Παναθηναϊκός - Δημήτρης Γιαννακόπουλος: Αν αυτή η ομάδα δεν είχε ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ από το όνειρο της απόκτησης δικού της γηπέδου, τότε θα μπορούσαμε χωρίς καμιά αναστολή να πούμε ότι το μεγάλο όνειρο έχει μπει πια στις ράγες και τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του προς την ολοκλήρωσή του.
Δυστυχώς όμως μιλάμε για μια ομάδα, στην οποία έχει γίνει δεύτερη φύση η... απογοήτευση και η μελαγχολία από διακηρύξεις και μεγαλεπήβολα λόγια και σχέδια που έμειναν στα χαρτιά και στα πρωτοσέλιδα.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως και για να είμαστε μέσα από την μια και να κρατάμε και μια πισινή από την άλλη, αρκούμασταν όλοι σε ένα σχόλιο του στιλ "τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα το όνειρο του γηπέδου".
Εδώ όμως πια, τα πράγματα μοιάζουν και διαφορετικά και κυρίως πιο σίγουρα σε ότι έχει να κάνει με το συγκεκριμένο πρότζεκτ.
Κι αυτό γιατί πρώτα και κύρια υπάρχουν δύο δεδομένα.
Και το γήπεδο υπάρχει σαν χώρος, σαν απόφαση, σαν μελέτη και σαν νόμος απόλυτα θωρακισμένος από κάθε κακόβουλη ή πάσης άλλης φύσεως παρέμβασης.
Αλλά ταυτόχρονα και οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει τη διεκπεραίωσή του, δείχνουν και είναι απόλυτα ειλικρινείς και αποφασισμένοι να το κάνουν.
Αν αυτά σας φαίνονται λίγα ή... μη αρκετά, απλά αναλογιστείτε τα δεδομένα που υπήρχαν όλες τις προηγούμενες φορές που το ανάλογο όραμα γινόταν λόγια και διακηρύξεις και θα την βρείτε εύκολα τη διαφορά.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ΤΟ ΘΕΛΕΙ το συγκεκριμένο έργο και το θέλει και σαν Παναθηναϊκός αλλά κυρίως και σαν ιδιοκτήτης αυτή τη στιγμή του Ερασιτέχνη και του μπάσκετ και εν δυνάμει συνιδιοκτήτης και και απόλυτος ιδιοκτήτης εν καιρώ του ποδοσφαίρου.
Και το θέλει, πολύ απλά γιατί χωρίς γήπεδο και γενικότερα εγκαταστάσεις για όλο το σύλλογο, δεν μπορεί να κάνει όλα μαζί τα παραπάνω και τόχει πει φυσικά πρώτος ο ίδιος αυτό.
Επομένως και με δεδομένη τη σχέση που έχει με τον κόσμο, αλλά και την απόλυτη μοναδικότητα -στα όρια της... μοναξιάς- που διαθέτει αυτή τη στιγμή, σε ότι έχει να κάνει με ένα λεγόμενο "γερό πορτοφόλι" που εξακολουθεί να το... ανοίγει για να χρηματοδοτήσει ήδη μπάσκετ και Ερασιτέχνη στον Παναθηναϊκό.
Έχει λοιπόν χίλιους λόγους παραπάνω από τον καθένα μας και από οποιοδήποτε γενικότερα στον Παναθηναϊκό, να θέλει να γίνει αυτό το έργο και να εξαντλήσει τα περιθώρια και τις δυνατότητες που έχει για να γίνει το συντομότερο και να ολοκληρωθεί το όλο πρότζεκτ.
Ταυτόχρονα η σχέση που έχει με τον κόσμο του Παναθηναϊκού και η επίδρασή και επιρροή του πάνω σε όλα τα κομμάτια αυτού του κόσμου, έχουν κόψει τον βήχα και τις κλασικές γραφικές -στα όρια του ύποπτου- αστειότητες του στιλ "στον Ελαιώνα ούτε στον άλλο αιώνα", "γήπεδο μόνο στη Λεωφόρο" και τα γνωστά.
Αυτή τη φορά, το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετώπιζε ο Παναθηναϊκός κάθε φορά που επιχειρούσε να βάλει μπροστά την υπόθεση γήπεδο, δηλαδή η εσωτερική φαγωμάρα, ο εμφύλιος και η δράση-αντίδραση σε οτιδήποτε πήγαινε να γίνει για το καλό του συλλόγου, δεν υπάρχει.
Την έχει "καθαρίσει" σαν αυγό ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και έδειξε την αποφασιστικότητα αλλά και τη γνώση και τον "τρόπο" να την ξανασταματήσει αν κάποιοι αμετανόητοι επιχειρήσουν να την επαναλάβουν.
Απ' την άλλη η Διπλή Ανάπλαση είναι στέρεη σαν μπετόν και κανείς δεν μπορεί να την προσβάλλει, καθώς είναι "δεμένη" από κάθε μπάντα και είναι πανέτοιμη να ξεκινήσει, με το που θα βρεθεί η χρηματοδότηση και ολοκληρωθούν οι έξτρα μελέτες και οι λεπτομέρειες που απομένουν για το πού και με ποια χωρητικότητα θα γίνει και το γήπεδο μπάσκετ.
Από κει και πέρα υπάρχει κάτι ακόμα πιο σημαντικό και ελπιδοφόρο για τον Παναθηναϊκό.
Το "ξεκλείδωμα" δηλαδή που θα γίνει στον κόσμο, αλλά και σε όποιους επιχειρηματίες λειτουργούσε σαν απειλή και μπούμερανγκ η κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα ο Παναθηναϊκός, στο να συστρατευθούν με κάθε τρόπο στην υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου.
Με λίγα λόγια, ίσως να είναι και η τελευταία ευκαιρία να μπει σίγουρα σε φάση επιστροφής του Παναθηναϊκού και ειδικά στο ποδόσφαιρό του, όχι απλά στην κανονικότητα, αλλά και στο επίπεδο που τον έμαθαν χρόνια τώρα τα εκατομμύρια των φίλων του στην Ελλάδα και σ' όλο τον κόσμο.
Για όλους αυτούς του λόγους, ετούτη τη φορά, μπορούμε χωρίς αναστολές και αμφισβητήσεις, να πούμε.
Ναι!!! Αυτή τη φορά το όνειρο είναι πιο κοντά από ποτέ.