Facebook Pixel ΑΕΚ: Σφήνα σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό - Ποιος Προμηθέας... - Αυτοί τα... σέρνουν
| 2020-02-17 10:13:00

Σφήνα σε ΠΑΟ-Ολυμπιακό - Ποιος Προμηθέας... - Αυτοί τα... σέρνουν - Δεν με νοιάζει το θέαμα!

Sportdog Team
Σφήνα σε ΠΑΟ-Ολυμπιακό - Ποιος Προμηθέας... - Αυτοί τα... σέρνουν - Δεν με νοιάζει το θέαμα!

Τρέλα Αγγελόπουλου. Χωρίς αντίπαλο εντός. Ψάχνονται στον Άρη.

ΑΕΚ: Δεν τα έχω πολύ καλά με τα βουντού και τις παραδόσεις, αλλά κάποια πράγματα τα πιστεύω. Όπως, ότι όσο και αν σε παιδεύει η ζωή, κάποια στιγμή θα σου δώσει πίσω μαζεμένες χαρές. Η φετινή σεζόν, δεν είναι πετυχημένη για την AΕΚ. Λάθος. Δεν ήταν πετυχημένη για την AΕΚ. Γιατί όσα άρχισαν να συμβαίνουν από χθες, αλλάζουν το χάρτη, φτιάχνουν το κέφι, δημιουργούν προσδοκίες για το μέλλον. Τέτοια μαγική Κυριακή, αλλάζει όλη την κατάσταση.

Ας ξεκινήσω από τα καλύτερα που βίωσαν όσοι βρέθηκαν στην Κρήτη. Απίθανο. Μέσα σε δύο χρόνια, μια ομάδα που δεν τη θέλει κανείς, δεν τη σεβόταν ουδείς, έφτασε να σαρώνει τη μία κούπα μετά την άλλη. Τέταρτη σε τρία χρόνια. Δεύτερο κύπελλο Ελλάδας, από την ομάδα που έφερε στη χώρα και τα τελευταία διεθνή τρόπαια. Μυθικές καταστάσεις. Κόντρα σε όλους και σε όλα, με απόντες κομβικούς παίκτες, αλλά με ψυχή που περίσσευε και βαριά φανέλα.

Δεν θα σας μπλέξω με μπασκετικές αναλύσεις, θα το αφήσω για τους ειδικούς. Αυτό που με ενδιαφέρει, αυτό που καταλαβαίνω, είναι πως η AΕΚ κερδίζει ξανά το χώρο και τη θέση που της ανήκει. Είναι η απάντηση στο ποιος θα σπάσει το δίπολο στο ελληνικό μπάσκετ. Όχι "θα", αλλά η ομάδα που το έσπασε. Η AΕΚ έκανε όσα έπρεπε και βέβαια δεν θα μπορούσε κανένας Προμηθέας να τη σταματήσει. Συμπαθής η ομάδα της Πάτρας, αξιοπρόσεκτα όσα κάνει, αλλά η AΕΚ είναι άλλο πράγμα.

Το πλέον σημαντικό σε αυτό το τμήμα, είναι η απίστευτη υγεία που βγάζει. Ο Αγγελόπουλος να είναι πάντα εκεί. Δίπλα στα εύκολα και στα δύσκολα. Να ζει όπως κάθε φίλαθλος, να τρελαίνεται για να κάνει την AΕΚ να συλλέγει κούπες. Ο Παπαθεοδώρου, με διαφορά ο καλύτερος προπονητής. Εχει βάλει τη σφραγίδα του. Μια ομάδα που παίζει όπως θέλει, που βγάζει κάθε ομάδα από το ρυθμό της, που ξέρει να φέρνει τα ματς στο σημείο που θέλει.

Και βέβαια, παίκτες που τα... σέρνουν. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, αλλά η αλήθεια είναι πως τέτοιες προσωπικότητες μαζεμένες, δεν έχουν υπάρξει ποτέ ξανά εντός της ΑΕΚ. Ακόμα και χωρίς τον Λάνγκφορντ, βρέθηκε αυτός ο απίστευτος Ματσιούλις να καθαρίσει όταν η μπάλα "έκαιγε", ο Ζήσης να παίξει σχεδόν 40' σαν έφηβος, ο Σλότερ πήδηξε στο Θεό στο κρίσιμο ριμπάουντ, ο Γκραντ έκανε την τάπα της χρονιάς.

Θα μπορούσα να πω και για τους υπόλοιπους. Για τον Γιαννόπουλο που μπήκε και τους έκανε χαζούς. Τον Τολιόπουλο με την τρέλα του. Τον Μαυροειδή που περίμενε ο Προμηθέας να χτυπήσει στα πόδια του και εκείνος έπαιζε τόσο συγκεντρωμένα, που τους καπάκωσε κάτω από τα καλάθια. Για τον Ρέι που επέστρεψε τραυματισμένος και έκανε θραύση, παίρνοντας πάνω του όλες τις κρίσιμες επιθέσεις. Και τον σούπερ Ρογκαβόπουλο που έρχεται να τα σαρώσει όλα. Η AΕΚ στο μπάσκετ είναι μια τρέλα.

Για το μπάσκετ, ήταν η συνέχεια. Το τρένο έχει μπει στις ράγες και εκτιμώ, ότι ακόμα και φέτος θα έχουμε συνέχεια. Αλλά τι να πεις και για το χάντμπολ. Οσοι το ήξεραν, νιώθουν περήφανοι και δικαιωμένοι. Όσοι το μαθαίνουμε, καταλαβαίνουμε πως πρέπει να δώσουμε ακόμα μεγαλύτερη προσοχή. Μια ομάδα που δεν έχει αντίπαλο εντός συνόρων, μια ομάδα μπορεί και φτάνει στα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης, αποκλείοντας ομάδα που είναι γκουρού στο άθλημα και δίχως έναν σημαντικό παίκτη! Το χάντμπολ ξεχειλίζει πάθος.

Για το φινάλε, σας αφήνω τα καλύτερα. Τα πιο γλυκά. Ένα και να καίει. Μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτόν τον τίτλο μέχρι το τέλος της σεζόν σε κάθε παιχνίδι; Θα είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Δεν με νοιάζει το θέαμα, δεν με αφορά το δαντελένιο ποδόσφαιρο, στη δική μου λογική το σημαντικό για την AΕΚ είναι να νικά. Με 1-0, με μισό - μηδέν, να νικά. Όλα τα υπόλοιπα, σε αυτήν τη φάση δεν έχουν καμία σημασία. Το θέμα είναι οι νίκες που θα δώσουν αυτοπεποίθηση. Αυτές είναι που έχουν τη μεγαλύτερη γλύκα.

Βλέποντας το παιχνίδι κλεφτά, μαζί με όσα συνέβαιναν στην Κρήτη, έβλεπα μια AΕΚ που έφερε το παιχνίδι εκεί που ήθελε. Πέτυχε το γκολ νωρίς, με την απίστευτη πάσα του Κρίστισιτς που προκάλεσε… δάκρυα με την τσαρτική κίνησή του και μετά τους άφησε να χτυπιούνται. Θυμίστε μου, πόσες φάσεις έκανε ο Άρης σε όλο το παιχνίδι; Θα απαντήσω εγώ: μιάμιση. Όλα καλά, όλα ανθηρά. Παίρνεις τη νίκη, φεύγεις και τους αφήνεις να ψάχνουν να βρουν τι τους βρήκε.

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags