Όσο κι αν ψάξεις, με όση καλή διάθεση κι αν ψάξεις, δεν μπορείς να βρεις τίποτε που να έχει νόημα για να πεις για τον Παναθηναϊκό και την κατάντια του.

Και κυρίως δεν μπορείς να πεις τίποτα ποδοσφαιρικής φύσεως, να εξηγήσεις, να αναλύσεις, να επισημάνεις, σε σχέση με τη νέα τραγική ήττα στο Βικελίδης αυτή τη φορά με τον Άρη.

Καθώς εδώ και αρκετό καιρό, το ποδόσφαιρο, οι νόμοι και η λογική του, έχουν πάψει να απασχολούν το οικοδόμημα που λέγεται Παναθηναϊκός και δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων του.

Με λίγα λόγια και για να μην το πολυκουράζουμε, ο Παναθηναϊκός έχει πεθάνει προ πολλού και απλά δεν το ξέρει.

Ή και για να είμαστε πιο ακριβείς, τον Παναθηναϊκό τον έχουν σκοτώσει εδώ και αρκετό καιρό και απλά αυτοί που τον έχουν σκοτώσει κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα, σφυρίζουν αδιάφορα και κάνουν κιόλας τους οργισμένους και πικραμένους από πάνω.

Δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα λέει, πως δεν ήταν ούτε ντροπή, ούτε ξεφτίλα, ούτε τίποτα σχετικό αυτό που έγινε με τον Άρη.

Θα ήταν κάτι απ' όλα αυτά, αν μιλούσαμε για κανονικό Παναθηναϊκό, για κανονική ομάδα, για κάτι... οτιδήποτε τέλος πάντων εκτός απ' αυτό που είναι τώρα ο Παναθηναϊκός.

Γι' αυτό και δεν έχουν νόημα τα περισσότερα απ' αυτά που ακούγονται.

Τι είναι δηλαδή μεγαλύτερη ντροπή;

Η ήττα από τον Άρη, το ότι πέρυσι άλλαξαν τον κανονισμό για να μην πέσεις στη Β' Εθνική, το ότι χρωστάς παντού και σε όλους, οι ήττες ξεφτίλες από τις Καμπάλες και τις Εστορίλ, το κατρακύλισμα στα βάθη της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ για μια ομάδα που κάποτε φιγουράριζε στις 18 πρώτες ομάδες στην συγκεκριμένη βαθμολογία και μια σειρά άλλα;



Όποιος λοιπόν δεν ένοιωσε ντροπή και οργή για όλα αυτά τόσα χρόνια και συμμετείχε ή ακόμα και στήριζε αυτή την ξεφτίλα, σήμερα δεν δικαιούται να λέει ότι νιώθει ντροπή για το Βικελίδης και άλλα τέτοια φούμαρα.

Και φυσικά, ούτε λόγος για τις υπόλοιπες ανοησίες που ακούγονται και λέγονται από χθες βράδυ.

Να βγάλουν λέει τις φανέλες και να φύγουν από τον Παναθηναϊκό.

Να τις βγάλουν ποιοι;

Πώς βρέθηκαν όλοι αυτοί να τις φοράνε αυτές τις φανέλες;

Και άντε να τις βγάλουν.

Και μετά;

Μετά ποιοι ακριβώς θα τις... φορέσουν;

Ή άντε να φύγει και ο προπονητής.

Παρακάτω;

Να έρθει ποιος και να κάνει τι ακριβώς και για ποιο λόγο και κυρίως για ποιο στόχο;

Μην κοροϊδεύουμε άλλο τον κόσμο λοιπόν.

Αυτό που βλέπουμε, είναι απλά Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ των όσων έγιναν τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό.

Είναι το αποτέλεσμα της παράδοσης του Παναθηναϊκού σε χέρια ανίκανων και τζαμπατζήδων, είναι το αποτέλεσμα της δράσης μιας χούφτας τύπων σε εξέδρα, ΜΜΕ και εντός του Παναθηναϊκού που τον πήραν στα χέρια τους και τον έκαναν σαν τα μούτρα τους.

Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Και συνήθως τα λένε οι ίδιοι που τα προκάλεσαν.

Ξέρετε, όπως συμβαίνει στα... οφ-σάϊντ.

Ο παίκτης που σηκώνει πρώτος το χέρι και διαμαρτύρεται ζητώντας να καταλογισθεί οφ-σάϊντ, είναι συνήθως αυτός που καλύπτει τον αντίπαλο και του επιτρέπει να εκτελέσει από κανονική θέση.

Το ίδιο ακριβώς έχει γίνει και στον Παναθηναϊκό.

Ο οποίος έχει σπάσει όλα τα κοντέρ και έχει ξεπατώσει όλες τις πατέντες που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο σε όλη τη γη.

Ο Παναθηναϊκός θα μείνει στην ιστορία σαν η ομάδα που την κατέστρεψαν αυτοί που υποτίθεται τη "λάτρευαν", η ομάδα που καταστράφηκε από τη δράση των ανθρώπων της με την ανοχή, την υποστήριξη, την... απαίτηση, ή την αδιαφορία στα όρια της βλακείας από την πλειοψηφία του κόσμου της.

Το έγκλημα έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς δεν έγινε καν επί Αλαφούζου.



Ο Αλαφούζος απλά συνέχισε με... συνέπεια και... σταθερότητα τον δρόμο που είχαν ήδη χαράξει οι πρωτεργάτες της... λευτεριάς και της εκτόξευσης του Παναθηναϊκού και στους οποίους παρέδωσε άνευ όρων τον σύλλογο και την ομάδα για να εξασφαλίσει -ο αφελής- όπως του είπαν, τη "στήριξη" από τον κόσμο και τα ΜΜΕ, δηλαδή την "προστασία" και το νταβαντζηλίκι σε ελεύθερη μετάφραση ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και κατάστασης στην ομάδα.

Το "απόλαυσε" αυτό πέντε χρόνια ή για την ακρίβεια όσο... πλήρωνε, το λούζεται τώρα που πήρε χαμπάρι σε τι λούκι είχε πέσει και έκλεισε τη στρόφιγγα.

Τώρα το τι έγινε και χθες με τον Άρη, τι έκανε ο γίγαντας εκεί που έδωσε πάσα στον Φετφατζίδη και ο άλλος ο Διούδης που κατέγραψε κι αυτός παγκόσμια πρωτιά, να είναι δηλαδή ο πρώτος άνθρωπος στη γη που του πήρε σε γκελ της μπάλας μπροστά στα μάτια του... κεφαλιά πλασέ ο Φετφατζίδης ενώ αυτός ήταν διπλάσιος στο ύψος και είχε και τα... χέρια του για βοήθεια, αυτό καλό είναι να το λέμε για να περνάει η ώρα και να λέμε ότι κάνουμε και... σκληρή κριτική, αλλά δεν είναι εκεί η ουσία.

Ακόμα και στον μεταγραφικό παραλογισμό και ανορθογραφία του Νταμπίζα δεν έχει νόημα να σταθούμε.

Καθώς όλα αυτά, ακόμα κι αν γινόντουσαν ανάποδα και σωστά και πάλι δεν θα έλυναν το πρόβλημα.

Απλά θα "καθυστερούσαν" λίγο τη φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων ή θα έδιναν την ευκαιρία σε κάποιους να παραστήσουν ότι ο Παναθηναϊκός που... έφτιαξαν είναι κανονικός και απλά οι... συγκυρίες τον έχουν αδικήσει.

Ας μην κάνει τίποτα λοιπόν ο Παναθηναϊκός και ο Αλαφούζος και ο Νταμπίζας και ο Δώνης και οι παίκτες και όλοι.

Δεν έχει νόημα και δεν θα διορθώσει τίποτα την κατάσταση.

Ας συνεχίσουν εκεί τον δρόμο τους, έτσι κι αλλιώς όπου κι αν είναι το τέρμα αυτού του δρόμου ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ αυτός που ήταν και απλά ας λένε που και που και καμιά αλήθεια στον κόσμο μπας και καταλάβει και ο πιο αφελής ακόμα, τι πραγματικά έγινε, από ποιους και με πιο τρόπο στον Παναθηναϊκό όλα αυτά τα χρόνια.

Κι αυτό όχι γιατί μπορεί να αλλάξει οτιδήποτε πλέον, αλλά έτσι, για την τιμή των όπλων τουλάχιστον ή έστω για να συνεχίσει να υπάρχει για τα μάτια του κόσμου το... φάντασμα μιας ομάδας που κάποτε ήταν ΜΕΓΑΛΗ, λεγόταν ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, αλλά... δεν μας άρεσε και θελήσαμε να την... αλλάξουμε και να την... εκτοξεύσουμε και τελικά το ΠΕΤΥΧΑΜΕ. 
 

Παναθηναϊκός