Δούλεψαν τα "παπαγαλάκια" - "Δώρο" στο... παράρτημα - Δύναμη του Ολυμπιακού ο... - Ρίσκο Μαρτίνς

Τι έγινε με "πες πες πες"; "Έφαγαν" Ποντένσε, Τσιμίκα σε... φιλικό;

Τα 400 χρόνια του τουρκικού ζυγού ο οποίος καταπλάκωνε συνειδήσεις και πλάτες του ελληνισμού ήταν πράγματι καθοριστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα αυτού του λαού.

Η Τουρκιά, με το καμτσίκι να σφυρίζει στα κεφάλια των… "γκιαούρηδων", θύμιζε τη σκλαβιά μας κάθε δευτερόλεπτο, κάθε στιγμή ζωής για τόσες και τόσες γενιές Ελλήνων και, εν τέλει, "έπλασε" εν πολλοίς το dna μας! Είτε το θέλουμε, είτε το αποδεχόμαστε, είτε όχι. Αυτό είναι και οφείλουμε να το αποδεχτούμε και τοιουτοτρόπως να εξηγηθούν πλείστα εκ των δεινών που μας κατατρέχουν σαν λαό…

Γυρνάμε δίπλα μας, κοιτάζουμε αναμεταξύ μας, ακούμε το γείτονα, το συνάδελφο, το συγγενή και βρίσκουμε ρουφιάνους, δοσίλογους, προδότες.

Η αλήθεια είναι ότι από τον πολυθρύλητο Εφιάλτη που την έστησε στα στενά των Θερμοπυλών ως τους κουκουλοφόρους της γερμανικής Κατοχής, αλλά και… μεταφορικά, αυτής της τωρινής πραγματικότητας, της καθημερινότητας που ζούμε οι σύγχρονοι Έλληνες, οι καταδότες δεν μας παράτησαν και ποτέ στην ησυχία μας.

Ωστόσο κι αυτό το φαινόμενο είναι απόρροια της ιστορίας του έθνους. Του πόσο καθοριστικό ρόλο στη συνολική ανατροφή μας, έπαιξαν αυτοί στους οποίους αναφέρθηκαν στον πρόλογό μου: Οι… αγαπημένοι μας γείτονες!

Στην ουσία τι έγινε: Μάθαμε να ζούμε, να αντιμετωπίζουμε κρούσματα προδοσίας και μπολιαστήκαμε με τη ρουφιανιά, με συνέπεια να μας πέφτει πολύ εύκολο στο να ρίχνουμε τη "λέζα" στον καθένα.

Να γινόμαστε "κατήγοροι" και να τεντώνουμε το δάχτυλο να δείχνουμε αβίαστα τον οποιονδήποτε παραδίδοντας τον στην κοινή γνώμη ως "συνωμότη" και σπιλώνοντας έτσι τιμές και συνειδήσεις.

Όλα αυτά τα λέω γιατί διαπίστωσα πόσο, με το "πες πες πες", με την καλλιέργεια "κλίματος" πριν από τον αγώνα Άρη-Ολυμπιακού, επηρεάστηκε το μέγεθος της ερυθρόλευκης νίκης στη Θεσσαλονίκη.

Δεν δόθηκε έχω την αίσθηση η ανάλογη βαρύτητα στο "διπλό", παρότι:

1. Ήρθε με ανατροπή. Για πρώτη φορά σε αγώνα φέτος… Με την επιπρόσθετη σημασία και αξία αυτής της ανατροπής, ότι είχε κιόλας συντελεστεί από το 1ο ημίχρονο και ειδικά από τη στιγμή που ξεκινάει ο αγώνας με το γκολ στην πλάτη από το 7ο λεπτό για τους ερυθρόλευκους!

2. Εναντίον του Άρη, στη Θεσσαλονίκη! Όχι του Ηρακλή, που να με συμπαθάει ο ιστορικός "γηραιός" αλλά έχει κατρακυλήσει τόσο τις κατηγορίες που χαμηλότερα δεν ξέρω αν έχει για την αξία του εμβλήματος αυτού του συλλόγου!     

3. Του Άρη που ξέφυγε από τα χρόνια της πίκρας και της εσωστρέφειας και έχει βγει ξεκάθαρα από το τούνελ

4. Του Άρη, που "έριξε" 4 στον Παναθηναϊκό, που ένα λεπτό τον χώριζε από το "διπλό" στην Τούμπα και τελικά δεν έχασε από τον ΠΑΟΚ προ δύο εβδομάδων

5. Του Άρη, που έβαλε τρία σ’ εκείνη την αυγουστιάτικη ευρωπαϊκή βραδιά κόντρα στη Μόλντε και ηττήθηκε πρόσφατα από την ΑΕΛ (2-3) σε ένα παιχνίδι της... ατυχίας του, από αυτά που λες ότι 100 φορές να ξαναπαίξουν με την ίδια εικόνα τους οι ομάδες, νίκη των Λαρισαίων δεν... έρχεται

6. Αυτού του Άρη, από την έδρα του οποίου έχω την περιέργεια να μάθω στην πορεία, πόσοι και ποιοι θα περάσουν αλώβητοι!

Και ξέρετε γιατί δεν δόθηκε η δέουσα σημασία στη νίκη-ανατροπή του Ολυμπιακού στο "Βικελίδης"; Γιατί τα "παπαγαλάκια" είχαν κάνει θαυμάσια τη δουλειά τους… Και το "διπλό" των ερυθρολεύκων ήταν… προβλεπόμενο. Επομένως: Έλα μωρέ και τι έγινε!

Με το θόρυβο που είχαν προκαλέσει εντέχνως οι επιτήδειοι όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε του ματς Άρης-Ολυμπιακός, οι κίτρινοι θα ήταν οι "υπόλογοι". Με τη… στάμπα!

Μονά ζυγά χαμένοι οι Αρειανοί, σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα με τον Ολυμπιακό.

-Θα έχαναν; "Ε, τι περίμενες!".

-Ισοπαλία; "Τα… βρήκαν φιλικά".

-Θα νικούσαν; "Δώρο ο Ολυμπιακός για να βάλει το «παράρτημα» σε ευρωπαϊκή τροχιά για του χρόνου".

Δεν μου το βγάζει κανείς απ’ το μυαλό ότι τα (τζάμπα, άνευ λόγου και αιτίας εκτιμώ πάντως) γιούχα, τα κραξίματα στο διαιτητή κατά την αποχώρηση των ομάδων από το γήπεδο, εμπεριείχαν και αποδοκιμασίες κατά της ομάδας!

Η οποία έχασε ένα ματς. Από τον Ολυμπιακό και... με το στανιό, 1-2! Ελάτε όμως που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν επηρεασμένη-παραπληροφορημένη από τους επιτήδειους σε "σικέ" ενημέρωση για δήθεν "σικέ καταστάσεις"!

Προκατάληψη, εμπάθεια και καφενεία και ύστερα…. Θέλουμε (ποδοσφαιρικά) μεγαλεία! Άι σιχτίρ (να κι εγώ… με τούρκικα κατάλοιπα, που λέγαμε, στην έκφραση!)

Στα αγωνιστικά ο Ολυμπιακός αποδεικνύει φέτος πλέον ότι έχει χτιστεί για να παίρνει αποτελέσματα. Δημιουργεί λιγότερες αριθμητικά φάσεις από πέρυσι, αλλά σκοράρει τόσο... όσο και παίρνει ό,τι (του) χρειάζεται.

Η μεγάλη δύναμη του πέραν των άλλων είναι αναμφισβήτητα αυτή τη σεζόν ο Ελ Αραμπί. Ένας σέντερ φορ "κανονικός". Περιοχής, με υψηλά αισθητήρια στο γκολ, που το "βρίσκει" με όλους τους τρόπους -γιατί αυτό σημαίνει στράικερ, γκολτζής, που απασχολεί τα αντίπαλα στόπερ, που προκαλεί αναμπουμπούλες, που έχει δυνατό κεφάλι (στις στατικές φάσεις, καθώς και στις σέντρες στην περιοχή) και που δεν είναι διόλου κακός χειριστής και της μπάλας όταν αυτή είναι στο έδαφος.

Την Κυριακή στο Χαριλάου ο Ολυμπιακός έκανε περίπου εξαιρετική διαχείριση του αγώνα, αναλογιζόμενοι ότι άρχισε ένα ματς σχεδιασμένο να το πάει σε κυριαρχία του με τη σέντρα για να πετύχει το αποκλειστικό του ζητούμενο, τη νίκη, αλλά αμέσως βρέθηκε με το γκολ του Ντιγκινί στην πλάτη.

Παρόλα αυτά οι ερυθρόλευκοι το χειρίστηκαν εξαιρετικά το παιχνίδι στη συνέχεια και "βρήκαν" μάλιστα τα γκολ της ανατροπής πριν την ανάπαυλα.

Σημαντικό επίσης για τον Ολυμπιακό και τον Μαρτίνς ότι του έτυχαν τρεις αναποδιές, τρία απρόβλεπτα: Πλην του 1-0 του Άρη έγιναν γρήγορα δύο αναγκαστικές αλλαγές λόγω τραυματισμού: Ποντένσε και Τσιμίκας. Ο δεύτερος δε, ήταν και ο καλύτερος της ομάδας ώσπου αποχώρησε. Από περίτεχνη ενέργεια του και "συστημένη" σέντρα ήρθε το 1-1 από τον Μασούρα.

Όσο για τα χτυπήματα στους ερυθρόλευκους και τα πονεμένα κορμιά των Ποντένσε, Τσιμίκα, είναι που… ήταν "φιλικό" το παιχνίδι. Ε, παπαγαλάκια;

-Και ακόμα δύο όμως παρατηρήσεις για τον Ολυμπιακό, που πρέπει να προβληματίσουν νομίζω τεχνική ηγεσία και παίκτες:

-Η ευκολία, πάλι, που έφαγε γκολ η ομάδα από στατική φάση (δύο φορές στο Βελιγράδι…).

-Το παιχνίδι με τη φωτιά στο εύθραυστο 1-2 μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού. Το έκανε στο AEL fc Arena και του βγήκε κουτσά στραβά. Την "πάτησε" όμως με Παναθηναϊκό και (ακόμα χειρότερα) Ερυθρό Αστέρα. Το ξανάκανε χθες και του βγήκε. Δεν θα του βγαίνει αυτός ο "ψυχοβγάλτης" συνεχώς! Αποδείχθηκε…

Όχι συντήρηση σε τόσο στενά πλαίσια νίκης. Γνώμη μου είναι ότι πασχίζεις να τη διευρύνεις ώστε να εξασφαλιστείς και όχι να ρισκάρεις κάθε τρεις και λίγο.

Όταν ειδικά παίζεις με αντιπάλους που τους "έχεις"! 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Μανιάτης... τέλος! Απίστευτη εξέλιξη με τον Έλληνα άσο - Τι συνέβη;

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις