Οι εξελίξεις δεν σταμάτησαν ποτέ να αλλάζουν τα δεδομένα κάθε λίγο και λιγάκι, εδώ και πολύ καιρό αλλά άκρη για την σωτηρία της ομάδας δεν έχει βρεθεί.

Η ιστορία των Αράβων με Τσάκα ή χωρίς φαίνεται να ξεφουσκώνει, αν δεν έχει ήδη σκάσει και είναι πράγματι ένα ζητούμενο να ακούσουμε κάποια στιγμή υπεύθυνα τι ακριβώς έχει συμβεί όλο αυτό το διάστημα. Δεν χωράει επίσης αμφιβολία ότι η εικόνα της ομάδας και του Βαρδινογιάννη τσαλακώθηκε κατά κάποιον τρόπο από την ιστορία αυτή βάσει του χειρισμού της και όπως έχει εξελιχθεί μέχρι τώρα. Μέχρι εκεί όμως.

Η προσπάθεια που γίνεται τις τελευταίες ημέρες να ταυτιστεί η τραγική οικονομική κατάσταση του Παναθηναϊκού με όλο αυτό το στόρι των Αράβων επενδυτών που μας...ταλαιπωρούν κάτι μήνες τώρα, είναι εκτός πραγματικότητας. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν σε όλο αυτό το διάστημα είχε εμφανιστεί κάποιος και δεχόταν να πάρει τις μετοχές του Τζίγκερ και να αναλάβει την ομάδα. Αυτό δεν συνέβη σε καμία περίπτωση.

Η ιστορία του Τσάκα λοιπόν δεν στάθηκε εμπόδιο για κανέναν που πραγματικά ήθελε να πάρει την ομάδα. Οπότε δεν έχει καμία σοβαρότητα κάθε τέτοιος ισχυρισμός. Και επειδή κάποιοι ενδεχομένως θα πουν ότι υπήρξε ο Βγενόπουλος, εδώ υπάρχουν αντιρρήσεις. Πρώτον γιατί και ο ίδιος ο Mr. MIG έχει δηλώσει κατ΄ επανάληψη ότι δεν μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος της ομάδας και δεύτερον μέχρι στιγμής και από τότε που έδειξε ενδιαφέρον για να πάρει την ομάδα, δεν υπήρξε καμία πρόταση που να μην έχει όρους και αστερίσκους, οι οποίοι για την μια πλευρά είναι εκπληρωμένοι και για την άλλη όχι.

Είναι προφανές λοιπόν ότι ο Παναθηναϊκός οικονομικά βρίσκεται ένα βήμα πριν τον γκρεμό και αυτό δεν οφείλεται σε κανέναν Τσάκα, Arboris ή οποιονδήποτε άλλο μας απασχόλησε, αλλά στις αλόγιστες σπατάλες που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην ομάδα. Και μην πει κανείς ότι δεν υπήρξαν προειδοποιητικές βολές για τον δρόμο αυτό στον οποίο βάδιζε ο Παναθηναϊκός διότι θα είναι ψεύτης. Εδώ ολόκληρη Deloitte, την βαπτίσαμε εταιρεία μπακαλίστικης λογιστικής όταν δεν μας άρεσαν αυτά για το οποία είχε προειδοποιήσει και τα βλέπουμε τώρα μπροστά μας.

Και όσο και αν αρέσει στον κόσμο να αναθεματίζει όποιον μέτοχο αντιπαθεί γιατί υπάρχει η άποψη ότι αν αυτοί έβαζαν λεφτά, τρύπα δεν θα υπήρχε, θα πρέπει να σκεφτεί κανείς ότι τρύπα από τρύπα διαφέρει. Δεν είναι το ίδιο αν η τρύπα είναι 10 εκ. ευρώ που σήμερα είναι τεράστιο ποσό ή αν είναι 30 εκ. ευρώ που μοιάζει απλησίαστο. Πως να το κάνουμε;

Το λάθος λοιπόν έγινε στην διαχείριση και όχι στο ότι δεν εμφανίστηκε κανένας ζάπλουτος Άραβας, Εμίρης, Σείχης ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο για να εκτοξεύσει την ομάδα. Είναι σαν να παραγγέλνεις μια φεράρι και όταν έρχεται η ώρα να την πληρώσεις, να περιμένεις το τζόκερ για να βρεις τα λεφτά. Τέτοιος σχεδιασμός έγινε τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό και αυτό κινδυνεύει να πληρώσει η ομάδα.

Ήδη ζει καταστάσεις που δεν έχει ξαναζήσει κανείς στον Παναθηναϊκό από τότε που η ομάδα έγινε επαγγελματική και δυστυχώς μπορεί να ζήσει και χειρότερα. Και οι συσχετισμοί αναπόφευκτα γίνονται με επίκεντρο την οικογένεια Βαρδινογιάννη, που είχε την ευθύνη της ομάδας αποκλειστικά μέχρι το 2008 και στην συνέχεια με λιγότερες αρμοδιότητες μέχρι την ανακοίνωση της οριστικής αποχώρησης (αδιαφορίας) τον Σεπτέμβριο.

Η μία άποψη που αποτυπώνεται είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα καταστραφεί στα χέρια τους και η ευθύνη είναι δική τους. Υπάρχει όμως και μία άλλη άποψη που αναφέρει ότι ανέλαβαν τον Παναθηναϊκό σε μια κατάσταση περίπου διάλυσης το 1979 και τώρα που αποχώρησαν, ο ιστορικός σύλλογος κινδυνεύει να βρεθεί σε ανάλογη θέση.

Και επειδή είναι προφανές ότι Παναθηναϊκός και υπήρξε και θα υπάρξει, πριν και μετά τους Βαρδινογιάννηδες, Βγενόπουλους, Πατέρες, Γιαννακόπουλους, η σύγκριση γίνεται πάντα με το τι Παναθηναϊκός υπάρχει σε κάθε εποχή...

Πηγή: Newsbeast.gr
 

Παναθηναϊκός Superleague