«Αυτό που εγώ θέλω να σημειώσω, ή να ρωτήσω καλύτερα, είναι το εξής: Στην ΑΕΚ, ποιος κάνει παιχνίδι ρε παιδιά; Κοινώς, ποιος είναι ο Πέλκας των κιτρινόμαυρων; Πραγματικά έχω αυτή την απορία. Η Ένωση έχει στα χαφ Σιμόες και Γαλανόπουλο. Κανείς από αυτούς τους δύο δεν μπορεί να φτιάξει παιχνίδι, κανείς. Μόνο ο Μάνταλος μπορεί να το κάνει, ο οποίος Μάνταλος εδώ και κάτι χρόνια έχει φύγει αριστερά, προσπαθώντας να «σπάσει» προς τα μέσα με το ανάποδο πόδι ή να δημιουργήσει κίνδυνο για τον αντίπαλο με τα στημένα του. Άρα; Άρα μπροστά από τους 2 σωματοφύλακες του άξονα υπάρχει ένα μεγάλο κενό, μια τεράστια τρύπα.

Προφανώς ο προπονητής ή ξέρει καλύτερα ή απλά δεν έχει λύσεις. Ισως να κάνει ο Αλεφ, ο οποίος έχουμε δει, όσο τον έχουμε δει, πως ξέρει μπάλα. Δεν έχει όμως την ευελιξία και την ταχύτητα του Πέλκα, ούτε φτάνει το μπαλαδόμετρο του Μπίσεσβαρ, ο οποίος στο ντέρμπι της Τούμπας ξεκινούσε τις κούρσες πίσω από τη σέντρα και ο Μπακάκης έριχνε δίχτυ μπας και τον σταματήσει.

Εν ολίγοις, την ώρα που ο Λουτσέσκου είχε στην ενδεκάδα δύο καθαρά δεκάρια, ο Ουζουνίδης ούτε ένα».

Τα παραπάνω, τα σημείωνα εδώ, σε αυτή τη γωνιά μετά την ήττα της ΑΕΚ στην Τούμπα. Ήταν 24 Σεπτεμβρίου, δηλαδή ένα μήνα πριν και… κάτι. Πέντε εβδομάδες για την ακρίβεια (ΕΔΩ το… πρωτότυπο).

Και πραγματικά μερικές φορές απορώ, τόσο που… αμφιβάλω για τον εαυτό μου. Τα χώνουν όλοι στον Μαρίνο για την εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναϊκό. Κι εγώ μαζί τους. Να συμφωνήσω ότι δεν είχε προετοιμάσει ψυχολογικά την ομάδα. Να σας πω και κάτι άλλο; Πιστεύω ότι η ΑΕΚ δεν κέρδισε λόγω… Τούμπας. Είδε ότι μια βδομάδα πριν τα μωρά του Δώνη «φοβήθηκαν» τον μπαμπούλα ΠΑΟΚ στο πρόσωπο του Πρίγιοβιτς και κατάπιαν τη γλώσσα τους και θεώρησαν ότι κάπως έτσι το έργο θα επαναληφθεί. Αμ δε…

Ο Δικέφαλος υποτίμησε τους πράσινους και είναι δύο φορές αδικαιολόγητος. Πρώτον, διότι νωρίτερα ο Δικέφαλος είχε χάσει βαθμούς στο Περιστέρι από τον «στημένο» Ατρόμητο, άρα θα έπρεπε να μπει στο γήπεδο, να πάρει στα… γόνατα τα τρομερά μωρά και τα χτυπήσει στον… πωπό για το ελκυστικά θρασύτατο παιχνίδι τους και δεύτερον, δεν είναι δυνατόν να κάνει ευκαιρία το τριφύλλι στα 10 δευτερόλεπτα του αγώνα και όλη η ΑΕΚ να πετάει χαρταετό.

Το πρόβλημα λοιπόν, υπήρχε, υπάρχει και απλά είχε κρυφτεί από την υπερπροσπάθεια του ελλιπούς έως τώρα ρόστερ (σ.σ. τουλάχιστον γύρισε  Μπογέ με εξαιρετικά δείγματα). Ο Ουζουνίδης δεν έχει δεκάρι. Δημιουργό. Μαέστρο στη μέση του γηπέδου να κόβει και να ράβει. Δεν έχει Φορτούνη, δεν έχει Πέλκα και με το 4-3-2-1 που παίζει με ευλάβεια, ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής είναι απαραίτητος. Εκτός, κι αν γίνει… Δώνης και πάει με… το άλλο σύστημα.

Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά. Ο Ουζουνίδης δεν έχει να κάνει με παιδάκια που κάνουν τα πρώτα ποδοσφαιρικά τους βήματα σε επαγγελματικό επίπεδο. Εχει απέναντί του επαγγελματίες που –με την καλή έννοια- είναι σχεδόν αδύνατον να μην… βεντετίσουν. Αυτό το μικρόβιο χτυπάει όλους τους ποδοσφαιριστές. Άρα, εκ των πραγμάτων, έχει δυσκολότερο έργο από το «τρένο». Χωρίς καμία διάθεση στοχοποίησης, εξακολουθώ να θεωρώ την επιλογή Μάνταλου στα άκρα, από πολυτέλεια έως επιβλαβή για το δημιουργικό κομμάτι της ομάδας.

Τη λύση η ΑΕΚ την έχει μέσα στα πόδια της. Δεν μπορεί να περιμένει τον Λιβάγια, που τρώει άπειρο ξύλο, να γυρίσει πίσω 20-30 μέτρα, για να ανοίξει διαδρόμους ή (αν το ματς πάει όπως με τον Αρη στο ΟΑΚΑ) να αρχίσει τα τακουνάκια. Πρέπει να πάει εδώ και τώρα σε μια πιο ορθολογική ανάπτυξη, σύμφωνα πάντα με το ρόστερ που έχει. Ούτε τον πάγκο του Ολυμπιακού έχει, που μπήκε ο Νάτχο και πέρασε δεξιά ο Φορτούνης. Το είχα γράψει και το ξαναλέω. Η ΑΕΚ έχει τρύπα στη μέση του γηπέδου. Το λένε σήμερα, δυο μέρες μετά το αγωνιστικό ναυάγιο του Σαββάτου, ακόμα και «δικά» της ΜΜΕ. Αυτό θέλει λύση… χθες διότι ως τον Γενάρη πολλά γίνονται…

Μαρίνος Ουζουνίδης ΑΕΚ Superleague