Αυτό μας έλειπε - Ντουφεκιές στον αέρα - Αστεία πράγματα - Όπως έστρωσε κοιμήθηκε

Τα ίδια και τα ίδια. Για κοροΐδα ψάχναμε; Πόσο μυαλό χρειάζεται;

Όλα τα είχαμε στον Παναθηναϊκό, η δημόσια... διαμάχη "φίλων Νταμπίζα"-"φίλων Δώνη" μας έλειπε. 

Βλέπετε, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια συνεχών αντιποδοσφαιρικών επιλογών, το μόνο που επιμένει να υπάρχει ακλόνητο στον Παναθηναϊκό, είναι η μάχη της... επικοινωνίας. Λες κι αυτή δημιούργησε τα προβλήματα, ή ακόμα χειρότερα αυτή θα λύσει κάποιο πρόβλημα.

Ντουφεκιές στον αέρα είναι όλα αυτά.

Ντουφεκιές που απλά προσπαθούν να κρύψουν στον μπουχό που ακολουθεί τις... ομοβροντίες, το πραγματικό πρόβλημα που υπάρχει και που έφερε εδώ τον Παναθηναϊκό.

Δηλαδή ποιος Νταμπίζας τώρα και ποια λάθη και τι συζητάμε πια;

Για κάτι που στον Παναθηναϊκό της απελευθέρωσης και της εκτόξευσης είναι ο κανόνας εδώ και οχτώ τουλάχιστον χρόνια;

Τι παραπάνω δηλαδή έγινε φέτος, απ' ότι γινόταν μέχρι τώρα στον Παναθηναϊκό σε επίπεδο ποδοσφαιρικών επιλογών και κινήσεων;

Τα ίδια και τα ίδια.

Κουμάντο μια χούφτα ανθρώπων που το μόνο της κριτήριο για να συσταθεί ήταν το πόσο έβριζε και πόσο κατέστρεψε τον Παναθηναϊκό που ξέραμε και επιλογές προσώπων με αντίστοιχα κριτήρια.

Ποτέ δεν λειτούργησε ποδοσφαιρικά όλα αυτά τα χρόνια ο Παναθηναϊκός.

Ποτέ δεν έκανε επιλογές προσώπων με βάση τα πραγματικά τους προσόντα, αλλά πάντα γινόντουσαν με βάση το πόσο "φιλικοί" ή επιθυμητοί είναι απ' αυτό το σκυλολόϊ που έκατσε με το ζόρι στο σβέρκο του συλλόγου.

Και τι αποτελέσματα περίμενε δηλαδή να έχει ο Αλαφούζος με αυτούς που διάλεξε ή του επέβαλλαν να προσλάβει στις διάφορες θέσεις της ΠΑΕ και ειδικά του ποδοσφαιρικού τμήματος;

Αστεία πράγματα.

Μια από τα ίδια κάθε χρονιά.

Μεταγραφές με την οκά και χωρίς κανένα πρόγραμμα και στάνταρ προσόντων ή θέσεων, μεταγραφές που απλά τις αποθέωναν και μιλούσαν για φοβερό και τρομερό σχεδιασμό όλοι αυτοί που τώρα κλαίνε και αναμενόμενη κατάληξη την πλήρη χρεωκοπία του Παναθηναϊκού σε οικονομικό επίπεδο και το απόλυτο βούλιαγμα στην ανυποληψία στο αγωνιστικό κομμάτι.

Τι το διαφορετικό λοιπόν έγινε φέτος και ξαφνικά έπεσαν όλοι από τα σύννεφα και τρέχουν ο ένας από δω και ο άλλος από κει να ρίξουν τα ανάθεμα και να διαχωρίσουν τη θέση τους από το νέο έγκλημα;

Τίποτε.

Ακριβώς τα ίδια που βλέπαμε κάθε χρονιά.

Με εξαίρεση την περυσινή που... δια νόμου ο Παναθηναϊκός δεν είχε την "ευχέρεια" να κινηθεί όπως τις προηγούμενες χρονιές και αναγκαστικά λειτούργησε με μια στοιχειωδώς ποδοσφαιρική λογική στις επιλογές και τον προγραμματισμό του.

Φέτος που... απελευθερώθηκε το πράγμα, απλά... στο ίδιο έργο θεατές.

Ποιος του φταίει δηλαδή του Νταμπίζα και είναι φοβερή και τρομερή αδικία και έγκλημα η απομάκρυνσή του;

Κανονικά θα έπρεπε ο ίδιος αν είχε επίγνωση της κατάστασης και των επιλογών του να πει "συγνώμη απέτυχα παραιτούμαι" και όχι και να συζητάμε δημόσια κιόλας αν και γιατί τα πήγε καλά ή άσχημα και έπρεπε ή δεν έπρεπε να φύγει.

Αλλά η ουσία είναι αυτή ακριβώς που είπα παραπάνω.

Η επίγνωση δηλαδή της κατάστασης και της πραγματικότητας.

Κι αυτό για να μην πηγαίνουμε μακριά και αρχίσουμε να λέμε τι σόι και πόσους παίκτες έφερε, φαίνεται από κάτι άλλο.

Από την προσδοκία δηλαδή που είχε ότι θα έφερνε λεφτά από πωλήσεις ποδοσφαιριστών που είχε ήδη στο ρόστερ του ο Παναθηναϊκός ή από το ότι θα ελαφρυνόταν οικονομικά ο σύλλογος από τις αποχωρήσεις όσων δεν υπολογιζόντουσαν από το τεχνικό τιμ.

Μιλάμε για αστεία πράγματα.

Που μόνο αν δεν έχει την παραμικρή αίσθηση της πραγματικότητας και της ποδοσφαιρικής αγοράς τα σκέφτεσαι και πολύ περισσότερο πιστεύεις ότι θα τα κάνεις.

Με ποια λογική λοιπόν θα έβρισκε ο Παναθηναϊκός προτάσεις για ποδοσφαιριστές που πριν τον Παναθηναϊκό δεν έβρισκαν ομάδα και στον Παναθηναϊκό πέρασαν και δεν ακούμπησαν;

Άμα υπήρχε ομάδα στον κόσμο που να τους θέλει, απλά δεν θα τους έπαιρνε ο Παναθηναϊκός.

Τι να λέμε τώρα.

Για κοροΐδα ψάχναμε;

Τους ήθελαν δηλαδή ομάδες όπως διαβάζαμε και ακούγαμε, αλλά δεν τους έπαιρναν όταν ήταν ελεύθεροι και στα αζήτητα και ήταν τζάμπα, αλλά περίμεναν να τους πάρει πρώτα ο Παναθηναϊκός, να τους κάνει τριετή κλειστά συμβόλαια και μετά να πρέπει να πληρώσουν κιόλας για να τους πάρουν;

Πόσο μυαλό δηλαδή χρειάζεται για να καταλάβεις ότι αυτό πρακτικά δεν γίνεται, δεν έχει καμία τύχη και καμιά ελπίδα σαν προοπτική και σχεδιασμός;

Και να μην πιάσουμε εδώ τις μεταγραφές.

Ξανά θα αναρωτηθώ πόσο μυαλό χρειάζεται.

Πόσο μυαλό χρειάζεται για να επιχειρείς και πάλι σε μια υπερχρεωμένη ομάδα να εφαρμόσεις την ίδια συνταγή που την έφερε σε χρεωκοπία;

Δηλαδή τι ακριβώς να συζητήσουμε τώρα;

Ότι μετά από μια χρονιά που λειτούργησε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ στοιχειωδώς ποδοσφαιρικά και λογικά, πήγες και πήρες ΕΝΙΑ παίκτες; Εκ των οποίων οι μισοί και βάλε είναι τραυματίες, κανά δυο είχαν να ακουμπήσουν μπάλα κάτι μήνες και ακόμα Οκτώβρη μήνα... προετοιμάζονται και οι άλλοι μπαίνουν να παίξουν και ψάχνεις να δεις που είναι μέσα στο γήπεδο;

Ποια η ανάγκη δηλαδή να το κάνεις αυτό;

Τι πίστευες ότι θα εξυπηρετούσε αγωνιστικά και οικονομικά και σε επίπεδο πλάνου και σχεδιασμού και σαν συνέχεια του... περυσινού πλάνου και βάλτα να πάνε;

Και καλά αν πίστευες, λες απλά εντελώς λάθος, ή τόσο ξέρεις τόσο κάνεις και πας παρακάτω.

Το θέμα είναι αν... δεν πίστευες ότι σε κάτι θα βοηθούσε όλο αυτό το συναλίκι.

Τότε γιατί το έκανες;

Γιατί είναι το μόνο που ξέρεις να κάνεις;

Γιατί αυτό έκαναν και οι... προηγούμενοι;

Ή γιατί πίστευες ότι αυτό θα εξευμένιζε τους αβανταδόρους και τους θορυβώδεις "προστάτες" της Παναθηναϊκοφροσύνης που δυστυχώς ακόμα επηρεάζουν για να μην πω αποφασίζουν κιόλας, για πρόσωπα, πράγματα και επιλογές στον Παναθηναϊκό;
Να μην το πολυκουράζουμε άλλο λοιπόν.

Ο Νταμπίζας όπως έστρωσε κοιμήθηκε και ο Παναθηναϊκός συνολικά σαν οργανισμός όπως στρώνει τόσα χρόνια με τη λογική που κινείται και αποφασίζει, με αυτούς που έχει να αποφασίζουν ή να επηρεάζουν αποφάσεις και επιλογές, όπως έστρωσε με τις επιλογές που έκανε, έτσι θα κοιμήθηκε και το χειρότερο έτσι θα συνεχίσει να κοιμάται.

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις