Παναθηναϊκός: Δείχνει να επανέρχεται στην κανονικότητα ο Παναθηναϊκός μετά και την νίκη στην Νέα Σμύρνη.

Το θέμα βέβαια είναι το πως εννοεί αυτή την κανονικότητα ο καθένας και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο Παναθηναϊκός και οι άνθρωποι της ομάδας.

Γιατί και η κανονικότητα είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις.

Καθώς κανονικότητα είναι και η "επιστροφή" σε ρόλο διεκδικητικό με την αγωνία και την πρόκληση του αποτελέσματος κάθε αγωνιστική, αλλά κανονικότητα είναι επίσης και το βούλιαγμα σε μια κατάσταση απάθειας και λογικής "ότι γίνει ας γίνει".

Έχει ιδιαίτερη σημασία επομένως, να εξηγήσουμε από την μια αλλά και να κατανοήσουμε από την άλλη, τι και ποια είναι η πραγματικότητα και κατ΄επέκταση και η κανονικότητα στον Παναθηναϊκό στην δεδομένη χρονική στιγμή.

Αντικειμενικά λοιπόν, ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να είναι σε μια διαδικασία όπου τον πρώτο ρόλο -και στόχο επόμενα- στον Παναθηναϊκό τον έχει η προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης. Με ταυτόχρονη αν θέλετε προσπάθεια σε αγωνιστικό επίπεδο, να προσπαθεί συνεχώς η ομάδα να υπηρετεί όσο μπορεί καλύτερα με βάση τις δυνατότητές της, τις όποιες απαιτήσεις υπάρχουν από την απόδοση και τα αποτελέσματά της σε κάθε αγώνα ξεχωριστά.

Οτιδήποτε άλλο σε άμεσο ή πολύ περισσότερο σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο και στόχο εντός της φετινής σεζόν, ξεπερνάει κατά πολύ τις αντικειμενικές συνθήκες και δυνατότητες του Παναθηναϊκού αυτή την στιγμή.

Αυτή την κανονικότητα ναι, ο Παναθηναϊκός και την θέλει και πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να την υποστηρίξει και αγωνιστικά μέσα στο γήπεδο.

Αν τώρα πιάσουμε κουβέντα για το ποιος είναι ο Παναθηναϊκός, από που έρχεται, τι όνομα και τι ιστορία κουβαλάει και αν συνάδει η συγκεκριμένη πραγματικότητα με όλα αυτά, τότε θα πρέπει την σχετική κουβέντα να την ξεκινήσουμε από πολλά χρόνια πριν, άσε που σε μεγάλο βαθμό έχει ήδη γίνει και μόνο ανόητοι ή όσοι έχουν προσωπικούς λόγους δεν την έχουν καταλάβει ακόμα.

Κανονικότητα για τον Παναθηναϊκό λοιπόν αυτή την στιγμή, είναι η συνεχής προσπάθεια της ομάδας να ανταποκριθεί και αν γίνεται και να ξεπεράσει κιόλας τα στάνταρ που αντικειμενικά έχει αυτή την στιγμή σαν ομάδα.

Αυτό μπορεί να τον κρατήσει σε ένα αρκετά ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας και συγκέντρωσης σε καθαρά ποδοσφαιρικό επίπεδο και ανεξάρτητα από τις όποιες άλλες εξελίξεις σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο στον σύλλογο.

Εδώ όμως ταυτόχρονα, εγκυμονεί ένα πολύ σοβαρός κίνδυνος που μπορεί άμεσα να πλήξει τον Παναθηναϊκό στο όνομα της όποιας κανονικότητας πρέπει να υπάρχει στον σύλλογο.

Κι αυτό είναι το βάλτωμα και η απάθεια σε μια κατάσταση μετριότητας στα όρια της ανυπαρξίας.

Είναι πολύ εύκολο σε μια ομάδα με τόσα προβλήματα, να επαναπαυθεί από κάποιο σημείο και μετά στην αποδοχή από πλευράς κόσμου ότι "τόσο μπορεί τόσο κάνει" και απλά να διεκπεραιώνει τις όποιες αγωνιστικές υποχρεώσεις της.

Μοιάζει λίγο με "αργό θάνατο" αυτή η κατάσταση αν ο Παναθηναϊκός δεν προσέξει και αφεθεί απλά στο... επικοινωνιακό της ιστορίας, δηλαδή να περνάνε οι ώρες, οι μέρες και ο χρόνος και γενικά να μην έχουμε νταβαντούρια ανάλογα με τα αποτελέσματα κάθε αγωνιστική.

Θα είναι μια παγιωμένη μετριότητα, αθόρυβη μεν από πλευράς κλίματος και έντασης σε επίπεδο κόσμου και ΜΜΕ, αλλά που αν αφεθεί στην τύχη της, θα προκαλέσει εκκωφαντικό θόρυβο στο τέλος αυτής της πορείας.

Είναι μια λεπτή γραμμή αυτή, που θα πρέπει να την προσέξουν ιδιαίτερα στον Παναθηναϊκό και ειδικά ο Δώνης και οι παίκτες του.

Θα πρέπει να βρουν την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας και στο τι είδους απαιτήσεις πρέπει να έχουν όλοι απ' αυτήν καθώς και με τι... ένταση προβάλλουν αυτές τις απαιτήσεις και από την πλήρη απάθεια και εγκατάλειψη της όλης ιστορίας στην τύχη της, υπογράφοντας και τυπικά έτσι την... μοίρα της ομάδας και του συλλόγου γενικότερα.

Δύσκολο πράγμα φυσικά και πολύ περισσότερο σ' αυτό το πολύ δύσκολο και παράλογο περιβάλλον στο οποίο είναι αναγκασμένος να δουλεύει ο Παναθηναϊκός και ειδικά ο προπονητής και οι παίκτες του.

Αλλά απαραίτητο.

Γιατί εκεί που η κανονικότητα, η ηρεμία και η... ησυχία είναι απαιτητή και πολύτιμη για την ομάδα και την προσπάθειά της, μπορεί με την ίδια και μεγαλύτερη ευκολία να γυρίσει μπούμερανγκ και να βυθίσει αύτανδρο το καράβι χωρίς να προλάβουν ούτε και οι ίδιοι να καταλάβουν πως έγινε.

Και για να μην ξεχνάμε τέλος το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να γίνεται όλη αυτή η κουβέντα, να ξαναθυμίσουμε σε όσους ακόμα δεν το έχουν καταλάβει, πως ο Παναθηναϊκός πια και δεν είναι και δεν έχει καμιά σχέση με τον Παναθηναϊκό που όλοι γνωρίσαμε και που έχουμε κατά νου με βάση την ιστορία, το όνομα και την φανέλα του.

Αυτός ο Παναθηναϊκός πάει πια, μας τελείωσε και δεν βλέπω άμεσα και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιστρέψει.

Βλέπετε όσοι το... πάλεψαν να φτάσει εδώ το πράγμα, έκαναν πραγματικά πολύ καλά την "δουλειά τους" όλα αυτά τα χρόνια με άριστα "γι αυτούς" αποτελέσματα.

Γιώργος Δώνης Παναθηναϊκός Superleague