ΑΕΚ - ΠΑΟΚ: Κάθε οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας έχει έναν παίκτη που δεν γουστάρει. Που δεν τον θέλει, που δεν αντέχει, που τον απεχθάνεται κυριολεκτικά. Κι αυτόν τον παίκτη τον στολίζει συχνά πυκνά (τι συχνά πυκνά, καθημερινά!) με κάθε είδους κοσμητικά επίθετα:
Άχρηστος, άμπαλος, αχαΐρευτος και πάει λέγοντας.
Για τη φίλη μου τη Δήμητρα λοιπόν που βλέπαμε μαζί αγώνες στο καφενείο του Λουκά στο Παγκράτι (της κόβεις τη φλέβα της Δήμητρας τρέχει κιτρινόμαυρο αίμα), ο παίκτης που αγαπούσε να μισεί (το δουλεύω το αγγλικό!) ήταν ο Μάνταλος. Βρε τι άχρηστο τον ανέβαζε, τι άμπαλο τον κατέβαζε, για να μην αναφέρω τι άλλο του ‘σουρνε και γίνει βόθρος το Sportdog, καλό κορίτσι η Δήμητρα αλλά άμα βρίζει είναι σκέτος καραγωγέας που έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Χατζιδάκις όταν ήθελε να περιγράψει γνωστή προσωπικότητα του στιχουργικού χώρου.
Και πρέπει να άνοιξε σαμπάνιες η φιλενάδα όταν έμαθε ότι τον πούλησε τον Μάνταλο η ΑΕΚ στους Άραβες. Μπυρόνια έστω γιατί δεν κονομάει και πολλά απ’ τη δουλειά και μαζεύει λεφτά για ν’ ανοίξει σπίτι με το Σπύρο.
Έλα όμως που χωρίς το Μάνταλο χίλια χρόνια να έπαιζε με τον Παναιτωλικό η ΑΕΚ, γκολ δεν υπήρχε περίπτωση να πετύχει! Το είδαμε αυτό στο άθλιο πρώτο ημίχρονο, όπου κουτούλαγε ο Ολιβέιρα στον Λιβάγια, ο Λιβάγια κουτούλαγε στον Ανσαριφάρντ κι ο Ανσαριφάρντ κουτούλαγε στον Ολιβέιρα. Πιθανότητα να συνεργαστούν αυτοί οι τρεις δεν υπήρχε ούτε μία (άλλωστε ήταν από πριν τσακωμένοι ο Λιβάγια με τον Ολιβέιρα…), μπαλιές από το κέντρο δεν έρχονταν ούτε με το κλαρκ, τα πλάγια μπακ της Ένωσης κοιτάζανε στην κερκίδα και γκομενάκια δεν βλέπανε, άσε με ρε φίλε κωλοπαίχνιδο, καλύτερα να έδειχνε «χιόνια» η τηλεόραση!
Και μπαίνει ο Μάνταλος και σε δυο λεπτά κάνει δυο ευκαιρίες η ΑΕΚ. Και αρχίζει και γέρνει το γήπεδο και τον παίρνει σβάρνα (νορμάλ, όχι Στράτο!) τον Παναιτωλικό και τον αρπάζει απ’ τον λαιμό και του ζουπάει τον καρίτζαφλο. Μια, δυο, τρεις πολύ δεν ήθελε. Το κάρφωσε ο Λιβάγια πανηγυρικά και το ευχαριστήθηκε κι ο σπίκερ, που βρήκε αφορμή να κάνει επίδειξη στατιστικών γνώσεων.
Και πάνω εκεί που φαινόταν ότι το είχε δέσει το ματσάκι ο Δικέφαλος, κάνει το τσαφ ο Τσιγκρίνσκι και παραλίγο να πάθει τη ζημιά. Έλα όμως που ο Τσιντώτας τα καταπίνει σαν Ζάναξ τα πέναλτι και το ΄πιασε χαλαρά. Μπορεί να έχει φάτσα αντιτουριστική αυτό το παιδί, μπορεί να μη σώζεται από κανένα φίλτρο του Ίνσταγκραμ, αλλά από δουλειά στο γήπεδο δεν θα ξεμείνει μέχρι να αποφασίσει να κρεμάσει τα γάντια του. Γιατί όση ομορφιά του λείπει, τόσο ταλέντο του περισσεύει!
Υ.Γ. Μια σημείωση μόνο και το κλείσαμε. Και η ΑΕΚ έχει σιμά κοντά ευρωπαϊκό αγώνα και η ΑΕΚ ενδιαφέρεται να κονομήσει τα λεφτάκια από τις διεθνείς διοργανώσεις. Γι’ αυτό σκέφτηκε ο Καρέρα να ξεκουράσει τον Μάνταλο, όταν όμως είδε το παιχνίδι να στραβώνει δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή:
Μπες μέσα και γύρνα το, ήταν η αντίδρασή του.
Και ρωτάω τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό:
Δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο με τον Ελ Καντουρί ο Φερέιρα, αντικαθιστώντας αυτόν τον μπούχαβο τον Εσίτι. Τζεστ άσκινγκ, που λέμε και στο Κεντάκι…