Όχι τώρα, από πέρυσι, ούτε έως το 2022, αλλά μέχρι το… 2052 και με χρήματα και ρήτρες Χ2, Χ3, πιθανά και Χ4, θα τον «έδεναν» από τον Ολυμπιακό τον Σισέ, αν είχε… στάλα αυτό το παιδί μυαλό μέσα στη γκλάβα του!

Αυτό είναι το θέμα μαζί του. Κουκούτσι. «Ακατοίκητο»! Κενό αέρος! Γι’ αυτό και ήδη «τραβιέται» κάπου μιάμιση σεζόν να μην τον κουνάει ούτε… σεισμός 10 ρίχτερ από τη βασική σύνθεση της ομάδας και ταλαιπωρείται μαζί του και ολόκληρη η ομάδα, που δεν λέει να ησυχάσει με αυτό το κουραστικό ζήτημα των στόπερ.

Λίγο τούτος εδώ που πάει να ωριμάσει – κανείς δεν παίρνει όρκο μαζί του στο λιμάνι, πιστέψτε με – αποφεύγοντας τις πολλές περιττές ενέργειες στο παιχνίδι, λες και… τον γέννησε η μάνα του Μπεκενμπάουερ, όπως και να μην αφήνει τον εαυτό του να… χάνεται στη μετάφραση του ματς, σαν που το έκανε τον προηγούμενο καιρό και αναρωτιόσουν πώς γίνεται αυτό το «όρθιο χιλιόμετρο» να κοιμάται εκεί που βρίσκεται (!), λίγο ο Γιάγκος που με τον Μαρτίνς κέρδισε την χαμένη ψυχολογία που του είχαν προκαλέσει Λεμονής, Χάσι και ο τραυματισμός του, πέρυσι, την πρώτη χρονιά του στον Πειραιά και να που οι ερυθρόλευκοι πάνε, επιτέλους πια, να σταθεροποιήσουν ένα ντουέτο στο κέντρο άμυνας τους.

Ο Σενεγαλέζος πάντως, με τα προσόντα που διαθέτει, με αυτή τη σωματοδομή, αυτό το μπόι με τα τόσο γοργά ποδάρια και το άλμα στο… Θεό, το πάθος του να παίξει και να διακριθεί, να αναδειχθεί και πλουτίσει σε δόξα, χρήμα, καριέρα, εάν, λέμε τώρα εάν, του έκοβε κιόλας, θα έφτανε ο καιρός που θα διεκδικούσε μια σπουδαία μεταγραφή στο εξωτερικό. Σε μεγάλη ομάδα, σε μεγάλο πρωτάθλημα.

Τούτο εδώ, το ελληνικό και τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού θα τις διεκπεραίωνε για πλάκα! Πρωινό θα ήταν για τον Σισέ η Ελλάδα και οι ερυθρόλευκες υποχρεώσεις του.

Εφόσον ο Παπέ ωριμάσει ποδοσφαιρικά μέσα από δουλειά και πείσμα με τον εαυτό του, παύοντας τις τάσεις αυτοκαταστροφής του, δεν υπάρχει άνθρωπος του ποδοσφαίρου που να διαφωνεί ότι μπορεί να… ξεφύγει. Να (παρά)-μιλάει κάποτε με την αφεντιά του η Ευρώπη.

Ο πανύψηλος κεντρικός μπακ από τη Γαλλία με τις αφρικανικές ρίζες, δείχνει να προκύπτει ένα από τα σπουδαία κέρδη του φετινού Ολυμπιακού και της δουλειάς του Πέδρο Μαρτίνς στους ερυθρόλευκους.

Δεν είναι όμως μόνο αυτός.

- Η αναγέννηση του Κώστα Φορτούνη, του Γιάγκος Βούκοβιτς και του Ομάρ Ελπαμπντελαουί, λίγο πράγμα είναι;

- Η ανάδειξη του Ζοσέ Σα, ενός γκολκίπερ που μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο κάτω από τα γκολπόστ του Ολυμπιακού για τα επόμενα χρόνια, είναι επίσης μικρό πράγμα; Δεν χωράει αμφιβολία ότι με ακόμα μια τεράστια εμφάνιση σαν αυτή στη Σεβίλλη, κόντρα στην Μπέτις, οι Πειραιώτες θα ενεργήσουν προκειμένου να τον κάνουν δικό τους με ολική εξαγορά από τους Πορτογάλους. Ναι, αυτός ο τερματοφύλακας φαίνεται να πείθει ότι στο πρόσωπο του ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει… copy τον τεράστιο Ρομπέρτο! Η σταθερότητα του - εντάξει, μοναδική εξαίρεση ένας και μόνο αγώνας στο Περιστέρι, που δεν συγκράτησε σε δύο φάσεις την μπάλα, ωστόσο και ποιος είναι αλάνθαστος; - θυμίζει τον Ισπανό και, σίγουρα, είναι το συγκριτικό του πλεονέκτημα αυτή τη στιγμή έναντι του Ανδρέα Γιαννιώτη. Ο οποίος είναι επίσης εξαιρετικός πορτιέρε, με την απαιτούμενη σκληρή δουλειά του για να εξελιχθεί.

- Και φυσικά, ο Μαντί Καμαρά. Αυτός ο «μαυρούκος» θα φέρει κάποια στιγμή πολύ χρήμα στα ταμεία της πλατείας Αλεξάνδρας. Ίσως μάλιστα να μην αργήσει και πολύ αυτό. Κρατήστε το… Ασφαλώς και τον περιμένει δρόμος βελτιώσεων. Το κύριο γνώρισμα που λείπει από το παιχνίδι του είναι η μακρινή και σίγουρη μεταβίβαση. Κάνει «πουλήματα» στο κέντρο, επακόλουθο της απειρίας του, όμως τα τρεξίματα του και κοψίματα του και το ισχυρό ευθύβολο μακρινό σουτ, χωρίς πολλή σκέψη, δεν τα συναντάς εύκολα σε παίκτη αυτής της νεαρής ηλικίας. «Μαύρο διαμάντι»!

‘Όσο για τα «κλεισίματα» Μασούρα και Ντουρμισάι από τον Πανιώνιο, πού είναι το… νέο; Ο Μαρινάκης όλα τα χρόνια που ηγείται του Ολυμπιακού, κάνει αυτό που είχε εξαγγείλει εξ αρχής: Σαρώνει από την ελληνική αγορά ότι καλύτερο υπάρχει.’

Άλλες μεταγραφές έχουν βγει (π.χ. Μανωλάς, Σάμαρης), άλλες στο… περίπου (Σιόβας, Μανιάτης) και, εντάξει, άλλες όχι (Βλαχοδήμος, Γιαννιώτας). Τα έχει αυτά, ούτως ή άλλως, το μεταγραφικό παζάρι. Το ρίσκο στην αγορά παικτών υπάρχει ακόμα και αν φέρνεις Όσκαρ Καρντόσο και Σαβιόλα, μέχρι Κέβιν Μιραλάς και Γιαγιά Τουρέ.

Το πιστεύεις ή δεν το πιστεύεις. Στο τέλος όλα τα πιστεύεις, ακόμα και αν η έκβαση σου επιφυλάσσει ανώμαλη προσγείωση…

ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ της Εθνικής σχόλια και κριτικές περί «κακής τύχης» και μεγάλων δυσκολιών στο δρόμο της για το Euro 2020 και εκπλήσσομαι. Περίμενε κανείς… ευκολάκια δηλαδή;

Από το 4ο γκρουπ δυναμικότητας που έχουμε κατρακυλήσει, σάμπως θα μας προέκυπτε κανένας… υγιεινός περίπατος! Τι λέμε τώρα!

Δεν λέμε που θα μπορούσαμε να είχαμε και πολύ δυσκολότερη κλήρωση! Άπαιχτος αντίπαλος δεν υπάρχει στον όμιλο μας. Ακόμα και η Ιταλία, χωρίς… υπερβολή «ιεροσυλίας», δεν είναι ανίκητη. Όχι πια τουλάχιστον.

Το ζήτημα είναι άλλο και εδώ θα συμφωνήσω: Η κλήρωση θα είναι καλή, αν η Εθνική δεν είναι έτσι κακή που είναι αυτή την εποχή! Άμα καλυτερέψει, την μπορεί τη 2η θέση. Το έχει κάνει, έχει προκριθεί υπό συνθήκες πιο δυσοίωνες στην παρέα της σε ομίλους. Είχε όμως τότε… ποδοσφαιρική άποψη. Τώρα δεν έχει. Γίνεται έρμαιο των διαθέσεων ομάδων όπως η Εσθονία και η Φινλανδία…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Όνομα που κάνει σάλο για φορ στον Ολυμπιακό - Παίρνει «Ρομπέρτο» ο Μαρινάκης; - Ποιος «τρώει» ποιον…