Σε μια Ελλάδα που αναζητάει απεγνωσμένα την απωλεσθείσα ταυτότητά της, που διψάει για ανάκτηση της αυτοεκτίμησής της, που θέλει να τη θαυμάζουν ξανά -παρά να τη λυπούνται ή να τη μισούν-, υπάρχει ένας χώρος που συχνά-πυκνά της προσφέρει ό,τι θέλει: ο αθλητισμός!

Τα παιδιά της κολύμβησης, για οκτώ ημέρες στην Ουγγαρία, έκλεισαν στην καρδιά τους την Ελλάδα και ένιωσαν όλο το μεγαλείο της! Ο Αρης, ο Dream-ωνάκος, ο Sami, η Νέρι, η Κριστέλ, ο Κρίστιαν, η Νόρα μάς έδειξαν τον δρόμο! Δρόμος αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας και απάρνηση κακομοιριάς και φυγοπονίας. Οσα υπέφεραν όλον τον χειμώνα στην προετοιμασία τους θα μπορούσαν να σταθούν σαν ισχυρή δικαιολογία για αγωνιστική εικόνα βυθισμένη στη μετριότητα.

Καθημερινά έπρεπε να «φιλούν κατουρημένες ποδιές» για να εξασφαλίσουν μια διαδρομή για να προπονηθούν! Ανεργοι οι περισσότεροι. Και το δούλεμα πάει σύννεφο από τους πολιτικούς? Γενικώς στην Ελλάδα της κρίσης και της ανέχειας, η μετριότητα μπορεί να βρει πολλές πρόχειρες δικαιολογίες. Ομως αυτά ισχύουν για τους «δεύτερους», γενικώς.

Αυτά τα παιδιά είναι γεννημένα για την υπέρβαση, για ψηλά! Οπως και η καταπληκτική ομάδα του Διομήδη Αργους, που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης σε ένα άθλημα, το χάντμπολ, που δεν είναι και από τα καλύτερά μας. Το μήνυμα βγήκε από τον Δρυμωνάκο, όταν αποκάλυψε τι σκεφτόταν στα τελευταία μέτρα της κούρσας, όταν οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν: «Είμαι Ελληνας, μπορώ να το κάνω».

Πηγή: Εθνοσπόρ

Αθλητισμός LIFE Ελλάδα