι, αλλά έχει. Επειδή είναι ποδόσφαιρο και επειδή χθες στάθηκε σαν ίσος απέναντι στην αγγλική πολυεθνική.
Ολο αυτό που έχει κάνει μέχρι σήμερα στο Europa League ο Αρης κρύβει ένα μεγάλο μάθημα. Διότι το κάνει δίχως μεγάλα ονόματα και ακριβές μεταγραφές, παρά μόνο με έξυπνη διαχείριση των εσόδων που φέρνει η παρουσία του σε ελληνική και διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή. Ολο αυτό βεβαίως βασίστηκε στη δουλειά ενός κορυφαίου της προπονητικής, του Εκτορ Κούπερ. Η ζωή στον Αρη όμως προφανώς και πρέπει να συνεχιστεί μετά τον Αργεντινό. Και θα είναι καλή ζωή, μπορεί και καλύτερη. Αρκεί να υπάρχει σχέδιο, εταιρικό και αγωνιστικό, το οποίο θα υπηρετείται, θα ακολουθείται από τον εκάστοτε προπονητή. Αν αυτός μάλιστα έχει και παραστάσεις, ακόμα καλύτερα για τον Αρη. Θα τον βοηθήσει να προοδεύσει αγωνιστικά και να μεγαλώσει.
Τούτη την εποχή, που το ποδόσφαιρο, και στην Ελλάδα, αλλάζει, τη διαφορά δεν θα κάνουν μόνο τα χρήματα. Θα την κάνει, επιτέλους ξανά, και το σχέδιο. Η μεθοδικότητα, το πείσμα, η επιμονή και η υπομονή. Η δουλειά. Αυτή η συγκυρία γεννά μια μεγάλη ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ και τον Αρη. Διότι έχουν το περιθώριο, με δουλειά και υποστήριξη ενός πλάνου, να μεγαλώσουν αγωνιστικά. Ευκαιρία που σήμερα δεν την έχει, για παράδειγμα, η ΑΕΚ, που βουλιάζει οικονομικά και αγωνιστικά, ζει χωρίς γήπεδο και έχει απομακρύνει τον κόσμο από κοντά της. Ευκαιρία που μπορεί να μην έχει ακόμη και αυτός ο Παναθηναϊκός αν δεν βρει μετόχους να του βάλουν βενζίνη στο ντεπόζιτο.
Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στον Αρη στη διαχείριση των ποδοσφαιριστών. Αποχωρούν ποδοσφαιριστές που έχουν καλή αγωνιστική παρουσία, για επίσημους λόγους που δεν γίνονται κατανοητοί. Πιθανόν όλα αυτά να συμβαίνουν λόγω των οικονομικών συνθηκών. Ο Αρης όμως έχει την ικανότητα να βρίσκει ποδοσφαιριστές της προκοπής. Αν συνεχίσει να το κάνει και δίπλα στους έτοιμους βάλει, με σχέδιο, πιτσιρικάδες, θα πάει παρακάτω. Διότι έχει τη μαζική στήριξη του κόσμου και τη δυναμική που αυτή η παρουσία δημιουργεί. Εχει γήπεδο. Και έχει αποδείξει στον εαυτό του ότι αρκεί να βρει έναν προπονητή της προκοπής, να τον εμπιστευθεί, να φτιάξει μαζί του ένα σχέδιο και να το υπηρετήσει.
Το ίδιο έχει αποδείξει στη διάρκεια των τελευταίων ετών ο ΠΑΟΚ στον εαυτό του. Με συνέπεια στο πρωτάθλημα. Με καμάρι, φέτος, στην Ευρώπη. Μακάρι να του πάνε του ΠΑΟΚ όλα καλά αύριο στην Τούμπα. Μήπως και αρχίσουν αυτοί οι δύο, ο Αρης και ο ΠΑΟΚ να δημιουργούν ένα ρεύμα. Μήπως το ρεύμα δημιουργήσει και σχέδιο που θα εμπνεύσει και θα αναγεννήσει τις ελληνικές ομάδες, που σήμερα μοιάζουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, με ρημαγμένες παράγκες, στα μάτια της προηγμένης ποδοσφαιρικά Ευρώπης.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις