«Το γκολ του Πανιωνίου είναι οφσάιντ - Τι να πουν με το δώρο σε Μάνταλο και Πρίγιο;»

Στις «καυτές» στιγμές της Νέας Σμύρνης: 
 
- Το πασιφανές γκολ του Μασούρα που δεν το μέτρησαν, για να εξοργίζεται η ανθρώπινη – καλά, δεν βάζω την ποδοσφαιρική, εξυπακούεται – λογική, μη μπαίνοντας καν στη διαδικασία να απορήσει εάν τέτοιες περιπτώσεις ΓΙΝΕΤΑΙ να ξεφεύγουν της ανάλογης προσοχής του ματιού και της απλής εφαρμογής του κανονισμού! 
 
- Η όλη φάση που αρχίζει με οφσάιντ του Ντουρμισάι, ισχυρισμός με τον οποίο αντιδρά ο Ολυμπιακός στην αδικία του Πανιωνίου. Γιατί εφόσον ο Αλβανός επιθετικός είναι «παραβάτης» στην εκκίνηση, η όλη προσπάθεια εν συνεχεία δεν υφίσταται, η φάση θα ήταν ως μη γενόμενη. 
 
- Η αβλεψία (;) του διαιτητή στο παρατεταμένο τράβηγμα της φανέλας του Μπουχαλάκη από τον Παπαγεωργίου, την οποία φανέλα και… σπίτι του να ήθελε να την πάρει ο κυανέρυθρος αμυντικός θα ήταν ξεχειλωμένη, δεν… θα ήταν και το καλύτερο ενθύμιο!
 
Και, γενικά, η ανικανότητα του Σκουλά και των συνεργατών του – ιδίως του βοηθού Σπυρόπουλου που έδειξε από το πρώτο 5άλεπτο του ματς ότι «αγνοεί» τα βασικά, κόβοντας με επίσης ανύπαρκτο οφσάιντ την επίθεση του Τσιμίκα που έβγαινε με αξιώσει να πατήσει περιοχή – εκτός του ότι μας έκαναν να σιγουρευτούμε ότι οι Έλληνες διαιτητές αφού δεν μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, καλό θα ήταν να καθίσουν σπίτια τους και να επιμορφώνονται από τους ξένους συναδέλφους τους, μας έκαναν και να απορούμε για τη χρησιμότητα της επιτροπής θεσμών και εξυγίανσης!
 
‘Ο περίφημος Περέιρα και οι συν αυτώ, όλο το κονκλάβιο που αμείβεται πλουσιοπάροχα, με δεκάδες χιλιάδες ευρώ μηνιαίως, δεν αξιολογεί; Δεν βγάζει, ανανεώνει και κόβει στους πίνακες ονόματα; Δεν προβιβάζει σε διεθνείς εκείνους που προοδεύουν για να πάρουν το σήμα FIFA;

Δεν κουβαλήθηκαν εδώ, τοποθετημένοι από τους δερβέναγες της FIFA και της UEFA, ώστε μαζί με τη «νέα, άφθαρτη, δίκαιη και ισόνομη τάξη πραγμάτων» στη διοίκηση Γραμμένου, «να εκδιώξουν την μπόχα» και να επιβάλλουν το περίφημο 50-50;’
 
Ποιοι θα το κάνουν αυτό; Τα όργανα του Περέιρα, της ΚΕΔ και της ΕΠΟ που εμπιστεύονται τους Σκουλάδες, τους Σπυρόπουλους; 
 
‘Το σώμα της ελληνικής διαιτησίας που δώρισε στον Μάνταλο το πέναλτι στην Τρίπολη και μαζί τη νίκη της ΑΕΚ, αλλά και στον Πρίγιοβιτς με το οποίο ο ΠΑΟΚ άνοιξε νικηφόρα, θυμάστε, την πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τους Αρκάδες στην Τούμπα;’
 
Όταν μάλιστα μετά τον Μπορμπαλάν στον τελικό Κυπέλλου, είδαμε τέτοια υποδειγματική διαιτησία από τον Φιλανδό (δευτεροκλασάτη κιόλας σφυρίχτρα, όχι καμιά διασημότητα του διεθνούς συστήματος) στο πρώτο ντέρμπι της φετινής σεζόν, το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ της Κυριακής (έστω και αν δεν είχε σοβαρές επίμαχες φάσεις και ήταν ένα γενικά εύκολα παιχνίδι), τότε ας το αναθέσουμε το πράμα ολάκαιρο στους ξένους να τελειώνουμε.
 
‘Όχι στα ντέρμπι μονάχα ξένοι. Για τα μισά και παραπάνω ματς του πρωταθλήματος να φέρνουμε την έξωθεν βοήθεια. 
 
Αφήστε τους Έλληνες να διαιτητεύουν τον Απόλλωνα με τη Λαμία. Καλά, αφήστε που και εκεί θα τα κάνουν σαν… τα μούτρα τους, αλλά τέλος πάντων, αφού υπάρχουν… κάτι πρέπει να κάνουν και αυτοί!’
 
Γιατί και με το VAR να τεθεί σε λειτουργία στα μισά της χρονιάς που λένε στην κυβέρνηση, ποσώς αμφιβάλλω εάν θα διορθωθεί η κατάσταση με την προκατάληψη που υπάρχει στη φίλαθλη κοινή γνώμη. 
 
Και τα δικαιώματα τα δίνουν αδιάλειπτα, δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες, χωρίς τέλος, οι Σκουλάδες και οι Σπυρόπουλοι.
 
Ενώ με τις ξένες σφυρίχτρες είδατε: Τουμπεκί ψιλοκομμένο από όλους. Μάλιστα κύριε διαιτητά, ότι πείτε!
 
· ΑΝΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ τώρα πάλι στον Πέδρο. Δεν ξέρω αν έχει το κοκαλάκι, αν γεννάνε τα κοκόρια του, αν έχει κουβαλήσει από την Πορτογαλία την καλή νεράιδα της καριέρας του να τον συντροφεύει και να τον υποστηρίζει στο μεγαλύτερο προπονητικό του άλμα. Εκείνο που ξέρω είναι αυτό που λένε όλοι οι Ολυμπιακοί στα social media: Καρδιακούς θα μας κάνεις άνθρωπε μου!
 
Στα σοβαρά όμως, πέρα από την παρατεινόμενη διάθεση του Μαρτίνς να χρησιμοποιεί πάνω  κάτω όλο την ίδια 11άδα (δείτε τώρα την Κυριακή με τον ΠΑΟΚ: Λάζαρος αντί Φετφατζίδη στο βασικό σχήμα. Αυτό και μόνο, εκτός εξαιρετικού απροόπτου…), η οποία μας κάνει να εικάζουμε ότι πιθανώς να είναι εν τέλει και…  εμμονικός, αναγνωρίζουμε ότι:
 
 1. Έχει «μάτι» στις αλλαγές. Κοουτσάρει ήρεμα, ψύχραιμα και με απόλυτη επιτυχία από τον πάγκο, διαβάζοντας «επιστημονικά’ τη ροή των αγώνων.
 
 2. Έχει φτιάξει κιόλας ένα σύνολο το οποίο πορεύεται με ανεβασμένη διάθεση, πίστη για τη νίκη ως το τελευταίο λεπτό και αέρα επικράτησης, λες και αυτοί οι παίκτες παίζουν μαζί πολύ καιρό και όχι 3-4 μήνες (με την προετοιμασία μέσα).
 
 3. Μια εντελώς καινούργια ομάδα βρίσκεται ήδη στην κορυφή της βαθμολογίας με το απόλυτο των νικών και ενώ περιμένει να πάρει βοήθειες από… άλλη μία 11άδα που λογίζεται ως βασική και που ο προπονητής κρίνει – εκείνος ξέρει – ότι δεν έχει πιάσει ακόμα τον κατάλληλο βαθμό ετοιμότητας για να δώσει χρίσματα βασικών σε αρκετά μέλη της.